Εγκαίνια Λέσχης Φίλων Κόμικς – Reporting…

Το Σάββατο που μας πέρασε, η Λέσχη Φίλων Κόμικς έκανε το πάρτυ εγκαινίων της. Όσοι από εσάς είχατε διαβάσει το δελτίο τύπου, εδώ, ή είχατε ενημερωθεί σχετικά, από το Greek Comics, πιστεύω ότι δεν χάσατε την ευκαιρία να κάνετε μια βολτούλα από το Μοναστηράκι, έστω και στα πλαίσια της βραδινής σας εξόδου. Το συμπέρασμα αυτό, το βγάζω γιατί ο χώρος ήταν, ανά φάσεις, ασφυκτικά γεμάτος από κόσμο, γνωστούς και μελλοντικούς γνωστούς, που ήρθαν για να βρουν άλλους ομοϊδεάτες τους, να συζητήσουν για το αγαπημένο τους θέμα, να πιουν ένα ποτάκι και να περάσουν καλά.

Αυτό ήταν (και θα το πω πρώτο-πρώτο, για να φύγει από τη μέση και να μπορέσω να ασχοληθώ με τα υπόλοιπα) το μόνο αρνητικό και, ταυτόχρονα, θετικό. Σας μπέρδεψα; Ας αφήσουμε τα μαθηματικά να εξηγήσουν:  Πολύς κόσμος + Κλειστός χώρος = Αφόρητη ζέστη. Από την άλλη, όμως, Εκδήλωση + Πολύς κόσμος = Επιτυχία. Το πρώτο, είναι καθαρά υποκειμενικό. Φαντάζομαι ότι υπάρχουν άνθρωποι με μεγαλύτερη αντοχή από μένα στη ζέστη, ωστόσο ο αγαπητός σας υποφαινόμενος, σε κάποια φάση, άρχισε να ζαλίζεται, του έπεσε η πίεση και αναγκάστηκε να φύγει κάπως βιαστικά. Ναι, έχω μεγάλο πρόβλημα με τη ζέστη… Το δεύτερο, όμως, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν, οπότε ας κρατήσουμε αυτό και ας αφήσουμε τις συζητήσεις για την θερμοκρασία στους φίλους μας τους Άγγλους.

Ο χώρος που θα αποτελεί, από εδώ και μπρος, τη στέγη της λέσχης είναι πάρα πολύ όμορφος. Μπαίνοντας στην είσοδο, μια σκάλα σε οδηγεί στον πρώτο όροφο και με το που φτάνεις στην κορυφή της, το πρώτο πράγμα που σε υποδέχεται είναι μια τοιχογραφία αποτελούμενη από πάρα πολλά εξώφυλλα comics, τα οποία σε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές. Όποιος είδε το εξώφυλλο του Πεπίτο και θυμήθηκε τα παλιά, καταλαβαίνει τι εννοώ. Φυσικά, όλοι οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με αντίστοιχη θεματολογία, είτε πρόκειται για σκίτσα, είτε για εξώφυλλα, είτε για φιγούρες, όλα τοποθετημένα με αγάπη, στους τοίχους, ή τα ράφια. Μια και μιλάμε για ράφια, να σας πω ότι τα εν λόγω ράφια δεν βρίσκονται εκεί μόνο για να φιλοξενούν τη διακόσμηση, αλλά είναι γεμάτα (εντάξει, δεν είναι ακόμή “γεμάτα”, αλλά βλέπω μπροστά, στο μέλλον) με comics, τα οποία μπορεί ο καθένας να πάρει και να διαβάσει κατα την παραμονή του εκεί.

Οι άνθρωποι που είδα το Σάββατο ήταν όλοι ζεστοί (αλήθεια το λέω – δεν είναι αστείο για τη ζέστη που είχε), πρόθυμοι να σε πλησιάσουν και να συζητήσουν μαζί σου, να ρωτήσουν πράγματα, να απαντήσουν σε ερωτήσεις και γενικότερα, να περάσουν καλά. Προσωπικό highlight, όταν με ρώτησε ένας συμπαθέστατος κύριος, εάν είχα δει και κάποιον άλλο που να είναι πάνω από 70, ή ήταν ο μόνος που είχε έρθει! Χάρηκα, επίσης, πάρα πολύ, που είδα μικρά παιδιά, τα οποία είχαν φέρει οι γονείς τους, κάτι που αντιτίθεται στο στερεότυπο “τί ασχολείσαι, παιδί μου, με αυτές τις βλακείες;“, που ίσως πολλοί από εμάς έχουν, κατά καιρούς, ακούσει.

Αυτό, δε, που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, ήταν το γεγονός ότι σχεδόν όλοι φαίνονταν να κινούνται πολύ άνετα στο χώρο και να φέρονται σα να ήταν σε ένα μέρος όπου πήγαιναν χρόνια. Κατανοώ ότι μπορεί πολλοί να ήταν ανάμεσα σε αυτούς που βοήθησαν για να ετοιμαστεί το κτίριο και να οργανωθεί το πάρτι, αλλά και πάλι δεν πιστεύω ότι συνάντησα μόνο αυτούς. Για να το περιγράψω καλύτερα, θα πω ότι οι άνθρωποι μου έδωσαν την εντύπωση ότι όλο αυτό (τόσο το μέρος όσο και το event) ήταν κάτι που τους έλειπε και το περίμεναν.

Το μόνο που μένει να πω είναι καλή συνέχεια σε αυτή την προσπάθεια και να προσθέσω ως καθαρά προσωπική άποψη, ότι η κίνηση αυτή θα κάνει καλό στα comics, σε αυτούς που διαβάζουν comics, αλλά και σε αυτούς που τα φτιάχνουν ή/και τα πουλάνε.

Υ.Γ.: Θα ήθελα να σας έχω και φωτορεπορτάζ από το event, αλλά η φωτογραφική μου μηχανή αποφάσισε ότι δεν δουλεύει αν δεν έχει μπαταρίες!