Comics, Kινηματογράφος Kαι Top Shelf
Δεν έχω καλή σχέση με τον κινηματογράφο…
Μονίμως γκρινιάζω για την προσοχή που συγκεντρώνει από το “φιλοθεάμον” κοινό και τον τρόπο που έχει γίνει αποδεκτός ως κάτι που μας αφορά καθολικά. Βασικός λόγος για αυτό είναι πως από τη μια τον θεωρώ πολύ περισσότερο βιομηχανία μαζικής παραγωγής και πολύ λιγότερο Τέχνη από ότι κάποιο άλλο Μέσο (λόγου χάρη η μουσική, η ποίηση ή τα comics) και από την άλλη με ενοχλεί ολοένα και περισσότερο ο τρόπος που δανείζεται και οικειοποιείται ιστορίες και χαρακτήρες από άλλα Μέσα αλλά και (κυρίως) ο αντίκτυπος που αυτό έχει σε ανθρώπους τους όποιους συναναστρέφομαι…
Καταλαβαίνω πως οι παραπάνω θέσεις μου ακούγονται κάποιες φορές ακραίες (εξαρτάται βέβαια από τη διάθεση μου και πόσο αιχμηρά ή διπλωματικά διατυπώνονται… η παραπάνω είναι μια σχετικά διπλωματική διατύπωση). Καταλαβαίνω ότι είναι αποτέλεσμα τραυματικών εμπειριών αλλά και ενός στείρου ελιτισμού από τον οποίο δεν κατάφερα ποτέ να απαλλαγώ. Καταλαβαίνω επίσης ότι είναι σχεδόν απίθανο κάποιος που διαβάζει αυτό το κείμενο να τις ασπαστεί (οπότε και δε θα προβώ σε κάποια παραπάνω επιχειρηματολογία). Ελπίζω, όμως, πως μπορεί με τον καιρό κάποιος να βρει κάποιες μικρές αλήθειες στις σκέψεις μου και να συμμεριστεί έστω και κατά το ελάχιστο τον σκεπτικισμό μου.
Από την άλλη, κατανοώντας το ότι τα έσοδα που μπορεί να έχει ένας δημιουργός comics ή μια εκδοτική από μια συμφωνία για μια κινηματογραφική μεταφορά κάποιου comic μπορούν να εξασφαλίσουν την επιβίωση τους και να τους δώσουν την δυνατότητα να κάνουν κάτι καινούριο και σημαντικό, συνήθως αποδέχομαι την σχέση αυτή ανάμεσα στα comics και τον κινηματογράφο σαν αναγκαίο κακό. Οπότε η πρώτη μου αντίδραση στο ότι μια από τις εκδοτικές που εκτιμώ ιδιαίτερα, η Top Shelf, βρήκε συνεργάτες και χρηματοδότες στο πρόσωπο μιας εταιρίας κινηματογραφικών παραγωγών (αναφέρθηκε σχετικά πρόσφατα σε αυτή την είδηση και ο Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου στα 5 Πρόσφατα Νέα) δεν ήταν ιδιαίτερα θετική βέβαια, αλλά ομολογώ πως κατανοώ τα θετικά τα οποία συνεπάγεται…
Έλα μου όμως που… “δεν με αφήνουνε να αγιάσω”. Διαβάζω λοιπόν τη συνέντευξη του Staros στο CBR και για το ότι η πρώτη ιδέα που έχουνε για κινηματογραφική μεταφορά είναι το TOO COOL TO BE FORGOTTEN του Alex Robinson. Δε λέω βέβαια… συμπαθέστατο comic και σημαντικός δημιουργός, αλλά η πρώτη επιλογή είναι μια ιστορία για έναν τύπο στα τριαντακάτι του που βρίσκει τον εαυτό του να ξαναζεί τα εφηβικά του χρόνια; Αν αφαιρέσει δηλαδή κανείς τις τεχνικές ικανότητες του Robinson μιλάμε για ένα από τα λιγότερο πρωτότυπα σενάρια για κινηματογραφική ταινία…
Όπως εντύπωση μου έκανε και το ότι όταν τον ρώτησαν για το πώς αλλάζει το πρόγραμμα και η καθημερινότητα του με τη νέα συνεργασία αυτός απάντησε:
“…one of the things we’re doing next week which we normally wouldn’t have the funds or time to do is that we’re going to go to the Sundance Film Festival. Anthony’s got two films debuting there, so we’re going to go there and go to the after events for the films and meet people and start to get involved in that world a bit for some key books we think could be suitable for adaptation.”
Δημόσιες σχέσεις δηλαδή και αναζήτηση καμιάς ευκαιρίας για δικτύωση…
Ακόμα πιο παράξενο μου φάνηκε όταν λίγο μετά έλεγε για τον συνεργάτη του Brett Warnock:
“Brett just finished directing a movie himself based on the “Veeps” book we put out a while ago. They’re working on that and trying to get that set up to submit to festivals. It’s something he wanted to be more involved with as well. This is something that’s going to allow us to get into some doors we haven’t been able to get through, and that’s the key. We’re going to try and take the time to go through those doors and see what’s there.”
Ελπίζω πως κάνω λάθος αλλά μου φαίνεται από τα παραπάνω πως οι υπεύθυνοι της Top Shelf έχουν αρχίσει να χάνουν το ενδιαφέρον τους για αυτό που κάνανε αυτά τα χρόνια με επιτυχία (να εκδίδουν δηλαδή καλά comics) και (έχοντας γλυκαθεί από τα έσοδα από το SURROGATES) ψάχνονται για άλλες περιοχές πιο προσοδοφόρες…
Η Top Shelf έχει εκδώσει κάποια από τα πιο αγαπημένα μου comics. Ίσως το γεγονός ότι οι τελευταίες κυκλοφορίες (με εξαίρεση κάποιες επανεκδόσεις) δε με έχουν εντυπωσιάσει να είναι τυχαίο. Άλλωστε, στον ορίζοντα υπάρχουν κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες νέες κυκλοφορίες (όπως η νέα δουλειά του Eddie Campbell ή το MOVING PICTURES της Kathryn και του Stuart Immonen) αλλά και κάποιες εντυπωσιακές επανεκδόσεις (MARSHALL LAW, BOJEFFRIES). Σε κάθε περίπτωση ελπίζω η Top Shelf να διαχειριστεί καλά τις νέες δυνατότητες που τις δίνονται, να μην αποπροσανατολιστεί και να μας δώσει την ευκαιρία να διαβάσουμε ακόμα καλύτερα comics….
