THE KING GN

Writer / Artist: Rich Koslowski
Color Tones: Adam Wallenta
Editor: Chris Staros

Top Shelf

Βρέθηκα λοιπόν κι εγώ στο Jemma Books and Comics, στο περίφημο “Mysterious Boxes Happening” και έφυγα με κάμποσα πραγματάκια, εκ πρώτης όψεως ενδιαφέροντα, τα οποία βεβαίως ανέμεναν την κρίση της προσεκτικής ανάγνωσης. Κάποια στιγμή λοιπόν, βράδυ του ίδιου Σαββάτου, πολύ κουρασμένος για να διαβάσω κάτι διεξοδικά (έστω ένα τεύχος), είπα να τα ξεφυλλίσω και έπιασα στα χέρια μου το THE KING. Μάλιστα το άνοιξα τυχαία στη σελίδα 28 και περνώντας τη μία σελίδα μετά την άλλη, περίπου μισή ώρα αργότερα, όταν τα χασμουρητά μου απαιτούσαν πια ικανοποίηση, συνειδητοποίησα ότι είχα φτάσει αβίαστα κάπου στη σελίδα 90.

Την επόμενη μέρα κάθισα και το διάβασα από την αρχή μέχρι το τέλος πρακτικά μονοκοπανιά. Note to the wise: ο Elvis προσωπικά δεν μου λέει κάτι ιδιαίτερο και αυτό δεν είχε απολύτως καμία σημασία. Ας τα πάρουμε όμως, πέρα από την αρχή των γεγονότων γύρω από το comic, από την αρχή της ίδιας στης ιστορίας.

Οι 7 πρώτες σελίδες της εισαγωγής μας μεταφέρουν στις 16 Αυγούστου του 1977 και τις τελευταίες στιγμές του Elvis, πιθανώς – αλλά όχι με βεβαιότητα – σε ένα εσωτερικό, σιωπηλό παραλήρημα περί του πραγματικού πεπρωμένου του. Fast-forward στο 2005: ο Paul Erfurt, άλλοτε δημοφιλής αρθρογράφος του σκανδαλοθηρικού και συνομωσιολογικού NATIONAL ENQUIRER, βρίσκεται στο Las Vegas εκ μέρους του TIME MAGAZINE, προκειμένου να ρίξει δημοσιογραφικό φως, καθώς και να πάρει συνέντευξη από κάποιον ο οποίος, σύμφωνα με μία Αμερική που έχει βουήξει, είναι ο Elvis Presley, back from the dead and larger than life. Ο, σκεπτικιστής πλέον και έχων απορρίψει το σκανδαλοθηρικό παρελθόν του, Erfurt, παρακολουθεί μια από τις συναυλίες του στο Trident. Παρά την αρνητική του στάση, αυτός ο παράξενος, υπέρβαρος τύπος με τα ρούχα του Elvis και ένα χρυσό κράνος, με φωνή και αύρα ίδια και απαράλλαχτα με του Presley, σε συνδυασμό με τις αντιδράσεις του πλήθους γύρω του, αρχίζουν να πείθουν τον Erfurt ότι η υπόθεση ίσως έχει τελικά πραγματικό ενδιαφέρον.

Για τις επόμενες 10 περίπου ημέρες (το comic δίνει ημερομηνία μόνο στην αρχή της ιστορίας και μετά απλώς παραθέτει το πέρασμα του χρόνου είτε με “the following day / afternoon etc.” ή με σκέτη αλλαγή του φωτισμού), ο Erfurt θα συναναστραφεί τόσο αυτόν τον τύπο που λέει ότι δεν είναι ο ίδιος ο Elvis, αλλά “The King”, στην ενσάρκωσή του πλέον ως αληθινός Θεός του Τραγουδιού, όσο και τα μέλη της “New Memphis Mafia”, τον κύκλο των πιο πιστών, στενών (και πιθανώς αλλόκοτων) φίλων και ακολούθων του King. Ταυτόχρονα, ο Erfurt ζητά τη βοήθεια του Dave, φίλου από τα παλιά, πρώην αστυνομικού και νυν P.I., για να σκαλίσει το παρελθόν όλου αυτού του τσίρκου. Το ενδιαφέρον είναι ότι πράγματι βρίσκει απαντήσεις και μάλιστα πολλές, αλλά κάθε γεγονός που ανακαλύπτει συνοδεύεται και από ένα νέο στοιχείο αμφιβολίας, οδηγώντας τον με μαθηματική ακρίβεια στο κομβικό σημείο, την κορύφωση της ιστορίας, όπου ο ίδιος ο (μαζί του και ο αναγνώστης) πρέπει να επιλέξει τι θα δεχτεί ως αλήθεια.

Πρόκειται ουσιαστικά για ένα comic μυστηρίου, εμποτισμένο με φιλοσοφικές ανησυχίες και ιδωμένο υπό το πολύχρωμο πρίσμα της ζωής και της μυθολογίας του Elvis. Το σχέδιο είναι ένα τεράστιο ατού, καθότι ουσιαστικά ασπρόμαυρο με γκρίζους και πολύ διακριτικούς έγχρωμους τόνους, το οποίο το καθιστά πάρα πολύ ξεκούραστο για το μάτι, ενώ συνεισφέρει σημαντικά στη σκηνοθεσία – με κίνδυνο να ακουστώ ίσως βλάσφημος, κατά περίπτωση ο σχεδιασμός και οι εκφράσεις των χαρακτήρων μου φέρνουν στο νου δουλειές του Will Eisner, ενώ τουλάχιστον ένας χαρακτήρας μοιάζει έντονα εμπνευσμένος από τον Larry των παιχνιδιών της Sierra. Μπορείτε να δείτε αρκετές σελίδες από το comic εδώ.

Επί συνόλου είναι ένα comic εξαιρετικό, ευκολοδιάβαστο και το οποίο πιθανώς ξεπερνά συνολικά σαν ανάγνωσμα τις όποιες ιδιαιτερότητες στα γούστα.