FEATHERS

Writer/Artist: Έκτορας
Giganto Books

Τον Έκτορα τον είχα προσέξει και στο «9» της Ελευθεροτυπίας. Τα strips του είχαν έναν ιδιαίτερο χιούμορ, μια γοητεία. Αλλά μέσα στο τεύχος, ήταν μόνο ένα strip, και λίγο χανόταν, λίγο το ξεχνούσες μετά από λίγη ώρα και ας ήταν απίθανο.  Η πρώτη αυτή συλλογή FEATHERS, τα μαζεύει σε μια όμορφη, προσεγμένη έκδοση, που είναι χορταστική και τη φχαριστιέσαι με το πάσο σου.

Η τέχνη του strip είναι μια μεγαααάλη υπόθεση. Χρειάζεται έμπνευση και μεγάλη μαεστρία για να μπορέσεις, σε τόσο περιορισμένο χώρο, να αποδώσεις όλα όσα θες να πεις. Και έχω μόνο απεριόριστο θαυμασμό για όσους καταφέρνουν να διαπρέψουν στη δύσκολη αυτή Τέχνη. Και ο Έκτορας είναι ένας από αυτούς. Ενδεικτικά, έχω βάλει μερικά strips σε αυτό το post, αλλά ήταν πραγματικά δύσκολο να διαλέξω και να ξεχωρίσω κάποια από αυτά. Όσο το ξεφύλλιζα, τόσο έβρισκα και άλλα που μου άρεσαν.

Από πού να αρχίσω να μιλάω για τα ξεκαρδιστικά strips του; Είναι ένα προς ένα απίθανα και πανέξυπνα, ευφυή. Υπάρχουν, βέβαια, και κάποια που είναι λίγο δυσνόητα και θέλουν να έχεις ένα tip για το τί θέλει να πει. Αλλά αυτά είναι ελάχιστα και πραγματικά απολαυστικά, αν “πιάσεις” το αστείο. Και για να μη λέμε και κουλά, έχει δικαίωμα και ο καλλιτέχνης να κάνει και ό,τι γουστάρει, βρε αδερφέ!

Με τι ασχολούνται τώρα τα strips του Έκτορα. Με αυτό που απασχολεί τους περισσότερους καλλιτέχνες: την ανθρώπινη κατάσταση και φύση. Θα βρείτε στη συλλογή σχόλια πάνω στην ψυχολογία της μάζας, τις ερωτικές σχέσεις, την πολιτική, τους δήθεν διανοούμενους, τη θρησκεία και φυσικά το πάντα διαφεύγον “νόημα της ζωής”. Ειδικά για το τελευταίο, έχει δύο απίθανα strips που καταδεικνύουν τη ματαιότητα του να συνειδητοπoιήσει κανείς ποιο είναι αυτό το ρημάδι το νόημα της ζωής. Θα μπορούσα να γράφω ολόκληρα άρθρα για κάθε ένα από τα strips της συλλογής και αυτό λέει πολλά για το ταλέντο και την ευφυΐα του δημιουργού. Στωική φιλοσοφική διάθεση, αδίστακτο χιούμορ, απαισιοδοξία, αισιοδοξία, τα πάντα γίνονται εργαλεία του Έκτορα. Δε βαριέμαι να τα διαβάζω και να τα ξαναδιαβάζω και αυτό είναι ενδεικτικό της συλλογής.

Και είναι και όμορφα, τα άτιμα. Με ωραίο, απλό σχέδιο και χαριτωμένα ζωάκια που έχουν ανθρώπινες συνήθειες, σκέψεις και ανησυχίες. Είναι γενικά πολύ χαριτωμένο το σχέδιό του Έκτορα. Ξέρω ότι η λέξη “χαριτωμένο” μπορεί να εκνευρίσει ίσως αλλά εμένα μου φαίνεται χαριτωμένο, όμορφο, τί να κάνω; Οι γραμμές είναι καθαρές και υπάρχει λεπτομέρεια στο φόντο, αλλά η συνολική εικόνα είναι λιτή, χωρίς να φαίνεται απλοϊκή.

Φανταστική και ψαγμένη είναι και η τελευταία ιστορία “Glockenspiel”. Το Glockenspiel είναι αυτό το οργανάκι με τις μεταλλικές ράβδους, που χτυπούσαμε σαν παιδάκια και κοντεύαμε να τρελάνουμε γονείς και νηπιαγωγούς. Εδώ, έτσι ονομάζεται ο μικρός ήρωας του χαριτωμένου κόσμου που έχει πλάσει ο δημιουργός. Αυτός ο κόσμος μου θυμίζει παιδικά παραμυθάκια, με ποντίκια που κάνουν μεγάλη γιορτή με το πρώτο χιόνι. Συγγνώμη, παρασύρθηκα από τις μνήμες μου. Αυτή την αίσθηση αφήνει το “Glockenspiel” και ας μην είναι για παιδιά.

Απολαυστικό το FEATHERS, απολαυστικότατο.

Υ.Γ.: ‘Εσκασα, έσκασα, που δεν πρόλαβα το print που πήραν οι πρώτοι 50 στο περίπτερο της Giganto, στο Comicdom Con Athens 2011.