INTERVIEW CORNER #60: Dean Motter

Από τη στιγμή που επέστρεψα στην Αθήνα από τις καλοκαιρινές μου διακοπές, δεν έχω σταματήσει να σκέφτομαι ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτή την πόλη. Μαζί με την επαναφορά στους ρυθμούς της δουλειάς, τη ρουτίνα της καθημερινότητας και την εξόφληση των συσσωρευμένων λογαριασμών, φαίνεται να με προβληματίζει και η μουντάδα της πρωτεύουσας, οι πιεστικοί ρυθμοί και οι – κατά κανόνα – σκυθρωπές φάτσες των ανθρώπων. Επομένως, δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι αν, τελικά, κάτι δεν πάει καλά με αυτή την πόλη.

Οπωσδήποτε, η Αθήνα δε χτίστηκε πριν χιλιάδες χρόνια για να καταλήξει εδώ. Και είμαι σίγουρος ότι και πολλοί από εσάς θα συμφωνήσετε μαζί μου και ότι μια παρόμοια ιδέα τριγυρίζει στο μυαλό σας. Η ιδέα αυτή, όμως, δεν είναι σε καμιά περίπτωση πρωτότυπη. Μια (σίγουρα πιο ενδιαφέρουσα) εκδοχή της, αφηγείται, εδώ και περισσότερο από δύο δεκαετίες, ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας, Dean Motter.

Μιλάω, φυσικά, για το MISTER X. Το συγκεκριμένο comic, το οποίο δημιούργησε ο Motter το 1983, αφηγείται την ιστορία του ομώνυμου μυστηριώδους χαρακτήρα, ο οποίος προσπαθεί να σώσει μια πόλη από τον εαυτό της. Συγκεκριμένα, η Radiant City χτίστηκε ώστε να ευνοεί την ηρεμία των ανθρώπων και την ψυχολογική υγεία τους, αλλά κάτι πήγε στραβά και συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Το MISTER X είναι μια ιστορία που ακροβατεί ανάμεσα στο sci-fi και το pulp και από τον τίτλο έχουν περάσει μεγάλοι δημιουργοί του Μέσου, όπως οι αδελφοί Hernandez, ο Seth και ο Dave McKean.

Η αισθητική του comic ήταν τότε και παραμένει μέχρι σήμερα χαρακτηριστική. Η προϋπηρεσία του Motter ως illustrator και graphic designer (είχε σχεδιάσει εξώφυλλα δίσκων και σχετικό promotional υλικό) τον βοήθησε στο να δημιουργήσει έναν κόσμο που ξεχωρίζει, ακόμη και σήμερα. Το MISTER X εκδίδεται σε mini series, σε αραιά διαστήματα, όλα αυτά τα χρόνια, και επέστρεψε πρόσφατα από τη Dark Horse (η οποία επανέκδωσε την αρχική σειρά), αφήνοντας υποσχέσεις για άλλα δύο.

Στα ενδιάμεσα διαστήματα, όμως, ο Motter δε μένει αμέτοχος. Όπως και στη ζωή του πριν το MISTER X, ο ταλαντούχος δημιουργός έχει παραδώσει κάποια – παραγνωρισμένα μερικές φορές – εξαιρετικά comics. Ανάμεσα σε αυτά, ξεχωρίζουν τα mainstream BATMAN: NINE LIVES, WOLVERINE #900 και η συμμετοχή του στην ανθολογία της Dark Horse, ΝΟΙR: A COLLECTION OF CRIME COMICS, καθώς και τα creator-owned mini series ELECTROPOLIS και TERMINAL CITY. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, που ο Motter ξεκίνησε την καριέρα του στα comics, διαθέτει δεκάδες τίτλους, συμμετοχές και illustrations στο ενεργητικό του.

Το magnum opus του, όμως, είναι το MISTER X, το οποίο υποβλήθηκε σε reboot το 2008. Το συγκεκριμένο mini series θα συνεχιστεί σε άλλα δύο, τα HARD CANDY και EVICTED. Για αυτά, αλλά και τα υπόλοιπα μελλοντικά σχέδιά του, μας μιλά, μεταξύ άλλων, ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας, Dean Motter, στη συνέντευξη που ακολουθεί:

Ποιες ήταν οι κυριότερες επιρροές σου, τόσο στην συγγραφή όσο και στον σχεδιασμό comics;

Είναι πάρα πολλοί για να τους απαριθμήσω με τη μία και τραβάνε πολλές γενιές πίσω. Σ’ ό,τι αφορά το σχέδιο των comics, κάποιοι απ’ αυτούς είναι οι γίγαντες Eisner, Steranko, Frazetta, Wood, Kurtzman, Toth, Caniff, Kaluta, Jeff Jones, Wrightson, Neal Adams, καθώς και Ευρωπαίοι καλλιτέχνες, όπως οι Moebius, Herge, Joost Swarte και Schuiten. Περνάμε μετά στους πιο μεταβατικούς σύγχρονους καλλιτέχνες όπως οι Chaykin, Mignola, Gibbons, Frank Miller, Mark Chiarello, Darwyn Cooke, Bruce Timm, Bill Sienkiewicz, Dave McKean, και, τέλος, στους παλιούς μου συναδέλφους στο σχεδιαστήριο, τους Ken Steacy και Paul Rivoche. Άλλοι καλλιτέχνες σε άλλα πεδία είναι οι Brandywire και οι σχετικές σχολές τους, μπόλικο προπαγανδιστικό υλικό του Β’ ΠΠ και καλλιτέχνες της WPA, οι θεωρητικοί της αρχιτεκτονικής Hugh Ferris και Frank Lloyd Wright, η περίοδος του Bauhaus και φυσικά, οι παλιοί φουτουριστές του Popular Science.

Ως προς την συγγραφή τώρα: Πέρα απ’ τους Alan Moore και Eisner, οι περισσότερες επιρροές μου προέρχονται από τις ταινίες και την λογοτεχνία, από το σκληρό noir των Hammet και Chandler, έως τους O.Henry, Twain, Wodehouse, Preston Sturgess, Billy Wilder, Bradbury και Thomas Berger. Φυσικά, δεν μπορούν να λείπουν οι Harlan Ellison και Philip K. Dick… ακόμη και ο Marshall McLuhan.

Τo ότι προέρχεσαι από τον τομέα της γραφιστικής έχει επηρεάσει την προσέγγιση σου ως εικονογράφος;

Φυσικά. Κι αν αυτό ήταν κάτι που δεν το γνώριζα ήδη ενστικτωδώς, τότε ο Steranko το έκανε ξεκάθαρο για όλους μας, ιδιαίτερα όσον αφορά τον τομέα της σύνθεσης. Το γραφιστικό υπόβαθρο σε οδηγεί στο να προσεγγίζεις μία σελίδα ως κομμάτι γραφιστικής δουλειάς – σχεδόν σαν να είναι μία αφίσα – σε αντίθεση με ένα συνονθύλευμα εικόνων που προσπαθούν να προσεγγίσουν την μορφή ενός κινηματογραφικού storyboard. Συν τοις άλλοις, μου αρέσει να βάζω στις σελίδες εικόνες όπως ρετρό διαφημίσεις και στοιχεία από κινηματογραφικές ταινίες.

Ποια πράγματα απολαμβάνεις περισσότερο κατά την συγγραφή μίας φουτουριστικής ιστορίας;

Αν κάνω μία ιστορία που είναι πιο ρετρό-φουτουριστική ή σε στιλ steampunk, τότε αυτό που μου αρέσει είναι να εξερευνώ τις προσμονές, σχετικά με το τι απ’ όλα αυτά όντως υπάρχει στις μέρες μας. Εντάξει, άλλο πράγμα είναι να πιθανολογείς για ένα βικτωριανό υπολογιστή laptop, αλλά τι γίνεται στην περίπτωση ενός βικτωριανού ιπτάμενου αυτοκινήτου ή μίας συσκευής φορητών κινητήρων πτήσης; Υπάρχει ο Boilerplate, το βικτωριανό ρομπότ. Αλλά αυτό που πραγματικά λατρεύω είναι τα οράματα του 21ου αιώνα που είχαν τότε στην Παγκόσμια Έκθεση και στα κινούμενα σχέδια της Disney που θυμάμαι απ’ τα νιάτα μου. Ωστόσο, αν ασχολούμαι με το ΔΙΚΟ ΜΑΣ μέλλον, τότε περισσότερο με ενδιαφέρει η εξέλιξη μας ως κοινωνία και τι επιβιώνει από το παρόν μας.

Ποια ήταν αυτά που ήθελες να πεις με το MISTER X και ποια ήταν η θεματολογία που καθοδήγησε την όλη φιλοσοφία της ιστορίας; Έχει αλλάξει κάτι απ’ αυτά έπειτα από δύο περίπου δεκαετίες;

Όταν κάναμε το MISTER X στην δεκαετία του ’80, κολυμπούσαμε πάνω στο νέο κύμα και το πνεύμα του καιρού της εποχής, κοιτάζοντας με εκτίμηση παλιότερα έργα όπως τα METROPOLIS, THE SPIRIT, ALPHAVILLE, DICK TRACY, TOUCH OF EVIL κτλ. Το όλο πράγμα δεν ήταν παρά ένα πεδίο δοκιμών. Με τα χρόνια, προτιμάω να σκέφτομαι ότι η δουλειά μου έχει γίνει πιο πληροφορημένη και πιο εστιασμένη στους χαρακτήρες. Το MISTER X είναι πιο “γοτθικό”, λιγότερο φανταχτερό, και κατά έναν παράξενο τρόπο, πιο κοντά στην αποσκοπούμενη (και κάπως δήθεν) αρχική του πρόθεση.

Από ένα σημείο και μετά, τα comics του MISTER X ήταν ασπρόμαυρα και το σχέδιο γινόταν όλο και πιο αφηρημένο και στυλιζαρισμένο. Ποιοι ήταν οι λόγοι που οδήγησαν σ’ αυτές τις αλλαγές;

Η αγορά είχε αλλάξει απ’ όταν σταμάτησα την συγγραφή της αρχικής σειράς και η εκδοτική προτιμούσε τις πιο οικονομικές μορφές έκδοσης. Η Vortex, όμως, είχε ήδη εξασφαλίσει τους εικονογράφους που θα μπορούσαν να κάνουν την δεύτερη σειρά να φαίνεται ωραία σε ασπρόμαυρη μορφή, κι όλο αυτό χωρίς να χάνει την ουσία του MISTER X.

Τι σε έκανε ν’ αποφασίσεις μία επανεκκίνηση της ιστορίας του MISTER X στο CONDEMNED;

Προσέγγισα τη Diana Schultz με την προοπτική να συνεχίσω το ELECTROPOLIS, αλλά εκείνη την ενδιέφερε περισσότερο να φέρει το MISTER X στην Dark Horse. Έτσι, έκανα το “Yacht of the Styx” για την noir ανθολογία τους κι αυτό οδήγησε στην αναβίωση.

Μπορείς να μας πεις περισσότερα για το MISTER X: EVICTED; Πότε να το αναμένουμε;

Λοιπόν, πριν δείτε το EVICTED, θα δείτε ότι φτιάξαμε μία σειρά σε τρία μέρη για το DHP με τίτλο MISTER X: HARD CANDY, η οποία έχει να κάνει με τη βιομηχανία ναρκωτικών της Radiant City. Το EVICTED έχει ολοκληρωθεί συγγραφικά και σχεδιαστικά, ενώ μελάνια και χρώματα θα μπουν μόλις ολοκληρωθεί το HARD CANDY. Θα το δείτε το επόμενο φθινόπωρο. Το HARD CANDY είναι μια stand alone ιστορία (όπως και το “Yacht in the Styx”), αλλά συνεχίζει την επανεκκίνηση της ιστορίας της Radiant City. Το EVICTED συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το CONDEMNED. Για την ακρίβεια, το κάθε τεύχος θα περιλαμβάνει δύο ιστορίες, ένα κεφάλαιο της ιστορίας του EVICTED και μία συμπληρωματική ιστορία.

Έχεις γράψει για mainstream superheroes, όπως οι Batman, Wolverine και John Constantine. Υπάρχει κανένας mainstream superhero για τον οποίο θα ήθελες να γράψεις;

Θα ήθελα να κάνω κάτι με τον Spider-Man, την Black Canary, τους Inhumans, αλλά με όλες αυτές τις επανεκκινήσεις είναι δύσκολο να παθιαστώ με τους χαρακτήρες που μου αρέσουν, αφού δεν μπορώ πλέον εύκολα να τους αναγνωρίσω. Άλλο πράγμα να παίζεις με το ELSEWORLDS και το WHAT IF, κι άλλο πράγμα να προσπαθείς να πεις μία κλασική ιστορία με τα νέα δεδομένα. Χωρίς, βέβαια, αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει. Προσπαθώ να επαναφέρω τον Mister X πίσω στις εννοιακές του ρίζες, όχι να τον “ανανεώσω”.

Πρόκειται να δούμε τίποτε άλλο από τα TERMINAL CITY και ELECTROPOLIS ή αυτό ήταν όλο;

Σε καμία περίπτωση. Έχει προγραμματιστεί ένα cross-over τριών πόλεων για το MISTER X, κι επίσης πρόκειται σύντομα να κυκλοφορήσει το THE COMPLETE TERMINAL CITY (που θα συγκεντρώνει και τις δύο μίνι σειρές του TC).

Έχεις κάποια άλλα σχέδια για το άμεσο μέλλον;

Ναι, από σχέδια άλλο τίποτα, αλλά η επανεκκίνηση του MISTER X αποτελεί προσωπική προτεραιότητα, παρ’ ότι υπάρχουν στα σκαριά ένα βιογραφικό comic του Nikola Tesla και η ιστορία του Coney Island. Για να μην αναφέρω επίσης και την Φαουστική ιστορία της αόρατης βασίλισσας του βαριετέ, με τίτλο THE DEVIL’S G-STRING.

[Μετάφραση: Αλέξανδρος Τσαντίλας]

Ever since I got back to Athens from my summer vacations, I haven’t stopped thinking that there’s something wrong with this town. Along with returning to work schedules, everyday routine and paying out huge piles of bills, I’m also troubled by the moodiness of the capital city, the stressed-out rhythms of life and grim faces of its people (never changing). As a consequence, I can’t stop wondering if there’s actually something fundamentally wrong with this city.

Certainly, Athens wasn’t built thousands of years ago to end up like this, and I’m sure plenty of you agree with me and had a similar idea running around your heads. However, this isn’t an original idea, not by a longshot. This week’s guest, Dean Motter, has been developing a similar (yet definitely more interesting) idea for more than two decades now.

I’m talking of course about MISTER X. This particular comic, created by Motter back in 1983, narrates the tale of the shady character that goes by the same name, who’s trying to save a city from itself. More specifically, Radiant City was build to enhance the calmness and psychological health of its people, but something went very wrong in the process and the opposite has happened instead. MISTER X is a tale balancing between sci-fi and pulp and many of the Medium’s greatest creators have contributed to this title, such as the Hernandez Brothers, Seth, and Dave Mc Kean, to name a few.

This comic’s overall feel had always defied definition and continues to do so to this very day. Motter’s previous experience as an illustrator and graphic designer (he had illustrated album covers and relevant promotional material) helped him create a world that stands apart from everything else, even by today’s standards. MISTER X has been published sporadically all these years as multiple mini series, and has recently returned from Dark Horse (who reprinted the original series), leaving promises for yet two more series.

In the meantime, however, Motter doesn’t stay out of things. Just like in his life prior to MISTER X, this talented creator has delivered some outstanding comics, which are unfortunately sometimes disregarded. Among them are the mainstream BATMAN:NINE LIVES, WOLVERINE #900, as well as his contribution to the Dark Horse anthology ΝΟΙR: A COLLECTION OF CRIME COMICS, not to mention the creator-owned miniseries ELECTROPOLIS and TERMINAL CITY. Ever since the end of the 70s, when Motter started out his career in comics, he has included in his resume dozens of titles, contributions and illustrations.

However, his magnum opus remains MISTER X, recently rebooted in 2008. That reboot will be followed up by two more miniseries, HARD CANDY and EVICTED. So, this week’s guest, Dean Motter, talks to us about all that and his other future plans in the following interview:

What are your main influences, both in writing and illustrating comics?

There are too many to list but off the top of my head. Spanning generations. In comics art: My giants — Eisner, Steranko, Frazetta, Wood, Kurtzman, Toth, Caniff, Kaluta, Jeff Jones, Wrightson, Neal Adams. Europeans like Moebius, Herge, Joost Swarte, Schuiten. Transitional contemporaries such as Chaykin, Mignola, Gibbons, Frank Miller, Mark Chiarello, Darwyn Cooke, Bruce Timm, Bill Sienciewicz, Dave McKean, my old studio-mates Ken Steacy and Paul Rivoche. Other artists in other arenas: The Brandywine and associated schools, many WWII propaganda and WPA artists, architecturalists Hugh Ferris, Frank Lloyd Wright, the Bauhaus- and of course – the old Popular Science futurists.

In writing: Aside from Alan Moore and Eisner, most of my influences are from film and literature. Hard-boiled noir, like Hammett and Chandler, to O. Henry, Twain, Wodehouse, Preston Sturgess, Billy Wilder, Bradbury, Thomas Berger, of course Harlan Ellison and Philip K. Dick… even Marshall McLuhan.

Has your graphic design background impacted your approach as an illustrator?

Of course. If I didn’t know that intuitively, Steranko made it clear to all of us. Mainly in composition. Approaching a page as piece of design -almost a poster- as opposed to an assembly of pictures aspiring to approximate a film storyboard. Plus I like to incorporate vintage commercial art and film conceits.

What are the aspects that you enjoy the most when writing a futuristic story?

If I’m doing a retro-futuristic or steampunk sort of tale, it’s exploring the anticipations of what actually exists today. Sure — it’s one thing to speculate on a Victorian laptop computer. But what about a Victorian air-car, jet-pack? There is Boilerplate – the Victorian robot. But I truly love the Worlds Fair/Disney visions of the 21st century from my youth. However, if I’m looking at OUR future it is more about our evolution as a society and what survives from today.

What were the things you wanted to say with MISTER X, the themes that have driven the whole philosophy of the story? Have they changed, after almost two decades?

When we were doing MISTER X in the 80s we were surfing the era’s New Wave/Techno zeitgeist. With a celebratory eye backwards to METROPOLIS, THE SPIRIT, ALPHAVILLE, DICK TRACY, TOUCH OF EVIL, etc. It was more of a sandbox. Over the years, I’d like to think my work has become more informed and character-driven. MISTER X is more “gothic” – less fanciful. In a strange way closer to its professed (and somewhat pretentious) intent.

After a certain point, the MISTER X comics were in black and white and the art became more and more abstract and stylized. What were the reasons behind these changes?

After I ceased writing the first series the market had changed and the publisher opted for the less expensive format. But Vortex secured illustrators that could make the second series work in black and white without losing the MISTER X essence.

What made you decide a reboot of MISTER X’s story in CONDEMNED?

I approached Diana Schutz about continuing ELECTROPOLIS, but she was more interested in moving MISTER X to Dark Horse. So I did “Yacht of The Styx” for their NOIR anthology and that led to the resurrection.

Can you tell us more about MISTER X: EVICTED? When should we expect it?

Before you see EVICTED, well – we created a 3-part serial for DHP called MISTER X: HARD CANDY which deals with Radiant City’s drug industry. EVICTED is scripted and pencilled and ready to ink and color as soon as HARD CANDY is complete – look for it next fall. HARD CANDY is a stand-alone digression (ala “Yacht on the Styx”) but continues the re-boot of the Radiant City story – EVICTED takes up where CONDEMNED left off. Each issue is actually 2 stories – 1 chapter of the EVICTED story-line and one side-story.

You have written for some mainstream heroes, such as Batman, Wolverine and John Constantine. Are there any other mainstream heroes you would love to write?

I’d like to do a Spider-man, Black Canary, The Inhumans, – but with all the re-invention going on it gets harder to get passionate about the characters I love when it gets harder and harder to recognize them. It’s one thing to play in ELSEWORLDS, and WHAT IF and another to try to tell a classic story on a new stage. Not that it can’t be done. I’m trying to take Mister X back to his conceptual roots – not “update: him.

Have we seen the last of TERMINAL CITY and ELECTROPOLIS?

Not by a long-shot. A tri-city cross-over with MISTER X is planned. And THE COMPLEAT TERMINAL CITY (collecting BOTH TC mini-series) is scheduled for release shortly.

Do you have any more projects for the immediate future?

Yes – projects abound – but the MISTER X redux is my priority. Though there is a Nikola Tesla bio-comic and a Coney Island history on the boards. And the Faustian tale of the invisible burlesque queen, THE DEVIL’S G-STRING.

[Translated by Alexandros Tsantilas]