SNAPSHOT REVIEWS 21-03-13

JUSTICE LEAGUE OF AMERICA #1
Writer: Geoff Johns
Artist: David Finch
DC Comics

Ήταν προφανές ότι από τη στιγμή που δεν τους “έκατσε” εμπορικά το JUSTICE LEAGUE INTERNATIONAL με την έναρξη του New 52, η DC δεν θα περιοριζόταν στην έκδοση του flagship τίτλου JUSTICE LEAGUE. Εξ ου και επιστράτευσαν το all-star creative duo των Johns-Finch, εξ ου και επιστράτευσαν χαρακτήρες όπως ο Martian Manhunter, o Green Arrow και η Catwoman, που μπορεί να μην είναι του διαμετρήματος ενός Superman και ενός Batman, αλλά έχουν ένα fan base που θα μπορούσε να δώσει ώθηση στις πωλήσεις.

Εμπορικά, το εγχείρημα δείχνει να τους βγαίνει. Το #1 ήταν πρώτο σε πωλήσεις, αφήνοντας πίσω το πολυδιαφημισμένο UNCANNY X-MEN #1 της Marvel. Kαι καλλιτεχνικά, όμως, τα πράγματα δεν είναι άσχημα. Ο Johns πατάει στο κλισέ – αλλά ασφαλές – μονοπάτι του built up, εξηγώντας για ποιο λόγο η κυβέρνηση προχωράει στη δημιουργία μιας League την οποία θα είναι σε θέση να ελέγχει (σε αντίθεση με τους big guns, που αποδείχτηκαν ανεξέλεγκτοι) και συστήνοντάς μας τους χαρακτήρες. Ο Finch, από την άλλη, συνεχίζει με το trademark δυναμικό σχέδιό του, και όλα πλέον εξαρτώνται από το πως θα βαδίσει η σειρά στη συνέχεια.

Συμπαθητικό ξεκίνημα, σε καμία περίπτωση όμως jaw-dropping.

(Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου)

HARBINGER #9
Writer: Joshua Dysart
Artist: Pere Perez
Valiant Entertainmet

Για πολλούς (μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων) η Faith Herbert/Zephyr είναι ο πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας του comic (είτε σε αυτήν, είτε στην προηγούμενη εκδοχή του, στις αρχές των 90s) μετά (ίσως) από τον Pete Stanchek/Sting. Το συγκεκριμένο τεύχος είναι αφιερωμένο εξ ολοκλήρου σε αυτήν, καθώς ουσιαστικά εξιστορεί το “origin” και την πορεία της, από τα πολύ παιδικά της χρόνια, μέχρι και αυτήν ακριβώς τη στιγμή, όπου καλείται να σώσει τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, που έχουν αιχμαλωτιστεί από τις δυνάμεις της P.R.S..

Ο Dysart, που αποδεικνύει διαρκώς πως είναι ένας από τους καλύτερους συγγραφείς αυτή την εποχή, χρησιμοποιεί εδώ, με τεράστια επιτυχία, δύο γνωστά σεναριακά τρικ: πρώτον, μεταφέρει διαρκώς τη δράση από το παρελθόν (της Faith) στο παρόν, συνδέοντας είτε οπτικά είτε νοηματικά τις σκηνές, και δεύτερον, ορίζει χρονικά τις σκηνές του παρελθόντος, βάζοντας την Faith, ως αφηγήτρια, να παραθέτει συγκεκριμένες αναφορές από την pop και geek culture. Το σκίτσο του Perez είναι πολύ καλό, με όμορφες γραμμές και θαυμάσιο layout. Μπορεί να μη φτάνει στα επίπεδα του εξαιρετικόυ regular penciller, Khari Evans (και σίγουρα όχι σε αυτά του “θεού” fill-in artist, Barry Kitson!), αλλά είναι ιδιαίτερα ταιριαστό στο σενάριο του παρόντος τεύχους και απόλυτα λειτουργικό στο γενικότερο πλαίσιο ενός υπερηρωικού comic.

Το HARBINGER δεν είναι απλά το καλύτερο comic της Valiant, αλλά και (ενδεχομένως) ένα από τα καλύτερα αμερικανικά comics των τελευταίων 4-5 ετών. Το τεύχος #9 βάζει ήδη υποψηφιότητα για κορυφαίο της χρονιάς, στα προσωπικά μου βραβεία…

(Δημήτρης Σακαρίδης)

SNAPSHOT #1-2 (of 4)
Writer: Andy Diggle
Artist: Jock
Image Comics

Δύσκολο πράγμα να βγάλεις στην αγορά καινούρια σειρά (έστω και limited), εκτός κι αν είσαι ο Andy Diggle, που μαζί με τον Jock έβγαλαν, πριν από μερικά χρόνια, το υπερ-επιτυχημένο (όχι τόσο λόγω της απόδοσης του στα stands, όσο λόγω του ότι μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο) THE LOSERS.

Η ιστορία του SNAPSHOT (για την οποία η Image επιμελώς “παρέλειψε” να αναφερθεί στο ότι αποτελεί επανέκδοση από το JUDGE DREDD MEGAZINE) έχει για πρωταγωνιστή έναν απόλυτα συνηθισμένο τύπο, ο οποίος – για να πιάσουμε με τη μια τον αναγνώστη – δουλεύει σε comic shop. Η βαρετή καθημερινότητά του θα διακοπεί απότομα, όταν θα βρει ένα κινητό, στο οποίο υπάρχουν φωτογραφίες ενός άκρως βίαιου φόνου. Η αφέλειά του θα τον μπλέξει σε μια πρωτόγνωρη περιπέτεια, κατά την οποία θα τεθεί σε κίνδυνο, όχι μόνο η δική του ακεραιότητα, αλλά και των οικείων του.

Τα δύο πρώτα τεύχη του SNAPSHOT δεν διεκδικούν δάφνες πρωτοτυπίας, αλλά διηγούνται, με καθηλωτικό ρυθμό, μια καταιγιστική περιπέτεια με crime noir αποχρώσεις, κάτι που καθιστά την επιλογή του ασπρόμαυρου σχεδίου του Jock ιδιαίτερα πετυχημένη, πέρα από το γεγονός ότι το ίδιο το σχέδιό του είναι εξαιρετικά όμορφο και λειτουργικό.

(Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου)

FAIRY QUEST #1-2
Writer: Paul Jenkins
Artist: Humberto Ramos
Boom! Studios

Στον Paul Jenkins έχω πάψει να έχω εμπιστοσύνη εδώ και χρόνια. Έκανε κάποιες καλές δουλειές στα τέλη των 90s και τις αρχές των 00s (HELLBLAZER, INHUMANS, PETER PARKER, SENTRY), αλλά από εκεί και πέρα μάλλον τον πήρε η κάτω βόλτα. Στον Humberto Ramos, πάλι, δεν είχα ποτέ ιδιαίτερη αδυναμία. Το σκίτσο του, αν και αρχικά είχε ένα ενδιαφέρον στιλιζάρισμα, πλέον είναι υπερβολικά “blocky” και συχνά, κουραστικά αφαιρετικό και εξπρεσιονιστικό (low point, η σχεδόν προσβλητική δουλειά του στο AMAZING SPIDER-MAN).

Είναι μάλλον περίεργο, λοιπόν, που αποφάσισα να δοκιμάσω τη συγκεκριμένη σειρά, η οποία, με βάση τα previews, έμοιαζε λίγο με “FABLES light”, με τη δεύτερη λέξη να μην αναφέρεται τόσο στην παιδικότητα και all-ages αισθητική του comic, όσο στο όποιο “βάθος” προσέγγισης και χαρακτήρων.

Δυστυχώς, οι φόβοι μου επαλληθεύτηκαν. Η εναλλακτική οπτική πάνω στους γνωστούς χαρακτήρες της Κοκκινοσκουφίτσας και του Κακού Λύκου είναι ιδιαίτερα forced, το whimsy στο σενάριο στηρίζεται κυρίως σε χιούμορ κολλεγιακού επιπέδου και το όλο “στιλ” του comic, που υποτίθεται πως έχει ως βάση τη φαντασία και την παραμυθένια αισθητική, θυμίζει ελαφρώς ξεπέτα και αρπαχτή. Το σκίτσο του Ramos είναι εδώ κάπως πιο ταιριαστό απ’ ότι στους υπερηρωικούς τίτλους, και σε καμία περίπτωση δεν θα χαρακτήριζα το comic τρομακτικά κακό, αλλά όπως και να ‘χει, δεν θα το πρότεινα σε κανέναν…

(Δημήτρης Σακαρίδης)

X-TREME X-MEN #12
Writer: Greg Pak
Artist: Andre Arujo
Marvel Comics

Μπορεί το ALL-NEW X-MEN  να είναι αυτή τη στιγμή το “talk of the town”, με έναν αναπάντεχα καλό Bendis στο σενάριο (κι αυτό το λέει κάποιος που δεν άντεχε τη δουλειά του στο franchise των Avengers), δίχως άλλο, όμως, το X-TREME X-MEN του Greg Pak είναι ο πιο “καμένος” και διασκεδαστικός X-τίτλος που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στα stands.

Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσεις μία σειρά με χαρακτήρες από alternate realities, της οποίας αρχηγός είναι η Dazzler (του official Marvel Universe) και στην οποία πρωταγωνιστούν επίσης η Sage (δημιουργία του Chris Claremont, που παραδοσιακά την έχουν χεσμένη οι υπόλοιποι X-Writers), ένας ομοφυλόφιλος Wolverine (gay δεν τον λες αυτόν τον hard boiled χαρακτήρα, από όποια πραγματικότητα κι αν προέρχεται), ο γκόμενός του Hercules (!), ένας πιτσιρικάς Nightcrawler κι ένας μαύρος Cyclops; Ειδικά, δε, όταν το concept είναι να ταξιδεύουν σε διάφορα realities με στόχο να σκοτώσουν τους “10 evil Xaviers”, που απειλούν το time-space continuum!

Με το επερχόμενο cancellation της σειράς στο #13, προτείνω να αναζητήσετε τα trades, ελπίζοντας ότι τώρα που o Pak ανέδειξε το potential της Dazzler, θα βρουν να τη χώσουν σε κάποιον από τους αμέτρητους X-τίτλους που υπάρχουν.

(Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου)