THE SANDMAN: OVERTURE #1

Writer: Neil Gaiman
Artist: J. H. Williams III
Vertigo (DC Comics)

Το 1989, ο Neil Gaiman μας προσκάλεσε σε ένα ταξίδι που έμελε να αλλάξει για πάντα την Ένατη τέχνη. Ένα ταξίδι στον κόσμο του ονείρου και των εφιαλτών, με οδηγό μας μια χλωμή, μαυροντυμένη φιγούρα που έμοιαζε με υπερφυσική εκδοχή του ίδιου του Gaiman. Αυτή ήταν η πρώτη μας γνωριμία με τον Sandman. Στα 75 τεύχη της σειράς, τον ακολουθήσαμε από τον κόσμο των ονείρων, στα βάθη της κόλασης, επισκεφθήκαμε μέρη γνώριμα, όπως το άσυλο του Arkham, και άλλα πιο εξωπραγματικά, όπως το Πανδοχείο στο τέλος του Κόσμου και δειπνήσαμε παρέα με τους αρχαίους θεούς. Η σειρά έληξε το 1996, με ένα τέλος αντάξιο αρχαίας τραγωδίας και με το τρίπτυχο της ύβρεως, νέμεσης και τίσης του Sandman να γίνεται εμφανές (OΚ, όπως καταλάβατε, μου αρέσει το SANDMAN). 25 χρόνια μετά, ο Gaiman επιστρέφει στον κόσμο του Μορφέα για να μας αφηγηθεί μια ιστορία που ως τώρα είχε απλά υπαινιχθεί.

Overture ονομάζεται η ορχηστρική εισαγωγή σε μία όπερα. Τα έξι τεύχη που θα αποτελέσουν το SANDMAN: OVERTURE, λοιπόν είναι αυτά που θα μας εξηγήσουν, πώς οδηγηθήκαμε στην αρχή της ιστορίας του Sandman, την αιχμαλωσία του Μορφέα από τον μάγο Roderick Burgess, αλλά και θα μας δώσουν μια γεύση από το παρελθόν άλλων σημαντικών χαρακτήρων της σειράς. Η ιστορία του OVERTURE είναι βασισμένη σε ένα plot hook που ο Gaiman είχε αφήσει ανεκμετάλλευτο (ίσως επίτηδες;) στην αρχική σειρά. Σε κάποιο panel του παλιού SANDMAN, λοιπόν, πληροφορούμασταν ότι πριν τον αιχμαλωτίσει ο Burgess, ο Dream γυρνούσε κουρασμένος από έναν πόλεμο σε κάποιο μακρινό γαλαξία. Τις λεπτομέρειες γύρω από τον συγκεκριμένο πόλεμο δεν τις μάθαμε ποτέ. Μέχρι τώρα. Το πρώτο τεύχος λειτουργεί, φυσικά, ως εισαγωγή, οπότε οι πληροφορίες γύρω από την πλοκή είναι για την ώρα ελλιπείς και συνοψίζονται ως εξής: Σε έναν μακρινό πλανήτη, όπου κάτι πήγε πολύ στραβά, τα όνειρα έχουν αρχίσει να καταρρέουν, πράγμα που για τον Μορφέα, την προσωποίηση του ονείρου, προφανώς θα έχει συνέπειες.  Η γραφή του Gaiman βρίσκεται στα γνωστά της επίπεδα, αποδεικνύοντας ότι ακόμη “το έχει”.

Η εικονογράφηση είναι διαφορετική. Αυτός είναι ο SANDMAN μιας νέας δεκαετίας και ο Williams το καθιστά σαφές από την πρώτη κιόλας σελίδα. Με εντυπωσίασε το γεγονός ότι η εικονογράφηση δεν υποβοηθά απλώς την ιστορία (όπως θα περίμενε κανείς από έναν εκ των rock-star συγγραφέων της Vertigo), αλλά οι Gaiman και Williams “φαίνονται” εξίσου στο comic χωρίς η δουλειά του ενός να “πλακώνει” τον άλλο. Καλλιτεχνικά τρικ, όπως η σκηνή με το βιβλίο του Destiny – όπου τα panels του comic συνεχίζουν μέσα στο βιβλίο – ή ο χαρακτήρας του George Portcullis, του οποίου τα όνειρα έχουν τη μορφή γκραβούρας του 19^ου αιώνα, δίνουν στον Williams την ευκαιρία να “λάμψει”.

Επίσης, ενώ στα reviews μου τα χρώματα μένουν συνήθως ασχολίαστα, θα πρέπει να σταθώ στην εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει σε αυτόν τον τομέα.  Η επιλογή των χρωμάτων από τον Dave Steward, μου θύμισε αρκετά εικονογράφηση βιβλίου με παραμύθια, συνδυάζοντας έτσι το εξωπραγματικό με το παράξενα οικείο με έναν τρόπο που ταιριάζει απόλυτα στο ύφος του SANDMAN.

Σαν βασικό αρνητικό στοιχείο θα πρέπει μάλλον να αναφέρω την τρομακτική αναντιστοιχία σελίδων/τιμής (15 σελίδες για 4.99$ σε digital εκδοχή, δεν γνωρίζω για την printed). Από άποψης marketing υποθέτω ότι βγάζει νόημα, αλλά και πάλι…

Γενικά, το THE SANDMAN: OVERTURE φαίνεται να είναι ένα τουλάχιστον αξιοπρεπές prequel σε ένα ιστορικό comic, συνδιάζοντας τα στοιχεία που έκαναν τη σειρά αγαπητή με ένα εντυπωσιακό νέο look. Δεν μένει παρά να περιμένουμε τα υπόλοιπα πέντε τεύχη να δικαιώσουν τις προβλέψεις μου.