MECANHUMANIMAL: Enki Bilal Exposition

Ένα από τα καλά του να μένεις Γαλλία είναι πως δεν είναι εύκολο να βαρεθείς με τις άπειρες εκθέσεις που έχει να δεις, κάθε είδους και για όλα τα γούστα. Και αν είσαι τυχερός κι επίσης τυγχάνει τα “γούστα” σου να περιλαμβάνουν τα comics, ε, τότε μπορεί να πέσεις και στις σωστές ημερομηνίες, ώστε να δεις μια από τις ωραιότερες “συγκεντρωτικές” εκθέσεις του Enki Bilal.

Mécanhumanimal, Enki Bilal au Musée des arts et… από musee_des_arts_et_metiers

MECANHUMANIMAL, λοιπόν, στο Musée des arts et métiers, από τις 4 Ιουνίου 2013 μέχρι και τις 16 Μαρτίου 2014 – μετά από δεύτερη (!) παράταση (αρχικά, ήταν προγραμματισμένη να διαρκέσει μέχρι στις 5 Ιανουαρίου), εξ’ού και την πρόλαβα, σε συνεργασία με τον διοργανωτή του φεστιβάλ της Ανγκουλέμ 9eArt+, με μόνο 5,5 ευρώ είσοδο.

Αυτοπροσωπογραφία του Enki Bilal

-Disclaimer: οι αμέτρητοι φύλακες που είχαν μια περίεργη εμμονή απαγόρευσης φωτογραφιών και videos δε μου επέτρεψαν να βγάλω καλύτερης ποιότητας φωτογραφίες, οπότε θα αρκεστείτε στις χαμηλής ανάλυσης και μετά φόβου Θεού ones που παραθέτω στο άρθρο.

Το MECANHUMANIMAL πραγματοποιήθηκε με αφορμή το αναμενόμενο καινούργιο άλμπουμ του Bilal LA COULEUR DE L’ AIR, το τελευταίο μέρος της τριλογίας του COUP DU SANG, μετά τα ANIMAL’Z και JULIA ET ROEM. Φυσικά, θα εκδοθεί επίσης, γύρω στα μέσα Μαΐου, αν θυμάμαι καλά, ένα θηριώδες Omnibus HC της έκθεσης, αποκλειστικά – αρχικά – στα FNAC.

Ας τελειώνουμε όμως με τα εισαγωγικά κι ας περάσουμε στην παρουσίαση μιας έκθεσης που είχε τα πάντα και κάτι παραπάνω. Στημένη με τη λογική της παρουσίασης όχι μόνο του συνολικού έργου του δημιουργού από το 1970 έως και σήμερα, αλλά και με την προσπάθεια “εισόδου” του θεατή στον μηχανισμό λειτουργίας του κόσμου και του μυαλού του Bilal, ο σκοπός του MECANHUMANIMAL ήταν δύσκολα εφαρμόσιμος, αλλά επιτυχής: η σύνδεση, εξελεχτικά, μιας 40ετούς πορείας, των ιστοριών, των διαφορετικών τεχνοτροπιών/μέσων και των νοημάτων του συνολικού του έργου.

Η έκθεση αποτελείται από δύο βασικούς τομείς: τον ζωγραφικό και τον τομέα του installation. Δύο απόλυτα συνδεδεμένα κομμάτια που δίνουν την εντύπωση της φυσικής εξέλιξης της τέχνης του Bilal, σε ένα σύνολο φουτουριστικής εφηρμοσμένης ψευδοτεχνολογίας που δένει εννοιακά τα “χάρτινα” εκθέματα, σπαρμένη σε διάφορα σημεία των αιθουσών, με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποδίδει μια αναπόσπαστη συνοχή στο μάτι του θεατή.

Ο πρώτος και σημαντικότερος τομέας, αυτός του σχεδιαστικού έργου, ήταν υπερπλήρης. Δεκάδες σελίδες original artwork από κάθε άλμπουμ του καλλιτέχνη, ολόκληρες ή μεμονωμένα panels, ανάλογα με τις διαστάσεις δημιουργίας τους, τοποθετημένες με μια σειρά που επεξηγούσε την – ουσιαστικά – εξελεγκτική θεωρία του Bilal μέσα από το τρίπτυχο ‘Ανθρωπος-Ζώο-Μηχανή. Μπορώ να πω, μάλιστα, πως το σύνολο έδινε μία ξεκάθαρη εξήγηση στην φαινομενική εμμονή του με την αιγυπτιακή μυθολογία και τη ζωόμορφη θεοποίηση του “υπέρτατου ‘Οντος”, κάτι που μέσα από το κομμάτι των μηχανικών εφαρμογών της έκθεσης αποδίδει τέλεια μια φυσική εξέλιξη, που οδηγεί σε ένα συμπαγές, εναλλακτικό μέλλον της ανθρωπότητας.

Οι δύο σκοτεινοί χώροι εισόδου και εξόδου της έκθεσης έχουν αυτόν ακριβώς το στόχο: μπαίνοντας, το “δάχτυλο της Ελευθερίας” και η Γη-χαλάκι σε περνά από τον κυνικό ρεαλισμό στον προσωπικό (ρεαλισμό) του Bilal που οδηγεί στο δικό του “What If?” μιας σκοτεινής, τρισδιάστατης εξόδου ή, αν προτιμάτε, “εξόδου”.

Indexeur de liberté
1880-1884
Frédéric Auguste Bartholdi (1834-1904)

Αναφορικά τώρα με τον δεύτερο τομέα, που δικαιολογεί άλλωστε και την ταμπέλα του MECANhumanimal, τα μηχανικά γλυπτά είχαν ως βάση την καινοτόμο χρήση καθημερινών “συσκευών”, με μία προφητική χρηστική αξία. Από τη Ραπτομηχανή “Antoine”, που παρουσιάζεται ως “Μηχανή Ξηλώματος της Ασυνάρτητης Σκέψης” μέχρι την τρισδιάστατη παρουσίαση του Script-Walker – συσκευή που επέτρεπε στον ήρωα του Bilal, Jill Bioskop, να στέλνει μηνύματα στο παρελθόν μέσα από το άλμπουμ LA FEMME PIEGE – κάθε κομμάτι της προσωπικής συλλογής του δημιουργού αποδίδει ακριβώς αυτή την εννοιολογική διάσταση ενός δυνητικά υπερβατικού μέλλοντος που στηρίζεται σε ξεπερασμένες και ατελείς μνήμες, όπως μας εξηγεί και ο ίδιος:

“Δύο πράγματα μ’ενοχλούν: η αναπαραγωγή της πραγματικότητας και οι αλλαγές αυτής, δε θέλω να αποτελώ μέρος της μάζας, ούτε να βρίσκομαι στον συρμό της καθημερινότητας. Ζω ξεκάθαρα μέσα στην πραγματικότητα, αλλά μια πραγματικότητα θολή και φθαρμένη από μνήμες που παρέμειναν ατελείς”.

Δε θα σας κουράσω με αναλύσεις επάνω στην πορεία της εξέλιξης του Enki Bilal, όπως αυτή φαίνεται ξεκάθαρα μέσα από το έργο και τις πολλές αναρτημένες original σελίδες σε όλους τους χώρους της έκθεσης. Δείτε απλά το ακόλουθο video.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=MjpUdm94T28#t=36[/youtube]

Επίλογος: Και το κερασάκι στην τούρτα; Η προσφορά στα 18 μόλις ευρώ της σκληρόδετης Τριλογίας του NIKOPOL στα γαλλικά κομιξάδικα, επ’ευκαιρίας του MECANHUMANIMAL!

ΥΓ: Κατά τύχη έχουμε και μια θολή αποκλειστικότητα, η μοναδική φωτογραφία που κατάφερα να πάρω από τα original pieces του επερχόμενου LA COULEUR DE L’ AIR  είναι και η πρώτη φορά που βλέπει τα φώτα της δημοσιότητας!

LA COULEUR DE L’ AIR, dessin original et inédit