SUPREME: BLUE ROSE #1

Writer: Warren Ellis
Artist: Tula Lotay
Image comics

Θα ξεκινήσω όπως ξεκίνησε και το παρόν comic, λίγο απότομα. Σε βάζει ξαφνικά σε κάτι που μόνο παράλληλο σύμπαν θα μπορούσε να είναι, και με τη μία σου δημιουργεί πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Τελικά, βλέπουμε πως είναι ένα απλό όνειρο της πρωταγωνίστριας, Diana Dane. Καθώς συνεχίζει τη ζωή της, όμως, το όνειρο δε μοιάζει τόσο όνειρο, καθώς καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της πραγματικότητάς της.

Γενικά, μέσα σε ένα μόνο τεύχος, προσπαθεί να πει πολλά και στο τέλος το μυαλό σου έχει γίνει κρέμα, η γεύση της οποίας διαφέρει ανάλογα με τον αναγνώστη. Το κύριο στοιχείο, όμως, είναι πως έχουμε μία πολύ επιτυχημένη συγγραφέα, η οποία μέσα σε μία νύχτα βρέθηκε στον απόπατο. Έτσι, χωρίς λεφτά και πλέον χωρίς ντροπή, κλείνει ραντεβού με έναν πάρα πολύ πλούσιο τύπο, που μάλλον πρέπει να είναι ιδιαίτερα πονηρός και αιμοδιψής. Τα λεφτά φέρουν δύναμη και η δύναμη είναι πολύ ιδιαίτερο όπλο.

Τέλος πάντων, ο κύριος την προσλαμβάνει γιατί τη χρειάζεται ώστε να ερευνήσει μία καταστροφή, η οποία μάλλον δεν έγινε επειδή έσκασε η κουζίνα του γκαζιού. Και πληρώνει πολύ. Πάρα πολύ. Βέβαια, υπάρχουν τα ψιλά γράμματα (το “πονηρός” που σας έλεγα). Εκείνη δέχεται – έχοντας πάντα μία περίεργη υποψία στο πίσω του μυαλού της. Το συζητάει με μία φίλη της και παίρνει την τελική της απόφαση, αφού πριν είχε μία συνάντηση με έναν τύπο που δεν είχε καθαρό πρόσωπο. Όταν τον ξαναδεί, θα είναι και η τελευταία φορά που θα δει το φως. Γενικά.

Μέσα σε όλα, έχουμε και εμβόλιμους φόνους, γεμάτους ερωτηματικά και ειδικούς με περίεργα μαλλιά. Τώρα, γιατί όλοι σε τέτοιες καταστάσεις, μέσα σε κοσμικά συμπλέγματα και μελλοντικούς πλανήτες, έχουν περίεργα μαλλιά και καπέλα, ποτέ μου δε θα το καταλάβω. Όπως και να έχει, μάλλον το “supreme” από το SUPREME: BLUE ROSE δεν έχει έρθει ακόμα. Αλλά όπου να ‘ναι θα σκάσει σαν βόμβα. Φαίνεται από χιλιόμετρα. Από την υπόθεση μέχρι το σχέδιο. Κατ’ αρχάς, ο τύπος έχει πολλά θέματα να λύσει, ή έστω να μας δώσει στοιχεία να βρούμε μόνοι μας τη λύση. Τροφή σκέψης. Που μάλλον προς τα εκεί κατευθύνεται το όλο concept της σειράς.

Δεν μπορώ, όμως, να βάλω και το χέρι μου στη φωτιά, καθώς ακόμη είμαστε στο πρώτο τεύχος. Η θεματολογία θα δείξει, αλλά σίγουρα δεν θα απογοητευτείτε από το σχέδιο. Είναι αρκετά ελεύθερο, αλλά εκει που χρειάζεται υπάρχει όλη η απαραίτητη λεπτομέρεια. Όλο γενικά το στιλ πλαισιώνεται από γραμμές που τείνουν στο άπειρο. Θα έλεγε κανείς πως ενώνουν όλο το comic σε μία σελίδα.

Βέβαια δεν ξέρω εάν φταίνε τα ναρκωτικά, που πιθανώς παίρνει η πρωταγωνίστρια. Όπως και να έχει, σας αφήνω ελεύθερους να μετατρέψετε τον εγκέφαλό σας σε πουρέ. Μέχρι το επόμενο τεύχος, λοιπόν, καλό διάβασμα!