SNAPSHOT REVIEWS 02-10-14

THOR #1
Writer: Jason Aaron
Artist: Russell Dauterman
Marvel Comics

Το πολυσυζητημένο relaunch του Thor, με την νέα Thor Goddess of Thunder να δεσπόζει στο εξώφυλλο, έφτασε και έτσι μπορούν, επιτέλους, να σταματήσουν οι γκρίνιες και οι διάφορες άστοχες δηλώσεις, καθώς πρόκειται για ένα πολύ καλό τεύχος. (Σιγά μη σταματήσουν… *sigh*)

Μετά από τα γεγονότα του ORIGINAL SIN, τα οποία εξηγούνται επαρκώς στο παρόν τεύχος, ο Thor είναι πια unworthy να σηκώσει το σφυρί, αποτέλεσμα ενός και μόνο ψίθυρου από τον Nick Fury. Ο Jason Aaron συνεχίζει την ιστορία του από την προηγούμενη σειρά και τα τελευταία γεγονότα του ORIGINAL SIN, σα να μην άλλαξε τίποτα. Πρωταγωνιστής του τεύχους είναι ο Thor και όχι η καινούρια ηρωίδα, που μάλλον θα δούμε στο επόμενο τεύχος. Ουσιαστικά, βλέπουμε τις επιπτώσεις της πτώσης του Thor και αυτό είναι θετικό, καθώς δεν ξεγράφει τον ήρωα για να πάει παρακάτω, στο καινούριο και φανταχτερό. Odin και Freyja δίνουν ρέστα ως το ζευγάρι που είναι παντρεμένο χρόνια/αιώνες και τσακώνονται για την ανατροφή του γιού τους. Ευκαιρία για τον Aaron να κάνει ένα σχόλιο στον σεξισμό, θέμα με το οποίο, προφανώς, θα ασχοληθεί και στο μέλλον.

Όπως σας είχα πει πριν λίγο κιόλας καιρό, στο CYCLOPS #1, το αστέρι που αναδείχθηκε ήταν ο Russell Dauterman, ο οποίος, τρία πολύ καλά τεύχη μετά, έφυγε για να καταταγεί σε αυτή τη σειρά, που έχει, όπως και να το κάνουμε, μεγαλύτερο προφίλ. Δικαιωματικά και με μεγάλη επιτυχία, καθώς φέρνει τον καλύτερο του εαυτό. Πέρα από την υπερ-λεπτομερή δουλειά του, είναι φανταστικός στο να δείχνει μόνο με το σχέδιο του τον χαρακτήρα των ηρώων, είτε πρόκειται για ύπουλους, βασιλικούς, πεισματάρηδες, ή κωμικούς.

Εξαιρετική πρεμιέρα από κάθε άποψη.

ANNIHILATOR #1
Writer: Grant Morrison
Artist: Frazer Irving
Legendary Comics

Ο Ray Spass (προφέρεται Space) είναι ένα εκκεντρικός συγγραφέας και ο Max Nomax ο αντι-ήρωας του επόμενου sci-fi/horror βιβλίου του. Ο Nomax, φυλακισμένος στο διάστημα κοντά σε μια μαύρη τρύπα που ονομάζεται Annihilator, θέλει να γιατρέψει το θάνατο! Ο Spass έχει μια μαύρη σκια στο εγκεφαλογράφημα του, έναν ανίατο όγκο στον εγκέφαλο, αλλά και μια μικρή μαύρη τρύπα στην αυλή του σπιτιού του. Κάποια στιγμή, ο Ray Spass συναντά τον Max Nomax…

Παρ’ όλο που το σενάριο “δημιούργημα-συναντά-συγγραφέα” είναι πολυπαιγμένο, η εκτέλεση μοιάζει ολόφρεσκια και επιτυχημένη. Ακόμη και τα γνωστά τερτίπια του Morrison, όπως η αυτοαναφορικότητα και η ασθένεια ως πιθανή επεξήγηση περίεργων φαινομένων, λειτουργούν οργανικά και υπέρ του συνόλου. Κάθε λέξη έχει σημασία, κάτι που δε μπορούμε να πούμε για την πλειοψηφία των comics που κυκλοφορούν.

Και εάν ακόμη δεν σας έχει ιντριγκάρει ούτε η υπόθεση ούτε το όνομα του Grant Morrison, τότε δώστε όλα τα λεφτά για τον Frazer Irving. Πραγματική ατμόσφαιρα τρόμου, απίθανες αμβλυγώνιες προοπτικές, διαστρέβλωση της οπτικής, φανταστική χρήση του μαύρου, και άλλα πολλά όμορφα, που επιστρατεύει ο Irving στο σχέδιο του, συμπληρώνοντας ένα σφαιρικά εξαίσιο τεύχος. 

EDGE OF SPIDER-VERSE #1
Writers: David Hine, Fabrice Sapolsky
Artist: RichardIsanove
Marvel Comics 

Και επειδή εδώ στο Comicdom μας αρέσει να σπάμε τις νόρμες (γιατί μπορούμε και γιατί όχι άλλωστε)  την περασμένη εβδομάδα σας παρουσιάσαμε το EDGE OF SPIDER-VERSE #2 και σήμερα θα μιλήσουμε για το #1, έτσι για να σας έχουμε on edge… (Pretty bad pun intended.)

Το συγκεκριμένο προλογικό τεύχος του επερχόμενου event SPIDER-VERSE, μας ταξιδεύει στο Noir Universe και επανενώνει τους David Hine και Fabrice Sapolsky, συνδημιουργούς του SPIDER-MAN NOIR. Η ιστορία θα μπορούσε να έχει μεγάλο ενδιαφέρον, για συνέχεια, εάν δεν παρεμβαλλόταν το Spider-Verse concept, με έναν πολύ καλό Mysterio ως Vaudeville μάγο της δεκαετίας του ’30. 

Ο Richard Isanove συνεχίζει με το στυλ που υιοθέτησε πρώτη φορά όταν διαδέχτηκε τον Jae Lee, στη σειρά DARK TOWER, ως penciller-κλώνος, τόσο που νόμιζα ότι διάβαζα την προαναφερθείσα σειρά. Στα πρόσωπα έχει εμφανές πρόβλημα απόδοσης, αλλά ευτυχώς σχεδιάζει απίθανα τα κοστούμια των ηρώων (όπου, δηλαδή, απουσιάζουν τα πρόσωπα). Το coloring που τον έκανε γνωστό στις σειρές WOLVERINE: ORIGIN και MARVEL 1602, είναι όπως πάντα ωραίο, αλλά ίδιο και απαράλλαχτο εδώ και χρόνια. 

ROCHE LIMIT #1
Writer: Michael Moreci
Artist: Vic Malhotra
ImageComics 

Τα ταξίδια στο διάστημα συνεχίζονται σήμερα, με μια νέα σειρά από την Image. Το ROCHE LIMIT, που είναι και υπαρκτός επιστημονικός όρος (Όριο του Ρος) και απεικονίζεται επιτυχώς στο εξώφυλλο, είναι το όνομα μιας μελλοντικής αποικίας των ανθρώπων δίπλα σε μια ενεργειακή ανωμαλία του διαστήματος.

Στην ουσία, πρόκειται για μια αστυνομική ιστορία, με το sci-fi, προς το παρόν και προς απογοήτευσή μου, να αποτελεί μόνο το σκηνικό πλαίσιο. Ο Michael Moreci καταπιάνεται με πολλά νήματα για πρώτο τεύχος, με αποτέλεσμα στο τέλος ούτε να ξέρουμε που το πάει αλλά ούτε και να μας πολυνοιάζει. Ο κεντρικός χαρακτήρας μάλλον θα ήθελε να είναι πολυμήχανος και εύστροφος, αλλά μας βγήκε λίγο εξυπνάκιας, ξερόλας και, κατά συνέπεια, αντιπαθής. 

Στο σχέδιο υπάρχουν καλά στοιχεία για να στηριχτεί κανείς, όπως οι λεπτομέρειες στο background, αλλά δυστυχώς και πολυάριθμα λάθη από τον Vic Malhotra. Ασυνέπεια στα πρόσωπα των ηρώων, υπερβολικές εκφράσεις και μια γενική δυσκαμψία στις κινήσεις, δεν αφήνουν και πολλές αμφιβολίες για το αν θα συνέχιζα τη σειρά πέρα από το πρώτο τεύχος. 

ORIGINAL SIN #8
Writers: Jason Aaron
Artist: Mike Deodato
Marvel Comics 

Καθώς έχουμε ασχοληθεί με την πλειοψηφία των τευχών του ORIGINAL SIN, και πιο συγκεκριμένα με τα #0, #1, #4, #5, #7 , αλλά και #5.1 , δεν θα  μπορούσε να λείπει ο επίλογος από τα SNAPSHOT REVIEWS.

Χωρίς spoilers για τους late-readers, το event δεν έκλεισε και με τον καλυτερο τρόπο, κάτι που είχε αρχίσει να διαφαίνεται γύρω στο έκτο με έβδομο τευχος. Βασικά, δεν έκλεισε καν, αλλά αυτό είναι πια κοινή τακτική των events – δεν τελειώνουν παρά αρχίζουν νέα threads και νέες σειρές. Ο Aaron, κάπου στην πορεία, έχασε το πνεύμα του murder mystery και φούσκωσε το τέλος δύο τεύχη παραπάνω απ’ ότι θα ήταν ιδανικότερα για τη σειρά. Οι τελευταίες τρεις σελίδες έχουν και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αλλά αφορούν μελλοντικές καταστάσεις και όχι το παρόν event.

Για τον Mike Deodato, δεν ξέρω πια τι άλλο έχει μείνει να πω, παρά μόνο ότι ήταν η σωτήρια λέμβος της σειράς, με σταθερά καλό σχέδιο και ωραίες ιδέες. Η εμφάνιση του νέου Orb, αλλά και του Unseen, στις τελευταίες σελίδες, είναι χαρακτηριστικό της καλής δουλειάς του στη σειρά.

Πάει κι αυτό, πάμε γι’ άλλα! Next stop: AXIS!