TOP SHELVES: DAYTRIPPER

Writer/ Artist: Fabio Moon/ Gabriel Ba
DC Comics (Vertigo)

Το DAYTRIPPER είναι σίγουρα ένα ασυνήθιστο comic. Το αν το κάνει ασυνήθιστο η πλοκή του, που επικεντρώνεται στις – λίγο ή πολύ – απλές και καθημερινές στιγμές στη ζωή του πρωταγωνιστή, ή η διαδικασία συνεργασίας που ακολουθήθηκε, από τους δημιουργούς του, Fabio Moon και Gabriel Ba, λίγη σημασία έχει.

Αυτό που μετράει περισσότερο είναι το ότι στο σύνολό του είναι μια εμπειρία για τον αναγνώστη, που ακόμη και αν δεν καταφέρει να ταυτιστεί με τον Bras, τον πρωταγωνιστή της ιστορίας (ή των ιστοριών, καλύτερα), ακόμη και αν δεν λατρέψει το artwork, ακόμη και αν δεν καταφέρει να συγκινηθεί ή να εντυπωσιαστεί με τον τρόπο που οι δημιουργοί “χρησιμοποιούν” περίτεχνα την ζωή και τον θάνατο, σαν δύο όψεις του ίδιου νομίσματος (πω πω κλισέ!), σίγουρα δε θα καταφέρει να μην εκτιμήσει το DAYTRIPPER για το ότι τα προσφέρει όλα αυτά μαζί, και ακόμη περισσότερα.

Ο Bras είναι ο γιος ενός διάσημου βραζιλιάνου συγγραφέα. Είναι το “μικρό θαύμα” της μαμάς του, αφού γεννήθηκε, “φέρνοντας μαζί του και το φως” στη διάρκεια μιας μεγάλης διακοπής ρεύματος, και – αν του δοθεί η ευκαιρία – θα δουλέψει σε μία εφημερίδα, μαζί με τον καλύτερό του φίλο, γράφοντας νεκρολογίες, θα παντρευτεί την Ana, θα κάνουν ένα γιο, θα ταξιδέψει πολύ και θα πετύχει το όνειρό του να γίνει συγγραφέας. Αν του δοθεί η ευκαιρία. Γιατί στο τέλος κάθε κεφαλαίου του DAYTRIPPER, το οποίο αφηγείται και μία διαφορετική στιγμή στη ζωή του πρωταγωνιστή, ο Bras συναντά τον θάνατό του.

Οι Moon και Ba χτίζουν την ιστορία της ζωής του Bras, ένα θάνατο τη φορά. Ο κάθε ένας από τους θανάτους (ή μάλλον ο καθέ ένας περισσότερο από τον προηγούμενο) είναι άδικος και έρχεται στη χειρότερη δυνατή στιγμή, πάνω που η ζωή αρχίζει να γίνεται καλή, πάνω που ένα πρόβλημα ξεπερνιέται, πάνω που κανείς δεν το περίμενε. Το τέλος έρχεται κάθε φορά για να δώσει έμφαση στην πορεία. Είναι η “κορώνα” κάθε ιστορίας, υπάρχει για να αναδεικνύει την σημασία μιάς καθημερινής στιγμής, που υπο άλλες συνθήκες θα πέρναγε απαρατήρητη. Οι δημιουργοί τιμούν με το DAYTRIPPER την λογοτεχνική παράδοση της χώρας τους, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Το artwork του DAYTRIPPER είναι ονειρεμένο (και λίγα λέω). Υπέροχο και ανεπανάληπτο. Και εξίσου υπέροχο, μοναδικό και ανεπανάληπτο είναι το χρώμα του Dave Stewart. Ακόμα και αν ο μαγικός ρεαλισμός δε σας αγγίζει σαν είδος, το σχέδιο είναι κάτι παραπάνω από αρκετός λόγος να ξεπεράσει κανείς όποια αντιπάθεια πιθανώς έχει νιώσει για την νοτιοαμερικανική λογοτεχνία του (σχεδόν) φανταστικού.

Χωρίς να τολμώ να ισχυριστώ οτι το DAYTRIPPER είναι το απόλυτο comic που θα “πιάσει” τον καθένα, και χωρίς να ορκίζομαι οτι το τέχνασμα του επαναλαμβανόμενου τέλους του Bras είναι ιδιαίτερα πρωτότυπο, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως το DAYTRIPPER θα διαβαστεί χωρίς προσπάθεια και να υποσχεθώ πως καθώς η ιστορία φτάνει στο τέλος της κάπου, κάπως, μία φωνούλα μέσα σας θα ζητάει λίγο παραπάνω.