Übermensch!

Ένα διαστημόπλοιο προσεδαφίζεται στη Γη και συγκεκριμένα στη Γερμανία του Μεσοπολέμου, έχοντας μοναδικό επιβάτη ένα μωρό. Το μωρό αυτό μεγαλώνει, αποκτά υπερδυνάμεις και γίνεται ο σημαντικότερος στρατιώτης, αλλά και ζωντανό σύμβολο του Ναζισμού. Όλη η ιστορία του Superman, ιδωμένη από ένα διαφορετικό πρίσμα που οδηγεί σε συγκεκριμένα συμπεράσματα, για το ρόλο των ηρώων στον κόσμο.

Είναι τόσο πολύ βασισμένο τo ÜBERMENSCH! στο μύθο του Superman και τόσο δεμένο με τη μυθολογία της DC που μου κάνει εντύπωση πως δεν κυκλοφόρησε σαν μια Elseworld ιστορία, όπως το RED SON ή το TRUE BRIT (αν και το διήγημα εκδόθηκε πριν από αυτά). Οι αναφορές που βρίσκει κανείς είναι πάμπολλες και ανάμεσα στις λιγότερο προφανείς από αυτές που διέκρινα ήταν και αυτή στο THE KILLING JOKE με τον “ήρωα” (εντάξει αυτό σηκώνει συζήτηση) να επισκέπτεται τον μεγάλο του εχθρό στο κελί του για μια τελική “αναμέτρηση”. Από τη μία, λοιπόν, έχουμε τις αναφορές στο μύθο του Superman και από την άλλη στον γερμανικό εξπρεσιονισμό και στον Fritz Lang. H Metropolis του Μεσοπολέμου όπου δρα ο Sup… λάθος μου … εννοούσα ο Übermensch είναι η Metropolis του Fritz Lang. Οι εχθροί που αντιμετωπίζει είναι βγαλμένοι από ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΔΡ. ΚΑΛΙΓΚΑΡΙ, το ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ, το Μ και την ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ.

Δεν έχω διαβάσει το διήγημα του Kim Newman, οπότε δε μπορώ να κρίνω το κατά πόσο η μεταφορά έμεινε πιστή σε αυτό. Αυτό που όμως είδα είναι πως το comic δεν υποφέρει από κάποια από τις συνήθεις ασθένειες που κρύβουν οι μεταφορές. Υπάρχει ένας πολύ καλός ρυθμός που με κάνει να νιώθω πως το ÜBERMENSCH! ήταν φτιαγμένο πάντα σε αυτή τη μορφή. Δεν κρύβω πως μπήκα στην διαδικασία να ψάξω την ύπαρξη του Newman και του διηγήματος, για να πεισθώ πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Ο Βαγγέλης Ματζίρης είναι ένας δημιουργός με πολλές ικανότητες. Κάποιες από αυτές φαίνονται στο ÜBERMENSCH! – δυστυχώς, όμως, τονίζονται και κάποιες αδυναμίες. Ο Ματζίρης καταφέρνει να κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο σε κάτι που ουσιαστικά είναι ένας διάλογος ανάμεσα σε δυο φιγούρες. Έξυπνες γωνίες λήψης, δυναμικά μολύβια και εξαιρετική απεικόνιση της κίνησης. Μου έκανε εντύπωση, διαβάζοντας ταυτόχρονα και το URBAN MYSTERIES των εκδόσεων Addart.gr (και του Δημήτρη Σαββαΐδη) οτί εκεί είδα έναν πολύ πιο ολοκληρωμένο δημιουργό. Νομίζω πως, αυτό στο οποίο χάνει στο ÜBERMENSCH!, είναι στο πώς δένει το σχέδιό του με τα χρώματα του Φώτη Καλιάλη. Καταλαβαίνω (φαίνεται νομίζω πολύ από το αποτέλεσμα) πως τα γυαλιστερά digital χρώματα αποτυπώνουν καλύτερα τον εξπρεσιονιστικό κόσμο που ήθελαν να δώσουν οι δημιουργοί, αλλά νομίζω πως πέφτουν κάπως επίπεδα στο artwork και ειδικά στα πρόσωπα των χαρακτήρων. Τις φορές που το ταίριασμα “δένει”, το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό, αλλά τις υπόλοιπες το σύνολο μάλλον αδικεί τις επιμέρους προσπάθειες.

ΤΟ ÜBERMENSCH! είναι η επιστροφή πολλών “δανείων”. Ο Superman επιστρέφει τα δάνεια από τον UberMensch του Νίτσε και το διήγημα επιστρέφει στα comics (ως Μέσο) του Newman τα δάνεια της μυθολογίας του Superman. Σίγουρα, μιλάμε για μια πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά με ακόμα πιο ενδιαφέρουσες προεκτάσεις. Νομίζω πως οι δημιουργοί καταφέρνουν να φτιάξουν κάτι που έχει ουσία και αφορά τόσο τον κόσμο των comics όσο και τον δικό μας και ένα αποτέλεσμα που θα μείνει με τον αναγνώστη για καιρό, τόσο σε ένα πρώτο επίπεδο (με δυνατές εικόνες όπως την NSFW εικόνα της σελίδας 21… όχι, δε θα κάνω το spoiler) όσο και σε δεύτερο, αν αναλογιστεί κανείς λίγο πιο προσεχτικά τις ιδέες της ιστορίας.