The Walking Dead #150

Πρελούδιο ενός αναπόφευκτου πολέμου

Δεκατρία χρόνια πριν, το WALKING DEAD έκανε το ντεμπούτο το, ως ένα survivor horror comic, σε σενάριο Robert Kirkman και με ασπρόμαυρο σχέδιο από τον Tony Moore. Εν έτει 2016, η σειρά έχει φτάσει αισίως τα 150 τεύχη – με τα σχεδιαστικά ηνία να έχει αναλάβει επάξια, από το #7, ο Charlie Adlard (ο οποίος, αν δεν το πληροφορηθήκατε ήδη θα μας τιμήσει με την παρουσία του στο CCA 2016) – έχοντας απίστευτο αντίκτυπο στην pop κουλτούρα, με μεταφορά στη μικρή οθόνη (η ομώνυμη σειρά βρίσκεται στον έκτο κύκλο, και η prequel spin-off σειρά πηγαίνει για τον δεύτερο), καθώς και βραβευμένα spin-off adventure games από την Telltale. Οπότε ναι, το τεύχος #150 έχει σημαίνοντα ρόλο. Στέκεται, όμως, στο ύψος των περιστάσεων;

Βρισκόμαστε μερικά χρόνια μετά τον “μεγάλο” πόλεμο με τον Negan (που θα δούν κάποια στιγμή και οι τηλεθεατές) και ο Rick είναι επικεφαλής ολόκληρου οχυρού-πόλης. Οι κίνδυνοι έχουν εξαλειφθεί, όμως αυτό ήταν μόνο για λίγο καιρό. Τα ζόμπι πλέον κυνηγούν σε ορδές ολόκληρες, που αφανίζουν σαν ακρίδες ό,τι βρεθεί μπροστά τους, και οι επιζώντες έχουν να αντιμετωπίσουν, εκτός αυτών, και άλλους επιζώντες, που φοράνε τα δέρματα των νεκροζωντανών, τους οποίους σκοτώνουν προκειμένου να μοιάζουν και αυτοί με ορδή! Αυτοί είναι οι Whisperers, παρανοϊκά επικίνδυνοι και ένας νέος αδίστακτος εχθρός των επιζώντων, που θέλουν να συνεχίσουν να ζουν ανθρώπινα. Μετά από συγκεκριμένα ΠΟΛΥ δυσάρεστα γεγονότα (στο σοκαριστικό #144), ο Rick δέχεται επίθεση από κάποιους επιζώντες, που τον κατηγορούν πως έχει μαλακώσει και δεν λαμβάνει δράση. Το αποτέλεσμα για έναν από τους επιτιθέμενους είναι πολύ άσχημο, και υποψιάζομαι πως θα σας στοιχειώσει. Ο Rick, ως αντίδραση, αποφασίζει να πάρει πάλι τα όπλα, κηρύσσοντας πόλεμο στους Whisperers.

Walking Dead 150 kare

Ουσιαστικά, ελάχιστα συμβαίνουν σεναριακά στο #150 – παρότι η ιστορία δικαιολογεί τον τίτλο “Betrayed” – αλλά τα τεκταινόμενα μας εισάγουν σε ένα νέο κεφάλαιο του comic, όπου πλέον όλα μπορούν να συμβούν. Και αυτό γιατί στον πόλεμο όλα επιτρέπονται. Δε θα το πρότεινα επ’ ουδενί σε κάποιον που θέλει, ενδεικτικά, να τσεκάρει ένα τεύχος του THE WALKING DEAD, καθώς η αυτοτέλεια είναι πρακτικά ανύπαρκτη σε αυτή τη σειρά (γι’ αυτό προτιμήστε τα τρία Compendium, που έχουν φτάσει μέχρι και το #144). Σχεδιαστικά, το τεύχος βρίσκεται στα ατμοσφαιρικά επίπεδα κάθε άλλου τεύχους, ενώ για τους συλλέκτες να τονίσουμε πως κυκλοφορεί σε 6 διαφορετικά εξώφυλλα, ένα εκ των οποίων από τον αρχικό σχεδιαστή Tony Moore, που είναι tribute στο εξώφυλλο του πρώτου τεύχους, με το οποίο ξεκίνησαν όλα πριν δεκατρία χρόνια.

Συμπερασματικά, το THE WALKING DEAD #150 ήταν ένα ακόμα τεύχος που μας προετοιμάζει για την, ευελπιστούμε δυναμική, ανάκαμψη, σε μια σειρά που, στα τελευταία τεύχη, είχε αρχίσει να κάνει λίγο κοιλιά, λόγω της σχεδόν ανύπαρκτης εξέλιξης. Πάντως, θεωρώ πως δεν φτάνει με τίποτα το #100, σε καμία περίπτωση, ως επετειακό.

Αναμένοντας τη συνέχεια, λοιπόν, και ελπίζοντας σε ένα απείρως ανώτερο #200!