Violenzia And Other Deadly Amusements

Μυστήριο, pulp, ερωτισμός και όμορφες εικόνες

Μου αρέσουν πάρα πολύ τα comics του Richard Sala. Στα καλύτερα τους, τα comics του είναι μικρά αριστουργήματα. Ακόμη, όμως, και όταν δεν είναι στα καλύτερα του ο Sala (κάτι που σπανίζει), τα comics του εξακολουθούν να είναι χάρμα οφθαλμών.

Το VIOLENZIA πρωτοκυκλοφόρησε σε ηλεκτρονική μορφή, από το Comixology. O Sala είχε δηλώσει, τότε, πως η συγκεκριμένη ιστορία είχε φτιαχτεί για το συγκεκριμένο format και πως δεν υπήρχε κάποιο πλάνο να κυκλοφορήσει και κάποια έντυπη έκδοση. Ο καιρός, όμως, πέρασε και τα σχέδια άλλαξαν, και να που τώρα μπορούμε να βρούμε την αρχική ιστορία, μαζί με μια ακόμα περιπέτεια της Violenzia, αλλά και πολύ επιπλέον υλικό, συγκεντρωμένα από τη Fantagraphics. Έτσι και εγώ, δεδομένης της αγάπης μου για το έργο του Sala, δεν έχασα την ευκαιρία να το αποκτήσω.

H Violenzia είναι ένας μυστηριώδης και σιωπηλός χαρακτήρας, που έρχεται για να ξεμπλέξει με τη βια σκοτεινές ιστορίες, με μυστικές αδερφότητες, τρομακτικά πλάσματα και άσχημους και απειλητικούς κακούς. Δεν μαθαίνουμε πολλά για το ποια είναι και ποιοι είναι οι λόγοι πίσω από τις πράξεις της, αλλά την απολαμβάνουμε να σκορπίζει, στο πέρασμα της, την καταστροφή όταν την επικαλεστούν. Στην πρώτη ιστορία, εμφανίζεται στην έδρα μιας σκοτεινής αδερφότητας και αργότερα σε ένα άσυλο λεπρών, όπου σκορπά το θάνατο και την καταστροφή, πριν εξαφανιστεί με μυστηριώδη τρόπο. Στη δεύτερη ιστορία, που κλείνει το βιβλίο, βρίσκουμε έναν από τους επιζώντες της προηγούμενης ιστορίας, να την αναζητεί και να την επικαλείται, προτού, για μια ακόμη φορά, σκορπίσει το θάνατο και καταστρέψει μια άλλη μυστηριώδη οργάνωση.

Η Violenzia παραπέμπει σε εκείνους τους μυστηριώδεις και σκοτεινούς pulp ήρωες, που χωρίς να μιλάνε πολύ, έρχονται για να λύσουν σκοτεινά μυστήρια. Βέβαια, όπως θα περιμέναμε σε ενα comic του Sala, υπάρχει διάχυτος ερωτισμός και μια αισθητική που παραπέμπει, από τη μια, στον γερμανικό κινηματογράφο του Μεσοπολέμου, και από την άλλη, στις ταινίες τρόμου της δεκαετίας του ’60. Σε σχέση με τις υπόλοιπες δουλειές του Sala, έχουμε μια πιο αφαιρετική διήγηση, που αφήνει πολλές ελευθερίες στον αναγνώστη για την ερμηνεία της ιστορίας. Στη δεύτερη, μάλιστα, από τις δύο ιστορίες, η ελευθερία αυτή γίνεται μεγαλύτερη, αφήνοντας το σενάριο σχεδόν προσχηματικό, να πατάει πάνω σε patterns της προηγούμενης ιστορίας και να μοιάζει περίπου με την ανάμνηση ενός σφιχτού σεναρίου, παρά με σενάριο αυτό καθεαυτό.

violenzia02

Για τα υπέροχα χρώματα, τις μαγευτικές εικόνες, τις σαγηνευτικές φιγούρες και τα εφιαλτικά πλάσματα, δεν θα με ακούσετε να μιλάω (ή δε θα με διαβάσετε να γράφω) πολύ. Και ο λόγος είναι ότι δεν μπορεί κανείς να πει αρκετά για να τις περιγράψειν ή να τις χαρακτηρίσειν με κάποιον τρόπο. Τα comics του Sala είναι μοναδικά και οι εικόνες που χτίζει δεν έχουν παρόμοιες. Είναι εφιαλτικά οικείες (σαν βγαλμένες από κάποια ταινία που είχες δει σαν παιδί) και ταυτόχρονα απόμακρες και μαγευτικές.

Ανάμεσα στις δυο ιστορίες της Violenzia, έχουμε και μια άλλη, μονόχρωμη αυτή τη φορά, με τίτλο “Forgotten”, που μου θύμισε λίγο το φανταστικό DELPHINE, αλλά και πιο πρώιμες ιστορίες του δημιουργού, με τον ήρωα σε μια εφιαλτική αναζήτηση. Έντονα δισδιάστατες εικόνες, πιο κοντά στον εξπρεσιονισμό αυτή τη φορά, και ένας ήρωας σε ένα προσωπικό και συνειρμικό μονοπάτι. Eπίσης, στο ίδιο βιβλίο, θα βρει κανείς και μια σειρά από πανέμορφες (και χαρακτηριστικές του δημιουργού) εικόνες, με θεματικό τίτλο “Malevolent Reveries: An Alphabetical Exhibition”, από αυτές που συχνά-πυκνά ο Sala ανεβάζει στο blog και το tumblr του.

Και αν όλα αυτά σας άνοιξαν την όρεξη και θέλετε περισσότερο Richard Sala, είστε τυχεροί, γιατί μόλις ξεκίνησε το νέο του webcomic με τίτλο THE CARDINAL, που μας υπόσχεται περισσότερες εικόνες από την υπέροχη φαντασία ενός μαγευτικού και υπερταλαντούχου δημιουργού.