Top 100 DC Comics

Black Orchid

DC Comics στα τέλη της δεκαετίας του ’80: φιλόδοξη, παραγωγική και αξιόπιστη, είναι τρεις από τους χαρακτηρισμούς που προτιμώ να αποδίδω σε εκείνη την περίοδο της εκδοτικής. Εντός αυτού του γόνιμου περιβάλλοντος, ο άσημος – τότε – Neil Gaiman, σε συνεργασία με τον Dave McKean και υπό την καθοδήγηση της editor Karen Berger, παρουσιάζουν το revamp ενός δευτερευούσης σημασίας χαρακτήρα, της Black Orchid, σε ένα mini series τριών τευχών, στο ξεχασμένο, πλέον, εδώ και χρόνια, prestige format.

Ο Gaiman ακολουθεί τα χνάρια του “μέντορά” του, Alan Moore, συνδέοντας το έργο του, θεματικά, αλλά και όσον αφορά στη γενικότερη του προσέγγιση, με το SWAMP THING. Το αποτέλεσμα είναι πυκνό σε πληροφορία, αλλά όχι δυσνόητο, και πέρα από τις οικολογικές ανησυχίες, έχει και φεμινιστικό χαρακτήρα, περιστρεφόμενο γύρω από το ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης της πρωταγωνίστριας, που υπήρξε θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Το ατμοσφαιρικό, προσεγμένο painted artwork του Dave McKean, προσθέτει πολλούς έξτρα πόντους στο συνολικό αποτέλεσμα, καθηλώνοντας το μάτι.

Αν δεν γνωρίζετε το BLACK ORCHID, αναζητήστε το, ειδικά αν σας αρέσουν τα superhero comics με σαφέστατη ενήλικη προσέγγιση, και τα δείγματα της “Βρετανικής εισβολής” στην Αμερικάνικη βιομηχανία των comics, κατά τη δεκαετία του ’80.