The Old Guard #1

Γεμάτο αίμα, αγωνία και ενδιαφέρον

Ένα πρώτο τεύχος γεμάτο με αγωνία, αίμα και κάτι αρκετά ενδιαφέρον. Ακούγονται πολλά, αλλά είχε και αρκετό χώρο για να απλωθεί η ιστορία, αλλά και για να τοποθετηθούν τα γεγονότα πολύ σωστά.

Και ποια είναι αυτά τα γεγονότα; Ξεκινάμε και μπαίνουμε κατευθείαν στο κύριο θέμα του OLD GUARD. Μέσα από ένα μικρό time lapse βλέπουμε την – μάλλον – πρωταγωνίστρια να περνάει μέσα από αιώνες, αυτοκράτορες και πεδία μάχης. Στο παρόν βλέπουμε την κοπέλα, την Andy, να περνάει νύχτες στο πόδι και να έχει διάφορες εσωτερικές αναζητήσεις. Η αίσθηση του χρόνου δεν έχει σημασία και όλα φαίνονται να κυλάνε με τον ίδιο ρυθμό και τον ίδιο τρόπο. Τίποτα δεν αλλάζει και ο κόσμος συνεχίζει να γεννιέται και να πεθαίνει. Πολλά ονόματα που πρέπει να ξεχαστούν.

Στη συνέχεια, βλέπουμε το κομμάτι που έρχεται από τα πεδία μάχης. Η ομάδα της είναι κάτι σαν τρομεροί εκτελεστές, οι καλύτεροι του είδους τους και πολύ αιμοδιψείς. Και έχει έρθει ένα απόβρασμα της κοινωνίας, που ούτε ζωγραφιστό δε θέλουν να βλέπουν, με μία προσφορά που δε μπορούν να αρνηθούν, καθώς τους λέει πως υπάρχει ένα πρόβλημα με γκρουπ από κλεμμένα κοριτσάκια. Μάλλον είναι οι καλοί και ηθικοί της υπόθεσης, καθώς ετοιμάζονται για να έρθουν αντιμέτωποι με τους τρομοκράτες αυτών των κοριτσιών.

Και, δυστυχώς, όλα ήταν ένα φιάσκο. Και, καθώς κάνουν τη δουλειά τους άνετοι και δείχνοντας τον καλύτερό τους εαυτό, υπάρχει μία κάμερα στο background να τους μαγνητοσκοπεί και να κάνει κατευθείαν upload στο μεγάλο και αχανές διαδίκτυο! Τι θα κάνει η ομάδα; Κινδυνεύει κόσμος ή και οι ίδιοι από αυτές τις αποκαλύψεις; Πολλές, πολλές αναπάντητες ερωτήσεις.

Όλα αυτά δημιουργούν αρκετά συναισθήματα. Δύο από αυτά είναι η αγωνία και η περιέργεια, καθώς έχει φτιαχτεί ένα πολύ καλό και σωστό σενάριο. Το ίδιο σενάριο ασναπληρώμνει και για το όχι τόσο καλό σχέδιο. Ο Leandro Fernandez δε θεωρώ πως έκανε καλή δουλειά στη δημιουργία των χαρακτήρων. Φαίνονται λίγο πρόχειρα σχεδιασμένοι, παρόλο που ταυτόχρονα έχει πολύ ωραία κίνηση και ροή στις εναλλαγές των εικόνων και λεπτομέρειες που έρχονται σε αντίθεση με αυτή την “προχειρότητα”.

Οπότε, να τα ξαναπούμε μία τελευταία: από σχέδιο δε με ενθουσίασε, αλλά το σενάριο και η ιστορία του Greg Rucka θεωρώ πως έχει ενδιαφέρον και θα ήθελα να δω πώς θα εξελιχθεί στη συνέχεια.