The Button

Ήταν αρκετοί οι λόγοι που το REBIRTH αναζωπύρωσε τον ενθουσιασμό των αναγνωστών για την DC, όπως η επιστροφή κλασσικών χαρακτήρων και η προσέγγιση των ιστοριών με τρόπο πιο κοντινό στις χρυσές εποχές της εταιρίας. Αλλά το κύριο στοιχείο που ναι μεν έχει ξενίσει ορισμένη μερίδα fans, αλλά έχει εξάψει το ενδιαφέρον των υπολοίπων, ένας εκ των οποίων είμαι και εγώ, είναι η ενσωμάτωση των χαρακτήρων του WATCHMEN του Alan Moore, στις ιστορίες των Superman, Batman και λοιπών. Μετά από έναν χρόνο γεμάτο teasers και Easter eggs, έγινε το πρώτο μεγάλο βήμα με το “The Button”, το crossover μεταξύ BATMAN και FLASH.

Μετά την επαναφορά των αναμνήσεων του, ο Reverse Flash ήθελε να εκδικηθεί τον γιο του ανθρώπου που τον σκότωσε στο FLASHPOINT, του Thomas Wayne. Στην σπηλιά του Batman, ωστόσο, βρήκε μια πολύ ενδιαφέρουσα ματωμένη smiley κονκάρδα, την οποία δεν μπορούσε να αντισταθεί από το να μελετήσει. Αυτό που δεν υπολόγιζε ο Thawne, είναι ότι έμπλεξε με δυνάμεις που δεν κατανοεί, καθώς, όπως είπε, “είδε τον Θεό”, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του κορμιού του είχε γίνει στάχτη. Έτσι, η έρευνα του Batman και του Flash για τη δολοφονία του Thawne, θα τους φέρει πρόσωπο με πρόσωπο με τον Thomas Wayne από το FLASHPOINT και τον… Thawne.

Παρ’όλο που πρόκειται για ένα arc με ταξίδι στον χρόνο, εναλλακτικές ιστορίες, και δολοφονίες με κύριο ύποπτο τον “Θεό”, ο οποίος φαίνεται να χειραγωγεί το continuity και την ιστορία των ηρώων μας, οι Tom King και Joshua Williamson δεν ξεχνούν ότι οι χαρακτήρες είναι το πιο σημαντικό στοιχείο σε μια ιστορία. Αν και ο Barry, θεωρητικά, έχει πιο στενή σχέση με την υπόθεση, καθώς ο Reverse Flash δολοφόνησε τη μητέρα του και βλέπει ένα πρόσωπο που είχε ξεχάσει από το παρελθόν του, όπως είχε γίνει με τον Wally, το “The Button” μας προϊδεάζει πιο πολύ για όταν αντιμετωπίσει πάλι τον Thawne στην προσωπική του σειρά και όταν θυμηθεί το πρόσωπο από το παρελθόν του, πρόσωπο που σίγουρα θα ευχαριστήσει όλους τους αναγνώστες. Δεν γίνεται το ίδιο με τον Batman, στον οποίο δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στο κομμάτι characterization, καθώς συναντά τον πατέρα του. Ή έστω την εκδοχή του πατέρα του από μια εναλλακτική ιστορία του κόσμου, στην οποία ο Thomas έγινε Batman (και η μητέρα του Bruce, ο Joker εκείνου του κόσμου – λεπτομέρεια που, πολύ σοφά, παραλείπει να αναφέρει ο Thomas).

Η τραγική δολοφονία των γονιών του Bruce ήταν το γεγονός που τον μεταμόρφωσε σε Batman, που του διαμόρφωσε την αίσθηση δικαιοσύνης και του έδωσε τον σκοπό της ζωής του, δηλαδή να πολεμήσει το έγκλημα. Το πιο σημαντικό πράγμα που είχε να μεταφέρει ο Thomas στον γιο του, είναι να παρατήσει τη σταυροφορία του και να αφοσιωθεί στον γιο του. Όχι ένα μήνυμα απλά από τον πατέρα του, αλλά από τον πατέρα που ξέρει, από πρώτο χέρι, τις θυσίες που πρέπει να κάνει ο Batman.

Τα BATMAN τεύχη είναι σχεδιασμένα από τον Jason Fabok, ο οποίος έχει γρήγορα αναδειχθεί σε έναν από τους καλύτερους σχεδιαστές της εταιρίας. Το στιλ του είναι κατάλληλο για “μεγάλες” υπερηρωικές ιστορίες και οι σκηνές δράσης είναι δυναμικές, ενώ στο BATMAN #21 υλοποιεί παραπάνω από ικανοποιητικά το 9-panel grid που χαρακτηρίζει το WATCHMEN. Από την άλλη, το στυλ του Porter στα τεύχη του FLASH είναι αρκετά διαφορετικό και λιγότερο “περιποιημένο”, αλλά αν εξαιρέσουμε κάποιες περίεργες αποτυπώσεις των χαρακτήρων στο FLASH #21, συνοδεύει επιτυχημένα τη δουλειά του Fabok.

Συνολικά, το “The Button” είναι ένα σχετικά χορταστικό ορεκτικό, πριν έρθει το κυρίως πιάτο του DOOMSDAY CLOCK τον Νοέμβριο. Γεννά περισσότερα ερωτήματα απ’ όσα απαντά, κλείνει το μάτι στον αναγνώστη για τη μελλοντική εμφάνιση ξεχασμένων χαρακτήρων από το παλιότερο continuity της DC, και γενικότερα στήνει το έδαφος, κάνοντας την πλοκή να φαντάζει όχι και ιδιαίτερα πυκνή. Έχει, όμως, ένα συναρπαστικό, καθόλου αναμενόμενο cast, σημαντικές στιγμές μεταξύ των χαρακτήρων και ένα ενδιαφέρον μυστήριο στον πυρήνα του.