Batman: Lost #1

Το καλύτερο spin-off του DARK NIGHTS: METAL μέχρι τώρα

Ομολογώ πως αρχικά το story του DARK NIGHTS: METAL δε με είχε ενθουσιάσει. Ήταν αρκετά μπερδεμένο και έπλεκε ένα μυστήριο με τρόπο που δεν μου εξίταρε το ενδιαφέρον, αλλά με έκανε να το βλέπω σαν κάτι βαρετό και υπερφορτωμένο. Όμως, από το τρίτο τεύχος της σειράς, άρχισα να αλλάζω γνώμη. Το BATMAN: LOST είναι το spin-off τεύχος της σειράς που με έκανε να επισημοποιήσω το ενδιαφέρον μου για αυτή και κατάφερε να μου ξεδιαλύνει όλες της απορίες.

Όταν το τεύχος ξεκινά και βλέπεις έναν 70χρονο Bruce Wayne, αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν το Metal σύμπαν μπορεί να γίνει πιο μπερδεμένο. Όμως, η ιστορία προχωρά και καθώς ο Bruce αρχίζει να διαβάζει την πρώτη μεγάλη υπόθεση του Batman στην εγγονή του, η ιστορία αρχίζει να μπερδεύεται. Με την καλή έννοια όμως. Η ιστορία του Bruce αρχίζει να μπερδεύει τον χώρο και τον χρόνο, με τον ίδιο τον Batman να μην μπορεί να αντιληφθεί στην αρχή τι συμβαίνει. Σταδιακά, αντιλαμβάνεται τη σημασία ενός παραθύρου και, όσο οδεύουμε προς το τέλος του τεύχος, το παράθυρο αυτό αποκτά και μια δεύτερη ανάγνωση. Η φωνή του Barbatos αρχίζει να ακούγεται και μιλάει στον Batman. Του λέει πως εκείνος ήταν στο παράθυρο τότε και πως εκείνος τον έφτιαξε. Ένα flashback από την στιγμή που η μοιραία νυχτερίδα έσπασε το παράθυρο του Bruce Wayne, με τον Barbatos να εννοεί πως όλα ήταν μέρος δικού του σχεδίου και πως ο Batman έγινε αυτό που έγινε εξαιτίας του. Τα πάντα σιγά σιγά κλείνουν σε έναν κύκλο και ο Batman καταλήγει παγιδευμένος σε μια χωροχρονική λούπα. Ότι και να κάνει, όπου και να πάει, καταλήγει πάντα στο ίδιο μέρος, αιχμάλωτος του Barbatos.

Η αποκάλυψη αυτή, κλείνει αρκετά σεναρικά κενά που είχε αφήσει το ΜΕΤΑL. Με αυτό το twist, βλέπουμε πως ο Batman ουσιαστικά ήταν ένα πιόνι στο παιχνίδι του Barbatos και μας δικαιολογείται το πώς βρέθηκε γέρος και αιχμάλωτος στα χέρια του, όπως τον είδαμε στο τέλος του METAL #3. Έτσι, το τεύχος στέκεται στα πόδια του και από μόνο του, καθώς έχει μια πολύ ιδιαίτερη αφήγηση και ανατροπή, που θυμίζουν λίγο την ημέρα της μαρμότας, αλλά και λειτουργεί εξαιρετικά ως μέρος του Metal universe. Αποτελεί σίγουρα μια πολύ θετική εξαίρεση στα (κατά τη γνώμη μου) μέχρι πρότινος αδιάφορα spin-offs και προχωρά την ιστορία του κεντρικού arc, δίνοντάς μας αρκετές απαντήσεις.