Maestros #3

Maestros #3

Έχοντας φτάσει στο τρίτο τεύχος, η πλοκή του MAESTROS συνεχίζει ακάθεκτη, προσθέτοντας νέες πληροφορίες για τον κόσμο του, αλλά και αφαιρώντας, με τρομακτική ευκολία, στοιχεία και χαρακτήρες που νόμιζες ότι ο Steve Skroce χτίζει για να χρησιμοποιήσει για πολλά τεύχη ακόμη.

Με ένα ειρωνικό κλείσιμο του ματιού στο έργο του Michael Moorcock, του Roger Zelazny και των υπόλοιπων fantasy/sci-fi συγγραφέων της γενιάς τους, το worldbuilding των MAESTROS συνεχίζει να μας ξεναγεί σε ένα multiverse αλλόκοτων πλασμάτων και πανίσχυρων μάγων, οι οποίοι δεν βλέπουν με ιδιαίτερα καλό μάτι τις αλλαγές που ο πρωταγωνιστής, Will, σκοπεύει να επιφέρει στον κόσμο τους, με τις νέες του δυνάμεις, φέρνοντάς τους για πρώτη φορά αντιμέτωπους με το concept του social justice. Ίσως όλη αυτή η διάθεση αυτοσαρκασμού του setting και τα συνεχή references στη γήινη καταγωγή του Will, να στοιχίζουν εν τέλει στην ατμόσφαιρα του comic, αλλά αυτό είναι ένα καθαρά προσωπικό σχόλιο.

Το MAESTROS είναι ένα comic με ενδιαφέροντες χαρακτήρες, οι οποίοι, από το design τους και μόνο, σε κάνουν να θέλεις να μάθεις περισσότερα γι’ αυτούς. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Skroce δεν φοβάται να βουτήξει στην πλοκή του με τη μία, βάζοντάς μας σε μια λογική roller coaster από τα πρώτα τεύχη και εφοδιάζοντάς μας με το απαραίτητο exposition στην πορεία, το MAESTROS μοιάζει να είναι μια ιδιαίτερα καλοστημένη ιστορία, που, για την ώρα τουλάχιστον, σε κάνει να απορείς τι πιο συνταρακτικό μπορεί να συμβεί στην συνέχεια.