Superwoman

Αντίο Superwoman!

Mετά από δεκαοχτώ τεύχη που εξιστόρησαν τις περιπέτειες της Lana Lang στην Rebirth εποχή, το SUPERWOMAN έφτασε στο τέλος του. Οι χαμηλές πωλήσεις και οι ανακατατάξεις σε σχέση με το status quo του Superman, που επηρέασαν τους περισσότερους χαρακτήρες της super family, δεν βοήθησαν τον τίτλο, όμως θα ήταν άδικο να αναφέρουμε ότι η ποιότητά του ήταν χαμηλή σε σχέση με άλλα παρόμοια comics που κυκλοφορούν. Αντιθέτως, ακόμα κι αν το SUPERWOMAN δεν εντυπωσίασε με τις ιστορίες του και επικρίθηκε επειδή δεν εστίασε στη Lois, μας χάρισε έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στο πρόσωπο της Lana που κατάφερε κάτι ιδιαίτερα δύσκολο, αν κρίνουμε από άλλους τίτλους. Κι αυτό είναι να μας κάνει να ταυτιστούμε με μια ηρωίδα που έχει όλα τα χαρακτηριστικά των καθημερινών ανθρώπων: άγχος, ανασφάλεια και δυσκολία στο να αποδεχθεί τον εαυτό της χωρίς τα τεύχη να γίνουν καταθλιπτικά σε αφόρητο βαθμό.

Μετά το θάνατο του παιδικού της φίλου, Clark Kent, που ήταν γνωστός στο κόσμο ως Superman, και της διάσημης δημοσιογράφου Lois Lane, η Lana, μέχρι τότε μηχανικός και επιστημονικός συνεργάτης της Daily Star, απέκτησε κάποιες από τις δυνάμεις τους. Αντί όμως να παρακολουθήσουμε ένα πλήθος ιστοριών με την ηρωίδα να πολεμά το έγκλημα, ο τίτλος επικεντρώνεται στις ανασφάλειες της νεαρής κοπέλας και της εύθραυστης ψυχολογικής της κατάστασης, λόγω των απότομων αλλαγών που συμβαίνουν στη ζωή της. Ευτυχώς, έχει κοντά της ανθρώπους που προσπαθούν να την στηρίξουν, όπως ο αγαπημένος της John Henry Irons, που είναι κι αυτός υπερήρωας με το όνομα Steel. Tα πράγματα δυσκολεύουν όταν η Superwoman συνειδητοποιεί ότι η προέλευση των δυνάμεών της είναι περισσότερο πολύπλοκη από όσο νόμιζε και πως ο έλεγχος τους είναι εξαιρετικά επίπονος. Ακόμα κι έτσι, όμως, η Lana αποφασίζει να αντιμετωπίσει τα προβλήματά της, όπως μπορεί και παράλληλα να βοηθήσει τους φίλους της.


Όσο η ιστορία προχωρά γίνεται και ακόμα πιο περίπλοκη, με ανδροειδές και ψευδοεπιστημονικές θεωρίες να μπαίνουν στο παιχνίδι, αλλά στην πραγματικότητα το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του τίτλου είναι η ίδια η Lana. Γεμάτη με ανθρώπινα ελαττώματα, αλλά χωρίς να τα αφήνει να την θλίψουν ή να την κάνουν σκληρή, η Lana διατηρεί την συμπόνοιά της για τους άλλους ακόμα και τις πιο δύσκολες ώρες, πράγμα που δικαιώνει το τίτλο της ως μια ηρωίδα που αποτελεί έμπνευση, χωρίς να χαίρει την διασημότητα που έχουν άλλοι. Είναι προσεγγίσιμη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, προσφέροντας στους αναγνώστες έναν τύπο ήρωα διαφορετικό από τα συνηθισμένα, αλλά την ίδια στιγμή τόσο προσβάσιμο και καθημερινό.

Η Lana ως χαρακτήρας μου άρεσε ανέκαθεν, ακόμα κι όταν όλοι αντιπαθούσαν την προσωπικότητα της στην τηλεοπτική σειρά SMALLVILLE, όμως ο τίτλος δεν απευθύνεται μόνο στους fans της ή στους fans του Superman. Τα τεύχη χαρακτηρίζονται από το σταθερά ποιοτικό artwork, τον καλογραμμένο χαρακτήρα της ηρωίδας και τους αστείους διαλόγους των μικρότερων χαρακτήρων. Είναι ένα comic που δίνει την αίσθηση του πολύ προσωπικού, σα να διαβάζεις το ημερολόγιο ενός υπερήρωα. Στο SUPERWOMAN λείπει η αποστασιοποίηση και η ψυχρότητα. Aντιθέτως, είναι γεμάτο έντονα συναισθήματα, όπως η ηρωίδα που περιγράφει.

Ο τίτλος τελειώνει με μια χαρούμενη νότα, αν και υπάρχει μια πικρία για ορισμένα γεγονότα που αναγκαστικά συνέβησαν στην πρωταγωνίστρια. Αλλά η Lana συνεχίζει να είναι ο ενδιαφέρον χαρακτήρας που γνωρίσαμε με την επανεισαγωγή της στo New 52 και ευελπιστώ να βλέπουμε την ίδια, τον Steel, αλλά και τους υπόλοιπους χαρακτήρες που πλαισίωναν τον τίτλο (όπως τον ξεκαρδιστικό Αtomic Skull!) τακτικά στις σελίδες του ACTION COMICS.