Titans: Special

Titans: Special

Δε θα έλεγα ότι τo TITANS ήταν από τους πιο acclaimed τίτλους του DC Rebirth, ήταν όμως σίγουρα η ψυχή του. Επανάφερε όλο το ιδρυτικό roster των Teen Titans, έκλεισε το μάτι στη νοσταλγία των αναγνωστών και με αυτό το reunion έγινε ένας fan favorite τίτλος. Και για αυτό κατάφερε να λειτουργήσει μέχρι τώρα. Και το ρητό λέει ότι ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις.

Μέχρι στιγμής, οι ιστορίες, αν και διασκεδαστικές, ήταν αρκετά προχειρογραμμένες και ανέμπνευστες και αυτό το legacy που κρατούσε σαν σημαία ήταν που το έσωζε από τον πάτο της αδιαφορίας. Χωρίς αυτό το νοσταλγικό αέρα, η επιλογή των χαρακτήρων που απαρτίζουν το νέο roster δεν είναι αρκετά δυνατή για να κρύψει τις αδυναμίες του.

Ο λόγος που σχηματίζεται η νέα ομάδα επίσης δεν είναι αρκετά πειστικός και καθόλου πρωτότυπος, με το νέο premise να θυμίζει κάτι που θα ταίριαζε περισσότερο σε NEW MUTANTS. Παρόμοια άχρωμη και άοσμη εντύπωση μου άφησε και το artwork του τίτλου. H εναλλαγή των σχεδιαστών, αν και δεν δημιουργεί πονοκέφαλο δεν αφήνει αισιόδοξο αποτέλεσμα.

Δυστυχώς, το TITANS είναι μια σειρά που μπορεί να πετύχει μόνο όταν μένει πιστή στην καλλιέργεια νοσταλγίας των εφηβικών τους περιπετειών. Όσες φορές προσπάθησε να αναπτυχθεί σε νέα άγνωστα μονοπάτια απέτυχε και προς την ίδια κατεύθυνση αποτυχίας φαίνεται να οδεύει και αυτός ο τίτλος.