Scarlet #5

Scarlet #5

Το SCARLET ξεκίνησε πριν από εννέα χρόνια και ήταν ένα από τα πιο δυνατά mainstream comics της εποχής. Πολιτικοποιημένο, χωρίς υπερφυσικά στοιχεία και με ένα “σπάσιμο του τέταρτου τοίχου” που έριχνε ευθύνη στον αναγνώστη.

Ερχόμαστε στο παρόν. Ο Bendis έχει μεταγραφεί στην DC και με συντροφιά το αναμφισβήτητο ταλέντο του Maleev, συνεχίζουν μια ιστορία, η οποία, προηγουμένως, έπασχε από τεράστια κενά έκδοσης. Με ένα δυναμικό ξεκίνημα και σταθερό εκδοτικό ραντεβού, φτάνουμε στο πέμπτο τεύχος, όπου… “Th-Th-Th-That’s All Folks!”, που λέει και ο Porky Pig.

Τί έγινε, ρε παιδιά; Χωρίς να θέλω να δώσω spoilers, έχουμε μια αποκάλυψη, που δίνει αποφασιστική δυναμική στον σκοπό της Scarlet, και… αυτό, μάλλον, αρκεί στον Bendis και την DC για να τελειώσουν τη σειρά.

Απογοήτευση… Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Η ιστορία κατακρεουργήθηκε από ένα βιαστικό, τσαπατσούλικο και “αντικλιματικό, μες στο μεγαλείο του” τέλος. Μόνη παρηγοριά είναι ότι, τουλάχιστον, όντως δόθηκε ένα τέλος, σε σχέση με το να μείνει μια σειρά μετέωρη και ανολοκλήρωτη.

Θα μπορούσε να υπάρξει επανόρθωση, αν, με κάποιον τρόπο δινόταν συνέχεια. Κάτι, όμως, για το οποίο πολύ αμφιβάλλω.