Collective Memory

Summer Reading

Καιρό τώρα με τριγυρίζει η σκέψη να γράψω κάποιο ακόμα installment της στήλης Collective Memory. Χαζεύοντας τα προηγούμενα άρθρα, έπεσε το μάτι μου στην ημερομηνία του τελευταίου post. 9 Αυγούστου 2014. Αφού έκλαψα επί τρεις ώρες σε εμβρυακή στάση, αναλογιζόμενος ότι έχουν περάσει πέντε ολόκληρα χρόνια από τότε, μου έσκασε η ιδέα για τη θεματολογία αυτού του “χαμένου επεισοδίου”.

Καλοκαίρι τότε, καλοκαίρι και τώρα, σκέφτηκα ότι θα ήταν καλή ιδέα να κάνω ένα μικρό αφιέρωμα σε σκόρπιες θερινές αναμνήσεις με επίκεντρο τα comics. Άλλωστε, μέχρι να αρχίσουμε να δουλεύουμε, το καλοκαίρι ήταν η κατεξοχήν περίοδος του χρόνου με άπλετο ελεύθερο χρόνο για να αφιερώσουμε στο αγαπημένο μας χόμπυ. Ειδικά οι διακοπές (τουλάχιστον στα μαθητικά χρόνια) ήταν το αποκορύφωμα. Τώρα που το σκέφτομαι, ως μεγαλύτερος, μάλλον οι γονείς μας θα ήθελαν κάποιες ώρες ησυχίας, οπότε τι καλύτερο από το να απασχολούνται τα παιδιά διαβάζοντας comics;

I Love Karditsa

Μεγάλο μέρος των καλοκαιρινών μας διακοπών το περνούσαμε στην Καρδίτσα, τόπο καταγωγής της μητέρας μου, η οποία, ως δασκάλα, είχε κι αυτή άπλετο χρόνο διαθέσιμο (σπόντα για τον αγαπημένο κλάδο των εκπαιδευτικών). Πάρα πολλές αναμνήσεις με comics έχουν να κάνουν με την Καρδίτσα. Άλλωστε, εκεί ήταν που έπεσαν στα χέρια μου για πρώτη φορά υπερηρωικά comics και συγκεκριμένα μικρά ΣΠΑΪΝΤΕΡ-ΜΑΝ του Καμπανά, ενώ ιδιαίτερη αναφορά οφείλω να κάνω στην αγαπημένη μου ξαδέρφη Λένα, η οποία μου χάριζε όσα comics αγόραζε, αφού τα διάβαζε. (Θα αρνηθώ, όμως, κατηγορηματικά κάθε φήμη ότι έριχνα μια ματιά και στα comics που δημοσίευε η αγαπημένη της ΚΑΤΕΡΙΝΑ).

Από την άλλη, πάντα θα έχω την υποψία ότι η γιαγιά πρέπει να είχε στείλει αδιάβαστο το ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΡΑΧΝΗ #1, το οποίο μάταια έψαχνα. Το έγκλημα δεν εξιχνιάστηκε ποτέ.

Πόλεμος Και Μπάσκετ Στο Όμορφο Τζάντε

Διακοπές, όμως, κάναμε και σε άλλα μέρη της όμορφης πατρίδας μας (καλέ, τί ωραία που τα λέτε, κύριε Γιώργο). Και, φυσικά, νέοι τόποι σήμαιναν και νέες αναζητήσεις για το καλύτερο περίπτερο ή πρακτορείο της κάθε περιοχής. Σε διακοπές στη Ζάκυνθο (το μακρινό 1994), θυμάμαι να ξυπνάω κάθε πρωί και να πηγαίνω με τον θείο μου στον κοντινό φούρνο για… προμήθειες. Εννοείται πως το φιλότιμο που έδειχνα είχε να κάνει και λιγουλάκι με το διπλανό περίπτερο, από το οποίο προμηθεύτηκα τα πρώτα (και μοναδικά μέχρι σήμερα) πολεμικά comics, αγοράζοντας μερικά τεύχη της σειράς ΕΦΟΔΟΣ.

Εκεί ήταν που αγόρασα και ένα από τα πιο περίεργα comics της συλλογής μου, το ΜΑΤΖΙΚ: Ο ΜΠΑΣΚΕΤΜΠΟΛΙΣΤΑΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ, που εξιστορούσε την ιστορία ενός αποτυχημένου μπασκετμπολίστα που αποκτά υπερδυνάμεις! Αν θυμάμαι καλά, είχε και ένα αντικαπνιστικό μήνυμα. (Λέτε ο Μάτζικ να ήταν ο λόγος που δεν ξεκίνησα ποτέ το κάπνισμα;) Εκεί, επίσης, έπιασα πρώτη φορά στα χέρια μου αυθεντικό αμερικανικό comic, κάποια σειρά με πρωταγωνιστή τον Spider-Man, σε ένα πρακτορείο ξένου Τύπου, το οποίο, από χαζομάρα, δεν αγόρασα!

Λευκά Όρη – Λευκές Σελίδες

Σε μια άλλη εκδρομή, στην Κρήτη αυτή τη φορά, θυμάμαι που είχα ανταλλάξει με ένα άλλο παιδί, τη θέση στο παράθυρο στο λεωφορείο, για όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, με ένα τεύχος ΚΛΑΣΣΙΚΑ! Σκληρά παζάρια… Σε μία, δε, από τις στάσεις που κάναμε, αγόρασα έναν τόμο ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΣΠΑΪΝΤΕΡ-ΜΑΝ του Καμπανά. Ήμουν ενθουσιασμένος, καθώς τότε ανακάλυπτα σιγά-σιγά τα υπερηρωικά comics. Απομακρυνόμενος από το περίπτερο, διαπίστωσα ότι, λόγω λάθους στην εκτύπωση, πολλές σελίδες ήταν λευκές. Έντρομος έτρεξα στον πατέρα μου για να πάμε να το αλλάξουμε και να πάρουμε ένα άλλο!

Μπρους Γουεηνάτος

Ένα από τα πιο πλούσια πρακτορεία τύπου (που τότε ήταν κανονικότατα comic stores) ανακάλυψα στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς. Εκτός του ότι είχε και αμερικανικά τεύχη (είχα αγοράσει κάποια Milestone), είχε πληθώρα παλιών τευχών από Καμπανά και Μαμούθ Υπερήρωες. Αυτό που με έκανε να τα χάσω πραγματικά, ήταν το δεύτερο τεύχος του DARK KNIGHT RETURNS της Ars Longa/Nemo. Παρότι είχα ήδη αρχίσει να διαβάζω αμερικανικά comics, δεν είχα ξαναδεί κάτι παρόμοιο! (Που να ήξερα ότι τα δύο album της σειράς θα τα έβλεπα σχεδόν σε κάθε έκθεση βιβλίου για τα επόμενα είκοσι χρόνια. Σε κάνει να αναρωτιέσαι πόσα αντίτυπα είχαν τυπώσει.)

Αυτός ήταν ο Batman; Καμία σχέση με όσες ιστορίες του είχα διαβάσει μέχρι τότε. Επίσης, το γεγονός ότι διάβασα το δεύτερο τεύχος, χωρίς να έχω διαβάσει το πρώτο, επέτεινε τη σύγχυση. Το trade paperback του DARK KNIGHT RETURNS, έγινε μετά από λίγο καιρό ένα από τα πρώτα που αγόρασα στο Solaris.

Paros Vs. Anti-Paros

Δυο χρόνια αργότερα, πολύ πιο ενημερωμένος, διάβαζα στην Πάρο το – τότε – τρέχον τεύχος του WIZARD, με αφιέρωμα στην ταινία X-MEN, που έβγαινε στους κινηματογράφους το καλοκαίρι του 2000 και το hype είχε φτάσει στα ύψη, ενώ στην Αντίπαρο έπαθα την πλάκα μου, βρίσκοντας ένα κομιξάδικο με τρομερή ποικιλία αμερικανικών comics!

Κάποιες από τις πιο ενδιαφέρουσες καλοκαιρινές comics αναμνήσεις, έχουν να κάνουν με ταξίδια στο εξωτερικό και μπορείτε να τις διαβάσετε σε παλαιότερα άρθρα της στήλης, τα οποία, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν την πρώτη μου επίσκεψη σε κομιξάδικο και την πρώτη μου γνωριμία με κάποιον διάσημο δημιουργό comics (βασικά, οποιονδήποτε δημιουργό comics).

Ελπίζω, διαβάζοντας τις παραπάνω γραμμές, να ταξιδέψατε νοερά σε άλλες, πιο ανέμελες εποχές. Σε κάποιο πλοίο της γραμμής, στο χωριό του παππού και της γιαγιάς, στο εξοχικό, ή σε κάποια ερημική παραλία. Πάντα, όμως, παρέα με τους αγαπημένους σας ήρωες!