Ghost Rider #1

Uneasy lies the head...

Στο “Damnation” storyline, o Johnny Blaze a.k.a. Ghost Rider, μετά κόπων και βοηθειών, κερδίζει τον Mephisto και υφαρπάζει τον θρόνο της κολάσεως, θέτοντας μια νέα εποχή στο αγαπημένο μέρος αναψυχής για τους εχθρούς του Δάντη. Για να δούμε τί μας επιφυλλάσει το creative team για το καινούργιο κεφάλαιο στη ζωή του νέου βασιλιά!

Αρχικά, συναντάμε τον Blaze στην κόλαση, να βάζει στη θέση τους μερικούς δαίμονες, που ακόμη αρνούνται να δεχθούν τον ίδιο ως “αφεντικό”. Όταν, όμως, κάποιοι από αυτούς θα βρουν τρόπο να καταφύγουν στην Γη, τότε ο Johnny θα γυρίσει με σάρκα και οστά, κυνηγώντας τους, μαζί με τον απρόθυμο αδερφό του, Danny Ketch (επίσης Ghost Rider – είναι πολλοί το ξέρω!). Ο Danny δεν επιθυμεί να βοηθήσει περαιτέρω, ενώ ανακαλύπτει έπειτα ότι κάτι πάει στραβά με τον δαιμονικό αδερφό του.

Εντάξει, είναι προφανές ότι το GHOST RIDER #1 είναι εισαγωγικό τεύχος, αλλά παρ’ όλα αυτά, κάποια στοιχεία της συγγραφικής διάθεσης, μπορούν να ξεπροβάλλουν από τις σελίδες του. Αν και, προσωπικά, θα προτιμούσα, για αρχή, να βλέπαμε λίγο την καθημερινότητα, που μπορεί να έχει ο Marvelικός βασιλιάς της κόλασης, η ιδέα των δύο πιο διάσημων “Riders” να συνυπάρχουν στο ίδιο comic, σίγουρα μπορεί να ευδοκιμήσει. Αυτό, φυσικά, επαυξάνεται, όταν βλέπουμε τη διαφορετική δυναμική των πρωταγωνιστών, δια χεiρός Ed Brisson, συνδυαστικά με την πιθανότητα να έχει “μεθύσει” ο Johnny, από τη νεοαποκτηθείσα δύναμή του, ένα concept που είναι γεμάτο κινδύνους και ίντριγκα.

Οι ισορροπίες του τεύχους είναι αρκετά έντονες – ο Blaze, cool as hell (pun intended), αφού ξεπαστρέφει μερικά αντιστασιακά στοιχεία με χαρακτηριστική ευκολία, κατεβαίνει στη Γη έτοιμος να δράσει, αλλά και ο Ketch, αν και διστακτικός, επιδεικνύει την ικανότητά του στη μάχη, ενώ παράλληλα ο Mephisto παραμονεύει στο Hotel Inferno. Η σκακιέρα έχει στηθεί από το creative team και οι μεγάλοι παίχτες έχουν αρχίσει να διαφαίνονται, ακόμα και στην κόλαση, με την αναφορά της Lilith. (Αν και εγώ, σε εκείνη τη φάση, σκέφτομαι Lilith από LUCIFER του Carey, αλλά ΟΚ…)

Περνώντας στο εικαστικό κομμάτι, τα ηνία του σχεδίου έχει αναλάβει o, δυστυχώς ακριβοθώρητος, Aaron Kuder. Δεν έχω καταλάβει σε ποιόν δεν αρέσει αυτός ο καλλιτέχνης και δεν έχει περισσότερους τίτλους στο παλμαρέ του, μετά από τόσα χρόνια δράσης, γιατί όπως φαίνεται και στο GHOST RIDER, μας δίνει κάποια εξαιρετικά panels, με ένα σχέδιο εντελώς δικό του και άμεσα αναγνωρίσιμο. Με υψηλή λεπτομέρεια στα πρόσωπα, τις μικροκινήσεις των σωμάτων και των αντικειμένων, και σε συνδυασμό με τα χρώματα του Jason Keith, που γίνεται, σιγά σιγά, ένα Marvel household name, έχουμε ένα πολύ καλαίσθητο και προσεγμένο αισθητικό αποτέλεσμα.

Ουδείς, πέραν των συντελεστών (και κάποιες φορές ούτε αυτοί), γνωρίζει τι μέλλει γενέσθαι για τους κρανιοφόρους καβαλάρηδες, αλλά σίγουρα το GHOST RIDER #1 φέρει κάποιες υποσχέσεις μαζί του και αξίζει μια ματιά σας!