Απο μικρό παιδί, που έμενα στο Παλαιό Φάληρο, σπαταλούσα το χαρτζιλίκι μου στην αγορά comics, απο ΑΛΜΑΝΑΚΟ μέχρι SHADOW OF THE BAT. Πλέον σπουδάζω παράλληλα Ιστορία και Πιάνο, (κυνηγώντας εις μάτην το μπέζ χαρτί με 6 γράμματα και στα δύο!) και ασχόλουμαι όλο και περισσότερο με την 9η Τέχνη, ενώ λατρεύω τις ταίνιες, τη μουσική, τα βιβλία και τα video games.
Στον ελεύθερο χρόνο μου, προσπαθώ να τελειώσω την ιστορία του comic που γράφω και να πείσω ένα φίλο να κάνει τα σκίτσα. (Fingers crossed.)
Με πολύ πετυχημένη αισθητική και έξυπνο σενάριο, το creative team παραδίδει μια από τις καλύτερες ιστορίες του Man of Steel στα 00s, η οποία έχει όλα τα συστατικά που αρμόζουν στο είδος - δράση, συναίσθημα, πλοκή, ακόμα και την ηθική κάθαρση, αν όχι ολοκληρωτικά...
Ίσως επειδή ο King μας έχει εκπαιδεύσει στις ανατροπές, ίσως επειδή έχουμε συνηθίσει την παράνοια στον τίτλο του Batman, το comic παρουσιάζει ενδιαφέρον για την συνέχεια του arc, με τον αναγνώστη να μην μπορεί να μαντέψει την εξέλιξη της υπόθεσης.
Όταν ανακοινώθηκε ότι το διάσημο duo των Peter David και Dale Keown θα επιστρέψει για ένα επετειακό τεύχος, οι προσδοκίες είχαν φτάσει πολύ ψηλά. Να δούμε αν το creative team κατάφερε να ανταπεξέλθει.
Συνολικά ίσως το καλύτερο τεύχος της μέχρι τώρα πορείας του JUSTICE LEAGUE, κλείνοντας ένα μεγαλεπήβολο arc και εισάγοντας το νέο και πολλά υποσχόμενο.
Υπόδειγμα συγγραφής και σχεδίου, μας παραδίδει έναν villain, που μέσα σε λίγα μόνο τεύχη, και με ελάχιστες έκτοτε εμφανίσεις, εδραιώνεται στο πάνθεο των Marvel baddies, αλλά και μια ιστορία που άφησε εποχή.
Από την αρχή καταλαβαίνουμε ότι η βάση του τίτλου θα διαφέρει με τους προηγούμενους. Ο Batman ναι μεν υπάρχει και δίνει ένα γενικό πλαίσιο εντολών, όσον αφορά στο λεγόμενο briefing, όμως δεν είναι πλέον ο "ομαδάρχης".
Ο Johns συνεχίζει να ξεδιπλώνει το μυστήριο των Magiclands, μοιράζοντας ακριβοδίκαια το “screen time” μεταξύ των πρωταγωνιστών και των περιοχών, που άθελα τους έχουν επισκεφτεί.
Το HAWKMAN #11 προετοιμάζει άψογα το έδαφος για το πολλά υποσχόμενο φινάλε του arc και αξίζει πραγματικά να το διαβάσετε!
Η μαύρη αλήθεια είναι ότι πλέον το αίσθημα απογοήτευσης, που κυριαρχούσε σε μεγάλο βαθμό στα προηγούμενα τεύχη του Bendis, έχει αρχίσει σιγά σιγά να αντικαθίσταται με αυτό της απορίας: “Τώρα που το πάει;”.
Από τα πρώτα κιόλας τεύχη, ο Simonson δείχνει ότι επιφυλάσσει κάτι διαφορετικό, αφήνοντας οριστικά πίσω την Silver Age και αντλώντας τη θεματική των ιστοριών από τη σκανδιναβική μυθολογία, καθώς και τη μοντέρνα προσέγγιση των 80s.
