Ξεκίνησα να διαβάζω εικονογραφημένη λογοτεχνία σχεδόν από τότε που έμαθα ανάγνωση, παρ’ όλη την αγανάκτηση γονιών και συγγενών, ότι σπαταλάω χρόνο και χρήμα σε “διαβολάκια”. Ασχολούμαι, κυρίως, με comics αμερικανικής παραγωγής (υπερηρωικά και μη), ενώ αν γνώριζα κι άλλες ξένες γλώσσες, θα επεκτεινόμουν και στα ευρωπαϊκά. Όταν δεν διαβάζω, γράφω, έχοντας στα σκαριά και μια comic εποποιία...
Ο Neil Gaiman είναι ένα όνομα το οποίο δεν χρειάζεται συστάσεις. Ακόμα κι αν οι φλύαρες, pretentious πατάτες δεν του έχουν ξεφύγει, παραμένει ένας συγγραφέας που ξέρει να δίνει μια όμορφη, σκοτεινή ιστορία. Έτσι, συνεργάστηκε με την Colleen Doran για να ξαναπούν το παραμύθι της Χιονάτης... αλλιώς.
Στο LIFE AND DEATH OF TOYO HARADA βλέπουμε την τελευταία πράξη της σύγκρουσης του “#1 καταζητούμενου” με τους ισχυρούς του κόσμου, προεξάρχοντος του Rising Spirit.
Το comic που κέρδισε πέντε Eisner Awards το 2018 καταφέρνει και διατηρεί την αφηγηματική και οπτική του (φυσικά) ποιότητα, ακόμα κι αν, ομολογουμένως, έχει κάνει κάποια “κοιλιά”, παραμένοντας ένα από τα καλύτερα comics εκεί έξω.
Οι BASTION είναι μια αρχετυπική ομάδα υπερηρώων, με μόνη τη διαφορά ότι έχουν επικεντρωθεί αποκλειστικά στη δημόσια εικόνα τους. Μια μέρα, όμως, ξυπνάνε και δεν τους θυμάται κανείς. Πώς και γιατί έγινε αυτό;
Στο τρίτο τεύχος, οι πρωταγωνίστριες βρίσκονται κυνηγημένες από τις δύο πλευρές της συνωμοσίας και η μοίρα, μαζί και η μικρή παρέμβαση του Rath, τις φέρνει κοντά.
Το ROAD OF BONES είναι τρομακτικό. Το χειρότερο, κύρια πηγή τρόμου δεν είναι κάποια απόκοσμη οντότητα, αλλά οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στο στρατόπεδο.
Καθώς τα comics ωριμάζουν, κυκλοφορούν όλο και συχνότερά ιστορίες όπου τα προβλήματα της καθημερινότητας περνούν στην υπερηρωική πραγματικότητα, με στόχο ένα πιο ενήλικο κοινό. Μια τέτοια προσπάθεια είναι και το HOPE.
Η Γη επαναστάτησε και καταστρέφει ό,τι έχτισε ο Άνθρωπος. Η πρωταγωνίστρια επιστρέφει στο χωριό της, από όπου ξεκίνησε το κακό, για να εντοπίσει την αιτία. Στην πορεία, θα επαναπροσδιορίσει τη ζωή της...
Τέχνη, θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος, είναι απεικόνιση του κοινού και καθημερινού ως κάτι ενδιαφέρον, σημαντικό. Με αυτήν την έννοια, η Αλέξια Οθωναίου τύπωσε για μία ακόμα φορά την καθημερινότητα ως τέχνη, όπως την παρουσίαζε στο socomic.gr.
Πριν από περίπου ένα χρόνο, το LAZARUS έκανε μια μεγάλη παύση, υποσχόμενο να επιστρέψει με διαφορετική μορφή. Πρόσφατα, η υπόσχεση αυτή υλοποιήθηκε με το LAZARUS RISEN, ένα τομάκι που προωθεί την ιστορία της Forever και όχι μόνο.
