Το STEVEN UNIVERSE είναι μία από τις σημαντικότερες σειρές animation του νεότερου κύματος, που κάνει χρήση απλούστερου σχεδίου, παρουσιάζοντας μια εμφανισιακά αθώα υπόθεση, αλλά πραγματεύεται σοβαρά κοινωνικά νοήματα, κρατώντας ιδανική ισορροπία ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα.
Το CLONE WARS αφήνει ένα μεγάλο κενό πίσω του, αφού κατάφερε, μέσα σε δέκα χρόνια, να αποτελέσει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα cartoons και ίσως το αρτιότερο κομμάτι του κόσμου του Star Wars.
Όταν το μακρινό 2012 έκανε πρεμιέρα το ARROW, αμφιβάλλω πως υπήρχε κανείς που φανταζόταν πως το 2020 θα υπήρχε ένα ολόκληρο τηλεοπτικό σύμπαν εμπνευσμένο από αυτό. Πόσο μάλλον πως θα συζητούσαμε για τη μεταφορά του CRISIS ON INFINITE EARTHS!
Παρά τις όποιες ατέλειές του, το WATCHMEN παραμένει μια καλογραμμένη, προσεκτικά δουλεμένη παραγωγή, που δείχνει τη σωστή οδό που πρέπει να ακολουθεί κανείς, όταν πρόκειται να συνεχίσει μια κλασική ιστορία.
Όπως πάντα, η σειρά είναι πρόθυμη να θίξει δύσκολα, ενήλικα ζητήματα, με το πρώτο μισό του κύκλου να μαζεύει όλες τις εκκρεμότητες, να τις υπενθυμίζει στο κοινό και να προμηνύει πως τα φαντάσματα του παρελθόντος θα έρθουν να πλήξουν τον πρωταγωνιστή.
Τα πρώτα δείγματα είναι εξαιρετικά και η σειρά φροντίζει να ανταμείβει τους αναγνώστες του πρωτότυπου comic και όχι τους θεατές της ταινίας του Snyder, μένοντας πιστό, κατά κύριον λόγο, στον τόνο και το ύφος της αρχικής ιστορίας.
Η μεγαλύτερη επιτυχία του JOKER δεν είναι ούτε η καλλιτεχνική, ούτε η εμπορική, αλλά το ότι κατάφερε να δημιουργήσει τόσες συζητήσεις, τέτοια αρθρογραφία και να προκαλέσει τόσο ντόρο, όσο ελάχιστες ταινίες τα τελευταία χρόνια...
Σε συνέχεια της κατρακύλας, το πρώτο επεισόδιο του νέου κύκλου επαληθεύει όσα ήδη ξέραμε και μας κάνει ξανά να αναρωτηθούμε αν, άραγε, το THE FLASH ήταν ποτέ καλή σειρά; Ειλικρινά, δεν είμαι σίγουρος πια...
Μετά την εισαγωγή της Kate Kane, στο περσινό τηλεοπτικό crossover του CW με τίτλο “Elseworlds”, ήρθε η ώρα να αποκτήσει τη δική της σειρά, που ήδη έχει συζητηθεί παααάρα πολύ...
Ο Joaquin Phoenix υποδύεται τον Arthur με τρόπο αλάνθαστο. Λερώνεται, πέφτει, προσπαθεί να βρει διέξοδο σε ένα σφραγισμένο τούνελ. Μια ερμηνεία εξαιρετική, στην οποία έχει ενδιαφέρον το ότι ως Arthur είναι πιο ταραγμένος και ανήσυχος, ενώ ως Joker είναι πιο ήρεμος και γαλήνιος - και όχι το αντίθετο.
