Η Marvel μας εύχεται καλό χειμώνα, ενώ παράλληλα εύχεται και στον εαυτό της χρόνια πολλά, με την κυκλοφορία ενός εορταστικού τεύχους , το οποίο περικλείει ογδόντα (!) ιστορίες, μία για κάθε υποθετικό κεράκι που στέκεται πάνω στην υποθετική τούρτα της.
Όταν ο υπερατάλαντος και μέτριος Charles Soule βρίσκεται στο τιμόνι ενός τίτλου, η ανέμπνευστη μετριότητα του RETURN OF WOLVERINE είναι το τελικό αποτέλεσμα και το τεύχος #5 είναι το χειρότερο από όλα της σειράς.
Διαβάζοντας ένα storyline που λέγεται “The Death Of Daredevil”, πρέπει να νιώθεις τον κίνδυνο. Την ένταση και το γεγονός πως ο ήρωας θα φτάσει στα όρια του, με αποτέλεσμα τον θάνατό του.
Σε μια εποχή όπου το να πεθάνει και να αναστηθεί ένας υπερήρωας, είναι κλισέ, το RETURN OF WOLVERINE όχι μόνο σε κάνει να αγνοήσεις το τετριμμένο της όλης υπόθεσης, αλλά και ενθουσιάζει με την ωμή και ανελέητη πλευρά του αγαπημένου ήρωα.
Δεν παρακολουθώ σταθερά τον τίτλο, αλλά ήθελα να διαβάσω το τεύχος #18, γιατί σε αυτό δίνεται, θεωρητικά, η απάντηση στο ερώτημα γιατί ο Darth Vader σέβεται και υπακούει τον Tarkin στο αρχικό STAR WARS...
Όπως αναμενόταν, το εξαιρετικό THE DEATH OF WOLVERINE αποδείχτηκε πως ήταν απλά ένα προσωρινό στάδιο για τον αγαπημένο μας Logan. Το HUNT FOR WOLVERINE #1 αποτελεί το ξεκίνημα της επιστροφής του Wolverine και ξεκινά να πλέκει το μυστήριο.
Στο τεύχος #10, η επιλογή του ACO στο artwork, καταφέρνει να κερδίσει θετικά τους προβολείς της προσοχής, με το σενάριο να μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.
Τον Απρίλιο του 1964, η Marvel σύστησε στο κοινό έναν από τους πιο ιδιαίτερους ήρωές της. Ήταν ο τυφλός ακροβάτης και προστάτης του Hell’s Kitchen, Daredevil. 54 χρόνια μετά, γιορτάζει το 600ο του τεύχος.
Μια ιστορία που καταφέρνει, μέχρι στιγμής, να συνδυάσει ένα ενδιαφέρον σύγχρονο noir, με τους τρομακτικούς, παρανοϊκούς εχθρούς, που συχνά καταλήγουν στον δρόμο του Man without Fear.
Αν και θα προτιμούσα να βλέπαμε κάτι άλλο από τον Vader από να κυνηγά ξανά κάποιον μοναχικό Jedi, οι κακές συνήθειες δύσκολα κόβονται.
