Καλώς ήρθατε, για άλλη μια φορά, στη στήλη που προσφέρει πολλά και ζητάει ελάχιστα. Τη στήλη που παίρνει ερεθίσματα από παντού, αλλά δεν παίρνει γραμμή από πουθενά. Τη στήλη που έχει και το καρπούζι και το μαχαίρι, αλλά συνήθως προτιμάει να τρώει μικρότερα φρούτα. Τη στήλη που αγαπάει τις μίνι φούστες, τις βόλτες στην Αθήνα, τα πάσης φύσεως στοιχήματα και τα σιροπιαστά γλυκά.
Μετά από ένα ελαφρώς ετεροχρονισμένο Post-Con Depression Rant, ήρθε η ώρα να περάσουμε στις επιλογές. Με νέο, διαφορετικό format ΚΑΙ αυτή τη φορά! Εξάλλου, τι θα ήταν η ζωή μας χωρίς αυτές τις μικρές (ή και μεγάλες) συχνές αλλαγές, που συμβολίζουν ταυτόχρονα την ανάγκη να αναζητούμε το καινούργιο, αλλά και τη δυσκολία να παραμείνουμε σταθεροί σε πράγματα των οποίων την αποτελεσματικότητα, ή την αισθητική αρτιότητα, φοβόμαστε να αναλύσουμε, παρ’ όλο που δεν έχουμε ιδέα ούτε ποιό θα ήταν το συμπέρασμα, αλλά ούτε και αν θα μας άρεσε.
