NEON GENESIS EVANGELION Omake

Είμαι σίγουρος, ότι οι περισσότεροι από εσάς (μιλάω για εσάς που διαβάζετε manga), δεν έρχεστε πρώτη φορά σε επαφή με τον όρο omake. Συνήθως, στο τέλος κάποιου τόμου, υπάρχει μια μικρή ιστοριούλα, χιουμοριστική με chiby σχέδιο, στον τίτλο της οποίας περιέχεται και το omake. Αυτοί δε που προτιμούν τα anime, σίγουρα θα έχει τύχει να δουν κάποια extras ή featurettes, τα οποία επίσης καλούνται omake και συνήθως είναι και αυτά χιουμοριστικά.

Η μετάφραση του όρου omake, θα ήταν σε άπταιστα ελληνικά freebies, bonus ή extras. Παρά το γεγονός ότι στη Δύση είναι συνδυασμένος με  τα anime (πράγμα απόλυτα λογικό δεδομένου ότι στην Αμερική πρώτα έγιναν τα anime δημοφιλή, μετά τα manga και τελευταία ήρθε η επαφή με την Ιαπωνική κουλτούρα), στην Ιαπωνία χρησιμοποιείται πάνω από 50 χρόνια για τις μικρές φιγούρες και παιχνίδια (συνήθως όχι καμιάς σοβαρής ποιότητας) τα οποία ήταν δώρο μαζί με κάποιο αναψυκτικό ή σνακ. Φανταστείτε τα παιχνιδάκια που υπάρχουν στο Kinder ή για τους πιο παλιούς στα παγωτά Lucky Strike (για τους ακόμα πιο παλιούς το ΚΛΥΝ). Η διαφορά με αυτά που ξέρουμε εδώ, είναι ότι στην Ιαπωνία, τα omake πολύ συχνά ήταν φιγούρες από κάποιο manga ή anime.

omake2

Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να σας υποψιάζει ότι πολύ σύντομα, τα παιχνιδάκια αυτά, όσο κακοφτιαγμένα και να ήταν, έγιναν συλλεκτικά και κανείς πρέπει να είναι διατεθειμένος να πληρώσει πολλά λεφτά προκειμένου να αποκτήσει μερικά από αυτά. Αν σας φαίνεται απίστευτο, σκεφτείτε ότι στην Ιαπωνία, σχεδόν οτιδήποτε μπορεί να γίνει συλλεκτικό, αν και μέχρι σήμερα δεν έχω καταλάβει πώς ακριβώς λειτουργεί η αγορά.

omake3

Μεταξύ πολλών άλλων, πίστευα κι εγώ ότι η μόδα αυτή είχε πια σταματήσει ή έστω περιοριστεί. Να όμως που ακόμα και σήμερα, υπάρχουν εταιρείες που συνεχίζουν να παράγουν omake, τα οποία δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από την κακοτεχνία των προγόνων τους. Η Movic λοιπόν, αποφάσισε να κυκλοφορήσει μια σειρά από φιγούρες, από το Neon Genesis Evangelion, οι οποίες διατηρούν στο έπακρο την αισθητική των 70’s και των 80’s της χρυσής εποχής των omake. Προσωπικά, και πείτε ότι θέλετε, θα τις αγόραζα. Καταραμένη νοσταλγία…

EDIT: Ναι, παραδέχομαι ότι είμαι καπνιστής… Το παγωτό στο οποίο αναφέρομαι είναι το Lucky Cup 😛