Top 20 Comic Book Movies: 4. X2: X-MEN UNITED

Directed by:  Bryan Singer
Starring:  Patrick Stewart, Hugh Jackman, Ian McKellen, Halle Berry,  Anna Paquin, Rebecca Romijn, Brian Cox
Marvel Enterprises, 20th Century Fox

Πιστεύω ότι όσο κι αν αγαπάει τον κινηματογράφο ένας κομιξάς,  το κριτήριό του για μια comic book movie δεν θα έχει τη ίδια διαυγή οπτική ενός σινεφίλ, αλλά εκείνη ενός fanboy.  Βλέποντας το 2000 την ταινία X-MEN ένιωσα μεν την ικανοποίηση του X-Fan για το ότι επιτέλους ο μύθος και η ουσία των μεταλλαγμένων πέρασαν με επιτυχία στη μεγάλη οθόνη, ήταν όμως μέσα μου ισχυρή η υποψία ότι αυτή ήταν περισσότερο η πρόβα τζενεράλε του Bryan Singer, παρά το real thing. Κάτι σαν πιλότος πριν ξεκινήσει η κανονική σειρά.

Τρία χρόνια αργότερα, η υποψία αυτή επιβεβαιώθηκε.

Έχοντας καταφέρει στην πρώτη ταινία να συστήσει στο κοινό τον κόσμο των X-Men, ο Singer πέρασε με το X2 στο δεύτερο στάδιο της μεταλλαγμένης εποποιίας. Το set up που είχε προηγηθεί, έδινε πλέον τη δυνατότητα στο κοινό να αντιληφθεί τα πώς και τα γιατί, τις λιγότερο ή περισσότερο ορατές δυνάμεις που συνθέτουν αυτό τον κόσμο, να ακολουθήσει τις προσωπικές ιστορίες των χαρακτήρων, κυρίως όμως να καθοδηγηθεί στη λογική των sub-plots που σχεδόν αποτελούν κυρίαρχο χαρακτηριστικό της -μέχρι τότε- σαραντάχρονης έντυπης ιστορίας των μεταλλαγμένων.

Από τις ευθείες αναφορές στο σενάριο που, χρησιμοποιώντας μονάχα ως εφαλτήριο το υπερφυσικό στοιχείο, τονίζουν τη μειονοτική διάσταση των μεταλλαγμένων (προβάλλοντας έντονα την αντιστοιχία με το ρατσισμό που υφίστανται υπαρκτές κοινωνικές μειονότητες), μέχρι τις πολιτικές προεκτάσεις της εφαρμογής αυτών των ελευθεριών (που φτάνουν άνετα μέχρι το οβάλ γραφείο), η ταινία αυτή (όπως εξάλλου και η πρώτη, αλλά και εκείνη που ακολούθησε) είναι κάτι περισσότερο από ένα πολυδάπανο πακέτο υπερηρωικής δράσης.

Ίσως όμως η μεγαλύτερη επιτυχία της συγκεκριμένης ταινίας είναι ότι, ενώ περνάει αφειδώς τα προαναφερθέντα μηνύματα, η – άριστα χορογραφημένη – δράση παραμένει σε πρώτο πλάνο,  ενώ παράλληλα υπάρχει άφθονος χρόνος και για την ανάπτυξη των διαπροσωπικών σχέσεων στο πολυπληθές cast χαρακτήρων.  Η εμφάνιση του θρησκόληπτου και κυνηγημένου Nightcrawler, το ερωτικό τρίγωνο Cyclops-Jean Grey-Wolverine, η κατάρα της Rogue να μην μπορεί να αγγίξει – άρα να μην μπορεί να νιώσει ερωτικό χάδι, ο Logan που αναζητά το παρελθόν του, είναι όλα στοιχεία καθησυχαστικά αναγνωρίσιμα για τον αναγνώστη του comic, και σίγουρα ενδιαφέροντα για όποιον τα γνωρίζει μέσα από την ταινία. Κι όλα αυτά, χωρίς να παραμελεί το characterization της άλλης πλευράς: από τη Mystique και τον Magneto, μέχρι τον Stryker.

Με την ευφυέστατη κινηματογραφική μετεγγραφή της αυτοκτονίας της Jean Grey για να σώσει τους δικούς της και με την after credits υπόσχεση της μεταμόρφωσής της σε Phoenix, η ταινία κλείνει με την απαραίτητη δραματουργική κορύφωση, που όλοι (ή έστω οι γνώστες του comic) ανέμεναν.

Στα μείον της ταινίας, η – για άλλη μια φορά – συρρίκνωση του χαρακτήρα της Storm που περνά σε δεύτερο πλάνο, αλλά και μια μικρή κοιλιά που παρουσιάζει το τρίτο μέρος της ταινίας, λίγο πριν την προαναφερθείσα σκηνή δράσης. Ακόμα κι έτσι όμως το X2 είναι πολύ κοντά στο να χαρακτηριστεί πρότυπο υπερηρωικής ταινίας.

Καθώς πολύς ντόρος έχει γίνει για το γεγονός ότι ο Singer προτίμησε να μην “κλείσει” εκείνος την τριλογία, προκειμένου να γυρίσει το κινηματογραφικό comeback του Superman,  επιτρέψτε μου να τοποθετηθώ ως προς δύο σημεία:  Σαφώς και θα ευχόμουν η τρίτη ταινία X-MΕΝ να είχε γυριστεί από τον ίδιο σκηνοθέτη (ίσως έτσι να είχαμε αποφύγει και το Βατερλό του SUPERMAN RETURNS), σε καμία περίπτωση όμως δεν θεωρώ ότι το X-MEN: THE LAST STAND ήταν τόσο κακό, όσο αρέσκονται πολλοί να το χαρακτηρίζουν. Είναι σίγουρα κατώτερο των δύο πρώτων ταινιών, αναρωτιέμαι όμως αν οι αντιδράσεις και οι αρνητικές κριτικές θα ήταν τόσο έντονες, αν τα credits είχαν το όνομα του Singer ως σκηνοθέτη. Θα μου πείτε από την άλλη, “Το SUPERMAN που είχε την υπογραφή του Singer, γιατί εισέπραξε τόσο κακές κριτικές σχεδόν από όλους;” Και θα σας πω: Μα γιατί ήταν απροκάλυπτα βαρετό και εκτός κλίματος! Αυτό ακριβώς (και τίποτ’ άλλο).

(Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου)

X2: X-MEN UNITED Trailer