TOP 100 OF THE 90s: 10. DROPSIE AVENUE

Writer/Artist: Will Eisner
Kitchen Sink Press

Βρισκόμαστε στο Bronx της Νέας Υόρκης, το έτος 1870, όταν ακόμη η περιοχή έχει χωράφια και μόνο κάποιες διάσπαρτες μονοκατοικίες. Η έλευση νέων μεταναστών από την Αγγλία, αναστατώνει τους Van Dropsie, μία οικογένεια απογόνων Ολλανδών που ήρθαν στην Αμερική. Ο φόβος απέναντι στο διαφορετικό, θα οδηγήσει σε μία τραγική εξέλιξη, που, τόσο μυθιστορηματικά όσο και στην πραγματική ζωή, θα αποτελέσει πρόγευση των όσων θα συμβούν τις μελλοντικές δεκαετίες.

Η περιοχή αρχίζει να αλλάζει με όλο και περισσότερες οικογένειες Άγγλων να καταφτάνουν εκεί. Στις αρχές του 20ου Αιώνα, η Dropsie Avenue μετατρέπεται σε μια “high class” γειτονιά που θυμίζει τα σημερινά προάστια. Αυτό, όμως, δεν θα κρατήσει πολύ…

Σειρά έχουν οι Ιρλανδοί, και μετά οι Γερμανοί, οι Ιταλοί, οι Εβραίοι. Όλοι κουβαλούν τα ήθη του τόπου τους, και μαζί την απαξίωση και την καχυποψία για κάθε τι που δεν τους μοιάζει. Τα θύματα γίνονται θύτες πριν καλά, καλά εξοικειωθούν με τον πρώτο ρόλο τους. Οι οικονομικές συγκυρίες και η απληστία, θα φέρουν την ύφεση, και πολλοί παίκτες θα αλλάξουν θέση στην κοινωνική σκακιέρα. Κι όπως η ζωή κάνει τους κύκλους της, η Dropsie Avenue θα βρεθεί ξανά στην ακμή της, για να παρακμάσει όμως για άλλη μια φορά.

Κι όλα αυτά ενώ ο Eisner εναλλάσει τις εποχές, μέσα από την εναλλαγή των χαρακτήρων του, λέγοντας ξανά -δημιουργικά στην περίπτωση αυτή- ότι προτεραιότητά του είναι να πει μια ιστορία για τους ανθρώπους:

“Είχες δίκιο Albie. H Dropsie Avenue όπως την ξέραμε, δεν υπάρχει πια. Μόνο η ανάμνηση, μας έχει απομείνει. Στο τέλος, τα κτίρια είναι μόνο κτίρια. Οι άνθρωποι κάνουν τη γειτονιά.”

Το DROPSIE AVENUE είναι ενδεχομένως το πιο φιλόδοξο graphic novel που δημιούργησε ποτέ ο Will Eisner. Και υπάρχουν πολλοί λόγοι που υποστηρίζουν αυτή την τοποθέτηση:

Καταρχάς το γεγονός ότι μέσα σε 170 σελίδες, ο δημιουργός κατορθώνει να συμπυκνώσει 120 χρόνια ιστορίας, μέσα από μία ενδελεχή μελέτη των λεγόμενων urban dynamics.

Στη συνέχεια, το ότι χειρίζεται με μαεστρία αμέτρητους χαρακτήρες -περισσότερους από ότι σε κάθε άλλο έργο του- καθιστώντας κάθε έναν από αυτούς άμεσα αναγνωρίσιμο οπτικά, δίνοντας μεγάλη σημασία ακόμη και στα ιδιαίτερα φυλετικά χαρακτηριστικά των διαφόρων εθνικοτήτων που πρωταγωνιστούν.

Τέλος, ακόμη και το γεγονός ότι η αποτύπωση όλων αυτών των οικιστικών αλλαγών στο πέρασμα του χρόνου, έχει ιδιαίτερο λαογραφικό ενδιαφέρον, συμπεριλαμβανομένου και εκείνου που δεν είναι παραδοσιακά αναγνώστης comics.

Αυτά σε ό,τι αφορά στο γιατί το DROPSIE AVENUE είναι το πιο πολύπλοκο και ενδεχομένως το πλέον απαιτητικό στη δημιουργία του, έργο του Eisner. Οι λόγοι για τους οποίους συγκαταλέγεται ανάμεσα στα κορυφαία του, είτε είναι εντελώς διαφορετικοί, είτε συμπληρωματικοί των όσων προαναφέρθησαν:

Πρώτα, πρώτα, γιατί η ανάγνωση αυτού του comic είναι -χωρίς υπερβολή- μία απολαυστική εμπειρία που ρέει σαν νερό, παρά τις συνεχείς μεταβάσεις του focus από τον έναν χαρακτήρα στον άλλο, ή τα χρονικά άλματα στο μέλλον.

Δεύτερον γιατί στο DROPSIE AVENUE δεν υπάρχει ούτε ένα panel στο οποίο να ‘χει ξεφύγει μία άκυρη έκφραση. (Κι αν υπάρχει, εγώ δεν την είδα, όσες φορές κι αν το διάβασα).

Επιπλέον; Γιατί κάθε σελίδα του είναι αποκάλυψη: οι ρυθμοί, η γεωμετρία, η επινοητικότητα…

Χρησιμοποιώ συχνά τον παραλληλισμό της χειρουργικής ακρίβειας όταν αναφέρομαι στο έργο του Eisner, και πιστέψτε με, δεν το κάνω καταχρηστικά.

Το DROPSIE AVENUE είναι ένα έργο που προτρέπω όσους αγαπούν τα comics, τουλάχιστον να το διαβάσουν, και όσους υποκλίνονται στο έργο του Will Eisner τουλάχιστον να το αποκτήσουν. Αξίζει σε κάθε περίπτωση, γιατί είναι από εκείνα τα comics που ολοκληρώνοντάς τα, σκέφτεσαι: “ώστε αυτό εννοούν όταν λένε ότι οι δυνατότητες αυτού του Μέσου μοιάζουν ανεξάντλητες…”

(Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου)