INTERVIEW CORNER #52: Kieron Gillen

Το βάρος της ευθύνης είναι ένα από τα λιγότερο αγαπημένα μου πράγματα σε αυτόν τον κόσμο και όσοι με ξέρουν λίγο καλύτερα από τους υπόλοιπους, μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι έχω βρει ένα κάρο τρόπους για να μην το σηκώνω. Βέβαια, κάποιοι άλλοι δεν έχουν πρόβλημα με αυτό και σε καμιά περίπτωση δε χάνουν την ευκαιρία να αναλάβουν μια βαριά – ακόμη και ιστορική – ευθύνη.

Στην περίπτωση που εξετάζουμε εδώ, η ιστορική ευθύνη αφορά στο UNCANNY X-MEN, τον μακροβιότερο τίτλο της Marvel που διατήρησε σταθερή αρίθμηση, ο οποίος σταματά μετά από 50 σχεδόν χρόνια, στο τεύχος #544, και τον Kieron Gillen, τον writer της σειράς, ο οποίος αναλαμβάνει την ευθύνη να “κλείσει” αυτόν τον ιστορικό τίτλο, άσχετα αν το UNCANNY X-MEN, θα επιστρέψει αργότερα με νέα αρίθμηση.

Ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας, λοιπόν, ο Kieron Gillen, είναι ο τελευταίος writer του ιστορικού UNCANNY X-MEN. Και, σύμφωνα με τον ίδιο, η ιδιότητά του αυτή δεν έχει να κάνει τόσο με την ευθύνη που έχει αναλάβει, όσο με την τιμή που του γίνεται. Άλλωστε, δεν ανήκει στο “βαρύ πυροβολικό” της Marvel και ανέλαβε μόνος του τον τίτλο από τo τεύχος #535 (μέχρι τότε συνεργαζόταν στο σενάριο με τον Matt Fraction).

Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι ο Gillen είναι άπειρος. Η καριέρα του ξεκίνησε δημοσιογραφικά, καθώς έγραψε σε διάφορες εκδόσεις με θέμα τα videogames. Το πέρασμά του από τη δημοσιογραφία στα comics έγινε στις αρχές της περασμένης δεκαετίας και η υπογραφή του βρέθηκε σε comics αλλά και webcomics, όπως τα WARHAMMER MONTHLY, CHAOS LEAGUE και SAVE POINT (το οποίο δημοσιευόταν στο PLAYSTATION MAGAZINE UK).

Ακολούθησε αυτό που ο Gillen χαρακτήρισε ως το πρώτο αληθινό του comic, το PHONOGRAM της Image. Ο Gillen συνεργάστηκε με τον artist Jamie McKelvie, σε ένα comic που έμπλεκε το fantasy και τη μαγεία με τη μουσική και την brit pop σκηνή. Παράλληλα με το PHONOGRAM, ο Gillen επέκτεινε και το ΝΕWUNIVERSAL του Warren Ellis, με το one shot 1959. Και από εκείνο το σημείο, ο Βρετανός writer συνέχισε να συνεργάζεται με τη Marvel, γράφοντας σενάρια για one-shots και mini series, όπως τα X-MEN ORIGINS: SABRETOOTH, DARK AVENGERS: ARES, SIEGE: LOKI και SECRET INVASION AFTERMATH: BETA RAY BILL, μεταξύ άλλων.

Τον Φεβρουάριο του 2010, μάλιστα, ήταν αυτός που ανέλαβε το THOR μετά την αποχώρηση του J. Michael Straczynski, κάτι που δείχνει πως ο Gillen είναι μαθημένος στα δύσκολα και τις ευθύνες. Μετά το THOR, η Marvel του εμπιστεύτηκε το δικό του ongoing τίτλο, το GENERATION HOPE, ενώ λίγους μήνες μετά, μοιράστηκε τα συγγραφικά καθήκοντα του UNCANNY X-MEN με τον Matt Fraction, ο οποίος αποχώρησε πριν μερικά τεύχη, αφήνοντας στον Gillen τη θέση του τελευταίου writer στον τίτλο.

Βέβαια, όπως ανακοίνωσε πριν μερικές ημέρες η Marvel, ο τίτλος θα ξεκινήσει ξανά τον επόμενο Νοέμβριο με νέα αρίθμηση, αλλά ο Gillen θα παραμείνει ο writer του UNCANNY X-MEN. Ας δούμε, λοιπόν, τι έχει να μας πει ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας και τελευταίος writer του UNCANNY X-MEN, Kieron Gillen, στη συνέντευξη που ακολουθεί:

Θυμάσαι πότε ήταν που αποφάσισες ότι ήθελες να γράψεις τα δικά σου comics;

Λοιπόν, η πρώτη φορά ήταν όταν ήμουν μικρός και ήταν απλά κάτι που κάναμε σ’αυτή την ηλικία. Όταν ήμουν 11 χρονών, κατέληξα να έχω μπλεξίματα με το Καθολικό μου σχολείο, επειδή έκανα ένα comic για κάτι σατανικά ρομπότ.
Επέστρεψα στα comics όταν ήμουν στα 20 και κατέληξα να γράψω την πρώτη μου πεντασέλιδη ιστορία όντας τύφλα, όταν επέστρεψα σπίτι από το πρώτο μου comic con. Πάντα είχα το αντανακλαστικό να δοκιμάζω ο ίδιος κάτι που μου άρεσε. Είμαι και από τη φύση μου πιο πολύ της κουλτούρας του DIY-Fanzine.

Πώς σου ήρθε η ιδέα να συνδυάσεις την μαγεία με τη φαντασία και τη μουσική στο PHONOGRAM;

Αυτή είναι μια ερώτηση που δεν μου αρέσει καθόλου, γιατί ενώ ξέρω από πού έχουν προέλθει όλες οι άλλες μου ιδέες, για την συγκεκριμένη δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Αν εξετάσεις το γράψιμο μου πάνω στην όλη κουλτούρα, έως τα δείγματα γραφής μου όταν ήμουν έφηβος, τότε θα δεις κάποια ίχνη του PHONOGRAM. Αυτός είναι και ο τρόπος που βλέπω τον κόσμο στην πραγματικότητα. Η μουσική ΕΙΝΑΙ μαγεία. Γι’ αυτό και το έγραψα.

Έχει αλλάξει κάτι από την ακύρωση του PHONOGRAM; Υπάρχει καμία περίπτωση να δούμε νέες ιστορίες στο μέλλον;

Πάντα υπάρχει μία περίπτωση, αλλά αν το δούμε ρεαλιστικά, τότε δεν υπάρχει καμία περίπτωση. Δεν είναι ούτε καν θέμα χρημάτων. Ακόμη κι αν έβρεχε λεφτά, είμαστε πολύ απλά πάρα πολύ απασχολημένοι για να ασχοληθούμε με το comic. Είμαστε χαρούμενοι που τα πάει καλά στους τόμους. Έχουμε φτάσει στο σημείο όπου αντί όλα τα χρήματα να πηγαίνουν στον Jamie, τώρα πηγαίνουν σ’ εμένα (μοιράσαμε τα λεφτά 50-50, αλλά ο Jamie πληρώνεται πρώτος έως ένα προσυμφωνημένο όριο). Βάζω λεφτά σε μία άκρη για ένα Καλλιτεχνικό Ταμείο που προορίζεται για άλλα ανεξάρτητα projects που θα προκύψουν, οπότε την επόμενη φορά που θα προσπαθήσω να κάνω κάτι μη-εμπορικό και πιο punk rock, τότε αυτό θα πάει λίγο πιο χαλαρά απ’ ότι το PHONOGRAM.

Έχεις γράψει για πολλούς superheroes της Marvel όπως ο Thor, οι X-Men, ο Spider-Man και πολλοί ακόμη. Έχεις κάποιον αγαπημένο ήρωα για τον οποίο δεν έχεις γράψει ακόμη;

Ξέρεις, πιστεύω ότι μέχρι τώρα έχω κάνει σχεδόν όλους τους αγαπημένους μου, ακόμη κι αν ήταν για ένα μόνο panel. Απ’ την άλλη μεριά, υπάρχουν χαρακτήρες που λατρεύω, αλλά που δεν έχω γράψει γι’ αυτούς, ωστόσο δεν νομίζω ότι είμαι ο κατάλληλος συγγραφέας για εκείνους (λόγου χάρη, ο Daredevil). Υποπτεύομαι ότι οι περισσότεροι αγαπημένοι μου χαρακτήρες, για τους οποίους δεν έχω γράψει, είναι κακοί.

Είχες υπάρξει ο συγγραφέας για κάποια mini series και one-shots που σχετίζονταν με τους X-MEN, αλλά δεν είχες δουλέψει μόνος σου πάνω σε έναν από τους κύριους τίτλους μέχρι πρόσφατα. Τι αισθάνθηκες όταν ανέλαβες το UNCANNY X-MEN;

Εν συντομία: Ζαλάδα. Εν όχι τόσο συντομία: Απίστευτη ζαλάδα.

Το UNCANNY X-MEN #544 θα είναι το τελευταίο τεύχος ενός τίτλου που κυκλοφορεί εδώ και σχεδόν 50 χρόνια. Είναι καλό ή κακό που θα είσαι ο τελευταίος συγγραφέας του τίτλου;

Το αντιμετωπίζω ως απόλυτο προνόμιο και ευθύνη. Θα βάλω το THE END στο τέλος ενός βιβλίου που γραφόταν πριν ακόμη γεννηθώ.

Μπορείς να μας πεις τι υπάρχει στην συνέχεια για τους X-Men, μιας και πλησιάζουμε το τέλος του τίτλου; Θα κλείσει κάνοντας θόρυβο;

Θέλω το τέλος να περικλείει την διάθεση όλων όσων έχουν γίνει στα μεθεόρτια του SCHISM και του FEAR ITSELF. Υπάρχει πολλή ιστορία και δεν θέλω να προσπαθήσω να την αποφύγω.

Μπορείς να μας πεις πώς θα εμπλέκεσαι στο μέλλον των X-titles; Θα σε δούμε να γράφεις έναν από αυτούς τους τίτλους;

Θα με δείτε! Έπειτα από το SCHISM, ο Jason Aaron θα γράφει το WOLVERINE AND THE X-MEN, ενώ εγώ θα δίνω μία νέα αρχή στο UNCANNY X-MEN με ένα #1. Από τη στιγμή που όλα αυτά είναι απόρροια του SCHISM, υπάρχει ένα όριο στις λεπτομέρειες που μπορώ να φανερώσω. Μπορώ, όμως, να σας πω ότι πρόκειται για ένα ιδεολογικό χάσμα μεταξύ των δύο ομάδων. Η δική μου πλευρά της διαμάχης βασικά περιλαμβάνει τους X-Μen με όλους τους δείκτες στο κόκκινο, είναι η πλευρά του “προστατεύουμε έναν κόσμο που μας μισεί και μας φοβάται” σε μία πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από ποτέ.

Τα γεγονότα στο UNCANNY X-MEN και X-MEN: SCHISM θα έχουν καμία επίπτωση στην πρωταγωνίστρια του άλλου σου X-title, την Hope; Τι να αναμένουμε από το GENERATION HOPE;

Το GENERATION HOPE είναι ένα βιβλίο που πατάει αποκλειστικά επάνω στο SCHISM. Η ομάδα του βρίσκεται κατευθείαν στην καρδιά των γεγονότων, και το μόνο σίγουρο είναι ότι τα γεγονότα αυτά θα την πληγώσουν με πολύ σκληρό τρόπο. Στο σημείο που είμαστε τώρα, στο όγδοο τεύχος, η ομάδα βρίσκεται ψυχολογικά στα πάνω της. Είναι όλοι μαζί, έχουν επιβιώσει από μία αποστολή και φαίνεται ότι έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους. Μόνο στο τέλος είναι που βλέπουμε τον Kenji και την Laurie να εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους. Τα πράγματα εφεξής θα είναι ζόρικα για τους νεαρούς μας μεταλλαγμένους και το SCHISM τα δυσκολεύει πολύ περισσότερο απ’ όσο πρέπει.

Έχεις κάποια άλλα σχέδια για το άμεσο μέλλον;

Για το άμεσο μέλλον; Πέρα από το JOURNEY INTO MYSTERY, που έχει μέσα τον Loki, πολιτική, και περιπέτεια, δεν υπάρχει κάτι άλλο από τη μεριά μου. Υπάρχουν κάποια δικά μου βιβλία για λογαριασμό της Avatar (ένα με τίτλο THE HEAT, μία αστυνομική ιστορία επιστημονικής φαντασίας με φόντο τον πλανήτη Ερμή, κι ένα ακόμη που δεν έχει ανακοινωθεί) που μπορεί να ξεμυτίσουν φέτος, αλλά θα δούμε. Το 2012 θα είναι τρελή χρονιά.

[Μετάφραση: Αλέξανδρος Τσαντίλας]

Assuming the burden of responsibility is one of my least favorite things in this world, and those who know me a little better than the rest can confirm that I’ve got a whole bunch of ways to avoid lifting it. Naturally, there are others who have no problem with doing just that and in any case, they never miss an opportunity to assume a heavy – even historical – responsibility.

In this case, the historical responsibility concerns the UNCANNY X-MEN, Marvel’s longest-running title in publication that retains a steady numbering of issues, which will end after almost 50 straight years with issue #544, and also Kieron Gillen, the writer of the series, who has assumed the responsibility of “closing” that historical title, regardless of the fact that the UNCANNY X-MEN will return later on with a new numbering of issues.

So, this week’s guest, Kieron Gillen, will be the last writer of the historical UNCANNY X-MEN in its established form, and, according to what he states, this duty bestowed upon him isn’t about the responsibility handed to him, as much as about the honor of the whole thing. Besides, he isn’t one of Marvel’s “heavy hitters”, and he took up writing duties all on his own from issue #535 (until then, he collaborated on the script with Matt Fraction).

This, of course, doesn’t mean than Gillen is inexperienced in any way. He started his career as a journalist, writing for various publications dealing with videogames. His passage from journalism to comic books took place at the beginning of the previous decade, and his signature wasn’t found just in comics, but also in webcomics such as WARHAMMER MONTHLY, CHAOS LEAGUE and SAVE POINT (published in PLAYSTATION MAGAZINE UK).

Next in line for Gillen was what he described as his first real comic, PHONOGRAM for Image. Gillen worked with artist Jamie McKelvie on a comic that mixed up fantasy and magic with music and the britpop music scene. Along with PHONOGRAM, Gillen also expanded Warren Ellis’s ΝΕWUNIVERSAL with the 1959 one-shot. And from that point on, the British writer kept working for Marvel, writing scripts for one-shots and miniseries such as X-MEN ORIGINS: SABRETOOTH, DARK AVENGERS: ARES, SIEGE: LOKI and SECRET INVASION AFTERMATH: BETA RAY BILL, among others.

In fact, in February 2010, he was the one who took up THOR, following the departure of J. Michael Straczynski, a fact that shows that Gillen is schooled in both tough times and tough duties. After THOR, Marvel trusted him with his own ongoing title, GENERATION HOPE, while a few months later he shared scripting duties for UNCANNY X-MEN with Matt Fraction, who departed after a few issues, leaving Gillen alone in the position of the last writer of the title.

Certainly, as Marvel announced a few days ago, the title will begin anew next November with a new numbering of issues, although Gillen will still remain in the position of the UNCANNY X-MEN’s writer. So, let’s see what this week’s guest and last writer of the UNCANNY X-MEN, Kieron Gillen, has to say in the following interview:

Do you remember when was the time you decided you wanted to write your own comics?

Well, first time was when I was a kid and it was just how we did things. I ended up getting in trouble with my Catholic school for making a comic about what appeared to be satanic robots when I was 11 or so.
I came back into comics in my 20s, and ended up writing my first 5-page story in a drunken haze when I came home from my first comic con. I’ve always had a short-fuse connection between liking something and trying something. I’m very much a DIY-Fanzine-culture kinda guy.

How did you come up with the concept of combining sorcery and fantasy with music in PHONOGRAM?

My least favourite question, because while I know where all my other ideas come from, I’ve no idea about that one. If you look back at all my writing on culture going back until I was in my teens and you can see traces of PHONOGRAM. In a real way, it’s just how I see the world. Music *is* magic. That’s why I wrote it.

Has anything changed since the cancellation of PHONOGRAM? Is there any chance we will see any new stories in the future?
There’s always a chance, but realistically no. It’s not even about money. Even if money fell from the sky, we’re simply too busy to do it. We’re happy that it’s still doing great in the trades. We’ve reached the point where instead of all the money going to Jamie, it’s now going to me (we split the money 50:50, but Jamie gets paid first to a pre-agreed limit). I’m earmarking my money for an Artist Fund for other indie-projects down the road, so the next time I try and do something un-commercial and punk rock, it goes a little smoother than PHONOGRAM.

You have written for many Marvel superheroes, such as Thor, the X-Men, Spider-Man and many more. Do you have any favorite hero you have yet to write?

You know, I think I’ve done most of my favourites now, if only for a panel. And there’s characters I love that I haven’t written, but I don’t think I’m particularly suitable for (Daredevil, for example). I suspect most of my favourite characters who I haven’t written are actually villains.

You have been the writer of some X-Men related one-shots and mini series, but you hadn’t had a go at one of the main titles on your own until recently. How did you feel when you took over UNCANNY X-MEN?

In short: Dizzy. In less short: Extremely dizzy.

UNCANNY X-MEN #544 will be the last issue of a title that has been around for almost 50 years. Is it a good thing or a bad thing that you will be the last writer of the title?

I view it as an absolute privilege and a responsibility. I’m writing THE END at the end of a book that was being written before I was born.

Can you tell us what’s next for the X-Men, as we’re approaching the end of the title? Will it go out with a bang?

I want the end to sum up the mood of everything in the wake of SCHISM and FEAR ITSELF. There’s a lot of history, and I don’t want to shy away from that.

Can you tell us how will you be involved in the future of the X-titles? Will we still be seeing you writing one of them?

I am! After SCHISM, Jason Aaron is writing WOLVERINE AND THE X-MEN, whilst I’ll be giving a new start to UNCANNY X-MEN with a #1. Since this is all spilling out of SCHISM, there’s a limit to the details I can really say – but it’s a ideological split between the two groups. My side of the debate is basically the X-Men with all the needles in the red – it’s the “protecting a world that hates and fears them” on a larger scale than ever.

Will the events of UNCANNY X-MEN and X-MEN: SCHISM have an effect on the protagonist of your other X-title, Hope? What should we expect from GENERATION HOPE?

GENERATION HOPE is the one book that’s explicitly crossing over with SCHISM. The team are right at the heart of it – and it promises to rip their hearts right out. Where we are now, at issue 8, is the team on the emotional upswing. They’re together, survived a mission and seem to have everything to live for. It’s only at the end that we get Kenji and Laurie expressing their reservations. It gets hard from our young mutants from now on in, and SCHISM does more than its share.

Do you have any other projects for the immediate future?

Immediate future? Bar my Loki-politics-excitement book, JOURNEY INTO MYSTERY, that’s all from me for a while. I’ve still a couple of books from Avatar (one called THE HEAT, a mercury-set sci-fi cop-action story, and the other unannounced), which may squeak in this year, but we’ll see. 2012 should be crazy.

[Translated by Alexandros Tsantilas]