EASY WAY

Writer: Christopher E. Long
Artist: Andy Kuhn
Publisher: IDW

Όλοι ψάχουν τον εύκολο δρόμο. Κακό δεν το λες. Δεν μπορείς, δηλαδή, να το πεις, γιατί κι εσύ το ίδιο δεν κάνεις, καμιά φορά; Έχουμε γεμίσει από “ονειρούχους”, που περιμένουν την καινούρια σεζόν ενός σόου, προκειμένου να έχουν μια ευκαιρία για καριέρα. Έχουμε επίδοξους μάγειρες (γιατί σεφ δεν τους λες), που νομίζουν ότι έχουν όλα τα εχέγγυα να ανοίξουν εστιατόρια, μόνο και μόνο επειδή εμφανίστηκαν σε μια εκπομπή. Υπάρχουν κοριτσάκια, αλλά και αγοράκια, που ψάχνουν τον καλό γαμπρό και την καλή νύφη, ακόμη και στις μέρες μας, ώστε να λύσουν το πρόβλημά τους. Υπάρχουν και οι αγαπημένοι μου. Αυτοί που πούλησαν μια ψήφο, έγλειψαν λίγο τρυφερό κωλαράκι, ή έκαναν πολύ χειρότερα πράγματα, για μια θεσούλα. Ξέρετε, από εκείνες τις θεσούλες που πας προαιρετικά στην δουλειά, που όταν πας, δουλεύεις μόνο αν θες, αυτές τις θεσούλες που κανείς δεν παραδέχεται ότι υπάρχουν. Φαντάζομαι υπήρχε σοβαρός λόγος να προσλάβεις δύο κηπουρούς για ένα κτήριο που δεν είχε ούτε μια γλάστρα…

Κάτι τέτοιο έχουμε εδώ. Νέους ανθρώπους, των οποίων η απελπισία τους σπρώχνει στο να αναζητήσουν μια εύκολη, φαινομενικά, διέξοδο από τα προβλήματά τους.

Ειλικρινά, δεν θυμάμαι πώς και πότε ήρθε στα χέρια μου το EASY WAY. Φαντάζομαι ότι, για κάποιο λόγο, έπεσε πάνω του το μάτι μου, όταν ξεφύλλιζα το PREVIEWS, αλλά να με πυροβολήσετε, ούτε πότε το είχα παραγγείλει θυμάμαι, ούτε πότε μου ήρθε. Ψάχνοντας το ράφι μου με τα “αδιάβαστα” (μέχρι πριν λίγες μέρες ήταν στοίβα, απλά με έπιασε η νοικοκυροσύνη μου και τα έβαλα όλα σε ένα ράφι), το βρήκα και απόρησα τόσο που το διάβασα επί τόπου.

Επιτρέψτε μου να σας συστήσω τον Duncan. Ο Duncan, είναι πρώην τοξικομανής, ο οποίος προσπαθεί να απεξαρτηθεί και μένει σε έναν ξενώνα για τοξικομανείς. Η ζωή του έχει σχεδόν καταστραφεί, ενώ η γυναίκα του αποφασίζει να πάρει την κορούλα τους και να πάει να ζήσει με την μητέρα της, μη αντέχοντας άλλο. Ο Duncan έχει καταλάβει ότι κάτι πρέπει να κάνει και πρέπει να το κάνει επειγόντως, καθώς όλες οι προηγούμενες προσπάθειες που έκανε έπεσαν στο κενό.

Έτσι, όταν ένας από τους συγκάτοικούς του, του προτείνει μια “εύκολη λύση”, παρ’ όλο που στην αρχή δεν ήθελε να μπλέξει, δεν αντιστάθηκε. Το σχέδιο ήταν απλό: Θα έκλεβαν ένα σκύλο της Δίωξης και θα έκοβαν βόλτες σε μια μεγάλη έκταση με κοντέινερ. Δεν μπορεί, όλο και κάποιος θα είχε σκεφτεί να κρύψει ναρκωτικά εκεί. Όταν τα έβρισκαν, θα ήταν απλό να βρουν κάποιον να του τα πουλήσουν. Εύκολο, απλό και πολύ, μα πολύ, αποδοτικό. Όπως υποψιάζεστε, όμως, τα πράγματα δεν πάνε όπως τα είχαν σχεδιάσει. Όταν κλέβεις από κάποιον άλλο, είναι σημαντικό να ξέρεις από ποιον κλέβεις, γιατί, καμιά φορά, τυχαίνει να μην το πάρει πολύ καλά και να θέλει να σε βρει να το κουβεντιάσετε.

Το σενάριο του EASY WAY δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι πρωτότυπο. Έχουμε δει πολλές φορές παρόμοια σκηνικά, με το σχέδιο που στράβωσε, με τον ήρωα που είναι απελπισμένος, με εμπόρους ναρκωτικών που δεν αστειεύονται. Παρ’ όλα αυτά, ο Long καταφέρνει και κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο, μέχρι την τελευταία σελίδα. Οι διάλογοι, ο τρόπος που είναι στημένη η ιστορία, σε κάνουν να θες να συνεχίσεις να διαβάζεις, ακόμη κι αν είσαι σχεδόν σίγουρος για το τι θα γίνει παρακάτω. Αυτό που ανεβάζει, όμως, το EASY WAY σε άλλο επίπεδο, είναι το σχέδιο του Kuhn. Οι πιθανότητες να έχετε ξαναέρθει σε επαφή με τη δουλειά του είναι πολύ μεγάλες, καθώς έχει κάνει από BATMAN και SPIDER-MAN μέχρι CTHULHU TALES. Αυτή τη φορά, επέλεξε ένα δίτονο στυλ, το οποίο πραγματικά αναδεικνύει την ιστορία και νομίζω ότι αυτός είναι και ο λόγος που μου φάνηκε τόσο καλό.

Διεκδικεί άνετα μια θέση στο ράφι σας.