INTERVIEW CORNER #55: Kevin Huizenga

Η σημασία οποιουδήποτε γεγονότος, είτε μεμονωμένου είτε μέρους μιας μεγαλύτερης σειράς, είναι πάντα μεγάλη. Ακόμη και το μικρότερο από αυτά, κάτι που μπορεί να φαίνεται εντελώς ασήμαντο και τυχαίο, έχει τη δυνατότητα να μας αλλάξει τη ζωή. Λόγω ενός τέτοιου γεγονότος, μπορεί, για παράδειγμα, να αναγκαστείς μια μέρα να αλλάξεις δρόμο για τη δουλειά. Αυτή η αλλαγή, με τη σειρά της, ανοίγει δεκάδες νέες προοπτικές. Μπορεί από το νέο δρόμο που θα πας να βρεθείς κάτω από τις ρόδες ενός τριαξονικού που θα σε λιώσει κι έπειτα θα αρπάξει φωτιά και θα σε απανθρακώσει. Ή μπορεί να συναντήσεις τυχαία και να γνωρίσεις τον έρωτα της ζωής σου.

Η δύναμη, λοιπόν, ενός μικρού ή μεγάλου γεγονότος, μπορεί να σου αλλάξει για πάντα τη ζωή. Ή να σου προσφέρει μια εξαιρετική ιστορία (ή ένα comic strip). Για το δεύτερο ευθύνεται εδώ και αρκετό καιρό, ο καλεσμένος αυτής της εβδομάδας, Kevin Huizenga. Ο Huizenga έχει ασχοληθεί αρκετές φορές στα ημι-αυτοβιογραφικά comics του με μικρά και μεγάλα γεγονότα, ενώ ουκ ολίγες φορές παραθέτει πληροφορίες και trivia, τα οποία μπορεί να αναλύσει για σελίδες επί σελίδων. Τα comics του πάντα βασίζονται σε απλά και καθημερινά γεγονότα και δεν ξεφεύγουν από τη σφαίρα του αληθινού (ή του πιθανού, αν προτιμάτε, καθώς δεν πρόκειται για αυστηρά βιογραφικά comics). Για αυτό ευθύνεται και ο σχεδόν μόνιμος πρωταγωνιστής αυτών, ο Glenn Ganges.

Ο Glenn Ganges συναντάται σχεδόν σε κάθε comic του Huizenga. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση όταν ακόμη ο δημιουργός εξέδιδε (φωτοτυπούσε είναι μάλλον πιο ακριβής ορισμός) το minicomic SUPERMONSTERS, όσο ήταν ακόμη στο Λύκειο. Ακολούθησαν τα πρώτα του έργα για κάποια εκδοτική (την Drawn & Quarterly) και, λίγο αργότερα, η σειρά OR ELSE, στην οποία ο Huizenga φαίνεται να τελειοποίησε την τεχνική της παρουσίασης δικών του αληθινών εμπειριών, εμποτισμένων με φανταστικά στοιχεία. Και, φυσικά, δε θα μπορούσε να λείπει από τη συλλογή CURSES (που έφτασε στη θέση 54 στο δικό μας Top 100 Of The 00s), αλλά και τη σειρά που δανείζεται το όνομά του, το GANGES (το οποίο κατατάχθηκε στο #23). O Ganges, λοιπόν, είναι αυτό που θα ονομάζαμε “καθημερινός και ήσυχος τύπος”, ο οποίος αντιμετωπίζει διάφορες καταστάσεις που συμβαίνουν στα προάστια της πόλης. Η φωνή του εναλλάσσεται ανάμεσα σε αυτή της λογικής και της ονειροπόλησης και η επίδραση που έχει σε κάθε comic του Huizenga είναι μεγάλη, είτε πρωταγωνιστεί σε αυτό είτε όχι.

Εκτός από τα καθημερινά γεγονότα, στα comics του Huizenga συχνά εμφανίζονται και κάποιες άσχετες με την πρώτη ματιά πληροφορίες, όπως, για παράδειγμα, η εξήγηση του φαινομένου της σεληνιακής έκλειψης. Συχνά-πυκνά, ο Huizenga αφήνει το πάθος του για τις φαινομενικά ασήμαντες πληροφορίες να τον κυριεύσει και το αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση trivia στα comics του. Η μέθοδος αυτή έχει φτάσει στο ανώτατο επίπεδό της στο strip AMAZING FACTS AND BEYOND WITH LEON BEYOND, το οποίο δημοσιεύεται τρεις φορές το μήνα στους RIVERFRONT TIMES του Saint Louis, αλλά και σε αυτό το blog. Στο συγκεκριμένο strip, ο Huizenga συνεργάζεται με τους Dan Zettwoch και Ted May και η θεματολογία του αφορά σε αυτό ακριβώς που φανερώνει ο τίτλος.

Φυσικά, η εισαγωγή που διαβάζετε τα τελευταία λεπτά είναι πολύ γενική και όσο πιο σύντομη γίνεται. Υπάρχουν ακόμη πολλές χρήσιμες πληροφορίες ή trivia για τον καλεσμένο αυτής της εβδομάδας, Kevin Huizenga, όπως οι συμμετοχές του σε σημαντικές ανθολογίες όπως το KRAMERS ERGOT, η σχέση του με τον Glenn Ganges και η επικείμενη κυκλοφορία του GANGES #4 τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, στη συνέντευξη που ακολουθεί (και η οποία έγινε με τη βοήθεια των Δημήτρη Σακαρίδη και Άρη Κώτση):

Όταν ξεκίνησες την καριέρα σου στις αυτοεκδόσεις, είχες πάντα στόχο σου να καταλήξεις να συνεργάζεσαι με μία διάσημη εκδοτική ή ήταν κάτι που απλά προέκυψε στην πορεία; Μ’ άλλα λόγια, χτύπησες εσύ την πόρτα τους ή σε βρήκαν εκείνοι;

Ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι θα κυκλοφορούσα τις δουλειές μου από μία μεγάλη εκδοτική. Όταν ξεκίνησα να σχεδιάζω, λάτρευα όλων των ειδών τα comics, αλλά πίστευα ότι δεν θα έπρεπε να περιμένω κάτι πέρα απ’ τις αυτοεκδόσεις των έργων μου σε φωτοτυπημένη μορφή. Πάντως, αυτό δεν ήταν κάτι που με αποθάρρυνε, επειδή λάτρευα τα έργα που έκαναν οι cartoonists στα minicomics, και είχα ενθουσιαστεί με την ιδέα του να κυκλοφορήσω πολλά minicomics στα επόμενα χρόνια. Ποτέ δεν φαντάστηκα τον εαυτό μου ως δυνητικά επαγγελματία καλλιτέχνη, αλλά πάντα θεωρούσα ότι είμαι απλά ένας φανατικός οπαδός των comics που πειραματίζονταν με το σχέδιο και την συγγραφή. Δεν ήθελα κάτι περισσότερο, πέρα απ’ το να έχω το δικό μου περιοδικό για να παίζω. Η αυτοέκδοση φαινόταν ιδανική στην περίπτωση μου. Κανένας δεν θα μου έλεγε τι να κάνω, ούτε ανησυχούσα για τα αποτελέσματα. Αφού είχα φτάσει τις 25 κυκλοφορίες (ή κάπου εκεί) comics ως αυτοεκδόσεις (για κάποια τύπωνα μόνο 50 κόπιες, για κάποια άλλα εκατοντάδες), σε μία διοργάνωση με comics βρέθηκα να έχω ξεμείνει με αντίτυπα, τα οποία κατέληξα να μοιράζω στους παρευρισκόμενους. Κάποιος εκδότης τα είδε και του άρεσαν αρκετά, έτσι ώστε να μου προτείνει να δουλέψω για την εταιρεία του. Με έπιασε εξ’ απήνης και αρκετά ενθουσιασμένο, έτσι ώστε να κάνω μία απόπειρα, η οποία πήγε καλά, και έκτοτε ασχολούμαι με αυτά.

Με ποιο τρόπο πιστεύεις ότι οι δεξιότητες σου (στο σχέδιο και στην αφήγηση) έχουν εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια;

Έχω πλέον περισσότερη αυτοπεποίθηση και καταλαβαίνω τα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν προκειμένου να φτιαχτεί και να σχεδιαστεί μία ιστορία. Παλιά, έμοιαζε σαν να ήταν κάποιου είδους μαγεία, λες κι έπρεπε να περιμένω να μου έρθει η κατάλληλη διάθεση και μετά να προχωρήσω ενστικτωδώς. Τώρα διαθέτω ονομασίες για όλα τα κομμάτια της μηχανής κι αν κάτι χαλάσει μπορώ να καταλάβω που βρίσκεται η βλάβη. Σε γενικές γραμμές υπάρχει μεγαλύτερη εσωτερική ειρήνη, αλλά σε άλλες περιπτώσεις, όταν δεν μπορώ να βρω πώς θα κινηθεί η ιστορία ή όταν ψάχνω κάποιο σημείο αφετηρίας, τότε κατά κάποιο τρόπο νιώθω ότι τα πράγματα είναι πιο δύσκολα απ’ ότι πριν. Οι προτιμήσεις μου αφορούν περισσότερο την αφηρημένη και τυποκρατική σκέψη παρά την λεπτομέρεια και την συνταύτιση, οι οποίες είναι και προϋποθέσεις για την συγγραφή μίας άμεσου τύπου μυθοπλασίας στην οποία στοχεύω, και τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία παραγωγική διαμάχη ανάμεσα στις δύο αυτές εκφάνσεις της δουλειάς μου, δηλαδή ανάμεσα στο άμεσο και το “meta”.

Πόσο έντονα είναι τα αυτοβιογραφικά στοιχεία στον χαρακτήρα του Glenn Ganges;

Πολύ ισχνά, γιατί οι ιστορίες του δεν είναι αυτοβιογραφικές. Δανείζομαι κάποια πράγματα απ’ τη ζωή μου, όπως κάνουν όλοι οι συγγραφείς, και προσπαθώ να φτιάξω νέα πράγματα απ’ αυτά, με τα οποία οι άλλοι να μπορούν να ταυτιστούν, κι αν όλα πάνε καλά, να τα απολαύσουν.

Η έκδοση μεγάλου μεγέθους του GANGES σου έχει δώσει περισσότερα πλεονεκτήματα για να διηγηθείς τις ιστορίες σου;

Δεν θα το έλεγα. Μπορώ να στριμώξω περισσότερα πράγματα σε μία σελίδα. Αρχικά, μου έδινε ένα πλεονέκτημα, με την έννοια ότι η έκδοση γινόταν και σε άλλες γλώσσες, κι αυτό προσέλκυσε περισσότερους οπαδούς σε αυτήν, όπως και περισσότερα χρήματα. Αλλά η όλη κατάσταση λίγο-πολύ κατέρρευσε έπειτα από το πρώτο τεύχος. Οι ξένες εκδοτικές αποχώρησαν και τώρα έχει μείνει μόνο η Fantagraphics που το εκδίδει στα αγγλικά. Δεν θα την αποκαλούσες βιώσιμη συμφωνία. Ελπίζω ότι οι τόμοι των έργων μου θα εμφανιστούν και σε άλλες γλώσσες.

Μπορείς να μας πεις πως προέκυψε το strip AMAZING FACTS AND BEYOND WITH LEON BEYOND;

Η τοπική εβδομαδιαία εφημερίδα ζήτησε από τον Dan Zettwoch κι από εμένα να κάνουμε ένα strip και μία από τις ιδέες που έπεσε στο τραπέζι, όταν το συζητούσαμε, ήταν να ασχοληθούμε με ψεύτικες γνώσεις, επηρεασμένοι κάπως από τον συγγραφέα John Hodgman και τον cartoonist Ben Katchor. Με τον Dan βρήκαμε ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα εβδομαδιαίο strip, αν πηγαίναμε εναλλάξ τις εβδομάδες. Ο χαρακτήρας του Leon προέρχεται από μία παλιά και ξεχασμένη ταινία της Disney που λέγεται MIDNITE MADNESS. Είναι ένας υπερσπασίκλας, ένας τύπος που πιστεύει ότι όλοι ενδιαφέρονται και εντυπωσιάζονται από τις “διασκεδαστικές γνώσεις”.

Φαίνεται ότι συχνά παρουσιάζεις κάποια άγνωστα στο ευρύ κοινό πράγματα μέσα από τα έργα σου, κάτι που το βλέπουμε να συμβαίνει από το OR ELSE έως το AMAZING FACTS. Όλα αυτά έχουν να κάνουν με κάποιο προσωπικό σου χόμπι, ή πρέπει να κάνεις έρευνα για να βρεις νέα στοιχεία και πληροφορίες;

Το να μαθαίνω για παράξενα νέα πράγματα είναι μάλλον το αγαπημένο μου πράγμα. Είναι λες και κάνω εξερευνήσεις. Όταν γράφω, μου αρέσει να παραποιώ ή να παραμορφώνω λίγο τα στοιχεία προκειμένου να ενισχύσω την παραδοξότητα των πραγμάτων, κι επίσης – ναι, το παραδέχομαι – να λυτρώσω τον εαυτό μου από την προϋπόθεση της εμβριθούς έρευνας και της επαλήθευσης όλων αυτών των πληροφοριών. Σήμερα κιόλας, διάβασα για τις μεξικανικές πεποιθήσεις του “ματιάσματος” και για το πλαστικό στην διατροφική αλυσίδα των μορφών ζωής του ωκεανού (που τον καιρό αυτό είναι κάτι που συζητιέται πολύ).

Στις ιστορίες σου χρησιμοποιείς πολλά από τα αφηγηματικά εργαλεία του Μέσου και δεν μπορεί κανείς να περιγράψει το στιλ σου ως γραμμικό ή απλό. Προσπαθείς επίτηδες να ακολουθείς αυτήν την προσέγγιση ή είναι κάτι που προκύπτει με φυσικό τρόπο;

Πολλές από τις ιδέες μου είναι πρωτίστως ιδέες σχετικά με την μορφή των ιστοριών, με τον ίδιο τρόπο που ένας μουσικός μπορεί να έχει μία ιδέα για ένα χαρούμενο και ζωηρό κομμάτι ή για ένα αργό και επαναλαμβανόμενο τραγούδι. Αυτό το στιλ σκέψης δε χρειάζεται καμία προσπάθεια, αυτή έχει περισσότερο να κάνει με το να παίρνεις αυτές τις ιδέες και να φτιάχνεις με αυτές comics που θα είναι αναγνώσιμα και προσβάσιμα. Θέλω οι ιστορίες μου να είναι προσεγγίσιμες, αλλά, άπαξ και μπεις στο πνεύμα τους, θα σου φανούν ακόμη πιο παράδοξες απ’ ότι περίμενες. Τις περισσότερες φορές απλά προσπαθώ να κάνω κάτι. Κάθε φορά ξεκινώ με το σκεπτικό “ας δούμε τι θα προκύψει από αυτόν τον συνδυασμό πραγμάτων, εάν εναρμονίζονται μεταξύ τους, για να δούμε αν θα πάει καλά αυτή η μίξη”. Ελπίζω πως, ακόμη κι αν δεν πάει καλά, και πάλι θα έχει ενδιαφέρον κι έπειτα προχωράω στην επόμενη ιστορία.

Με ποιο τρόπο οι εντάσεις που προκύπτουν μεταξύ της φιλοσοφίας, της θεολογίας, και της επιστήμης (κάποια από αυτά τα θέματα συχνά ανακύπτουν στα έργα σου) παίζουν έναν σημαντικό ρόλο στα comics σου;

Στο πρώτο κομμάτι της ζωής μου ήμουν πιο θρησκευόμενος και είχα πολλές γνώσεις πάνω στην θεολογία και την θρησκεία. Πιο πρόσφατα, προσπάθησα να ισορροπήσω την παιδεία μου και να μάθω πιο επιστημονικούς τρόπους θεώρησης του κόσμου. Δεν επεξεργάζομαι συστηματικά όλες αυτές τις φιλοσοφικές ιδέες στα comics μου, είναι περισσότερο λες και είναι μέσα στο ευρύτερο μείγμα που ρίχνω στις συνταγές μου. Ίσως μελλοντικά να γράψω με πιο άμεσο τρόπο γι’ αυτά τα πράγματα.

Έχεις συνεργαστεί με cartoonists του εναλλακτικού χώρου. Υπάρχουν καθόλου (καλλιτεχνικά) οφέλη από τέτοιες συνεργασίες;

Ναι, και θα ήθελα να κάνω περισσότερες. Βέβαια, μπορούν εξίσου να είναι και απογοητευτικές. Αλλά το cartooning είναι που και που μία μοναχική δουλειά. Τα πλεονεκτήματα της συνεργασίας είναι ότι βγαίνεις από τα στεγανά της δικής σου σκέψης και πάντα υπάρχει κάτι για να διδαχθείς από τους μεγάλους καλλιτέχνες. Επίσης, συγκριτικά, βλέπεις καλύτερα πού κυμαίνονται τα δικά σου γούστα.

Τα τελευταία χρόνια, έχουμε δει πολλούς συναδέλφους σου από τον κόσμο των εναλλακτικών comics να εργάζονται για mainstream εκδοτικές σε comics με superheroes ή παρόμοιες δουλειές στο “είδος”. Θα σκεφτόσουνα να κάνεις μία τέτοια δουλειά αν σου το ζητούσαν; Έχεις κάποια “αδυναμία” για κάποιον από τους μεγάλους και διάσημους χαρακτήρες όπως ο Superman, ο Batman, ή ο Spider-Man;

Πιο πολύ εχθρότητα νιώθω παρά αδυναμία απέναντι σε αυτούς τους superheroes-ιδιοκτησία των μεγάλων εταιρειών. Δεν θέλω με κανέναν τρόπο να αποτελέσω τμήμα αυτού του κόσμου, δεν είναι του γούστου μου. Αλλά, αν η κατάσταση το σηκώνει, μπορεί και να δουλέψω πάνω σε κάτι, ποιος ξέρει; Είναι δύσκολο να απορρίψεις μία δουλειά, εάν κάποιος σου προσφέρει 600 δολάρια τη σελίδα ή κάτι τέτοιο. Αλλά, όπως ανέφερα και στην αρχή της συνέντευξης, ποτέ δεν θέλησα να γίνω τέτοιου είδους cartoonist. Θα προτιμούσα να κάνω comics με τα Muppets ή μεταφορές της Βίβλου ή ιστορικά comics ή οτιδήποτε άλλο, εάν κάποιος με πληρώνει. Ο κόσμος των superheroes αποτελεί το μέρος απ’ το οποίο θέλω να απομακρύνομαι ολοένα και περισσότερο.

Έχεις άλλα σχέδια για το άμεσο μέλλον;

Δουλεύω πάνω σε μία ιστορία για το KRAMERS ERGOT #8, καθώς και πάνω σ’ ένα βιβλίο του κύκλου ιστοριών “Gloriana” για την Drawn and Quarterly. Έπειτα, ελπίζω να τελειώσω το υλικό του GANGES για μία συλλογή.

[Μετάφραση: Αλέξανδρος Τσαντίλας]

Any given event’s significance, be it an individual one or a part of a much larger series of events, is always huge. Even the smallest of events, something that seems completely insignificant and random, has the ability to turn our lives around. For example, because of such an event, you might one day be forced to choose another path while walking to work. Maybe if you follow that path you’ll end up under the wheels of a tri-axle truck that will squish you, and then be caught on fire, and then you’ll burn to a crisp. Or, quite accidentally, you might get to meet the love of your life.

Therefore, the power of a small or greater event can alter your life forever. Or, failing that, it can at least offer you a great story (or a comic strip) to tell. This week’s guest, Kevin Huizenga, can be blamed for the latter one for quite some time now. Huizenga has dealt many times with small and great events in his semi-autobiographical comics, while referencing plenty of details and trivia, which he proceeds to analyze for pages upon pages. His comics are always based on simple and mundane events and never escape the sphere of real life (or, if you so prefer, the sphere of the quite possible, since his comics aren’t strictly autobiographical ones). The fault for that falls unto his practically permanent main character, Glenn Ganges.

Glenn Ganges can be found in almost every comic made by Huizenga. He made his first appearance when the creator was publishing (photocopied might be a more accurate term) the SUPERMONSTERS mini-comic, while still being a high school student. Next were his first works for a publishing house (Drawn & Quarterly) and sometime later, the OR ELSE series, in which Huizenga appeared to have perfected the technique of presenting his own true experiences adorned with elements of imagination. Naturally, his collection CURSES (that ranked #54 in our very own Top 100 of the 00s) shouldn’t be absent from his list, not to mention the series that borrows the character’s name, GANGES (ranked #23). So, Ganges is what we’d call “an ordinary quiet guy” who comes to face various circumstances happening at the suburbs. His voice is interchangeable with the voice of reason and daydreaming, and the effect he has in each of Huizenga’s comic books is great, regardless of whether he’s starring in it or not.

Other than everyday events, Huizenga’s comics frequently feature various facts, at first glance irrelevant, such as, for example, the explanation of the lunar eclipse phenomenon. More times than not, Huizenga lets his passion for apparently useless yet interesting facts take him over, thus resulting in the inclusion of trivia in his comics. This method peaked in the AMAZING FACTS AND BEYOND WITH LEON BEYOND strip, published thrice per month in the Saint Louis’s RIVERFRONT TIMES, and also on this blog. Huizenga works together with Dan Zettwoch and Ted May in this strip, whose topics are exactly what its title suggests.

Of course, this foreword you’re reading for the past few minutes is very generic and as short as it can possibly get. There’s plenty more useful information or trivia for this week’s guest, Kevin Huizenga, such as his contributions to important anthologies like KRAMERS ERGOT, his relationship with Glenn Ganges, and the forthcoming release of GANGES # 4 next September, in the following interview (made real with help from Dimitris Sakaridis and Aris Kotsis):

When you began your career in self-publishing, was it always your goal to eventually collaborate with an established publisher, or was it something that simply came around? In other words, did you knock on their door, or did they track you down?

I never thought I’d be published by an established publisher. When I began drawing comics I loved all kinds of comics, but I thought I could only expect to self-publish my work in xeroxed form. This wasn’t disappointing, however, because I loved the work of the minicomic cartoonists and was excited by the idea of putting out many minicomics in the years to come. I never thought of myself as a potential professional artist, just as an enthusiastic fan of comics, experimenting with drawing and writing. It’s all I ever wanted, just my own magazine to play around with. Self-publishing seemed ideal. No one to tell me what to do, no worries about results. After I had made around 25 or so self-published comics (I’d only print 50 copies of some of them, but hundreds of others), I had some left over at a comics show, so I handed free copies to some people at the show, and one of the publishers liked it enough to ask me to work with them. I was surprised and excited to give it a try, and that worked out well, so that’s what I’ve been doing since then.

In what ways do you feel that your skills (in drawing and storytelling) have evolved the past few years?

I’m more confident now, and I understand the steps you have to go through to make a story and draw it. It used to seem like magic, like I had to wait for the right mood, and I’d move forward by instinct. Now I have names for all the parts of the machine and when it breaks down I can figure it out. There’s greater peace of mind in general, but in particular cases, when I can’t figure out how a story should go, or when I’m searching for somewhere to start, it seems harder than it used to be, somehow. My predilections are more for abstract, formal thinking than the details and empathies that are the requirements of the kind of straightfoward fiction writing I aspire to do, and over the last few years there’s been a fruitful tension between those two aspects of what I do. Between the straightforward and the “meta.”

How strong are the autobiographical elements in the Glenn Ganges character?

They’re very weak. It’s not autobiographical. I take things from my life, like any writer does, and I try to make a new thing out of it that others can identify with and hopefully enjoy.

Has the larger format of GANGES given you more advantages to tell your stories?

Not really. I can fit more on a page. Initially it gave me an advantage in the sense that it was published in other languages, and that brought it more fans and more money. But after issue one that situation pretty much fell apart. The foreign publishers backed out, and now it’s just Fantagraphics in English. It wasn’t really a sustainable arrangement. Hopefully the collected work will appear in other languages.

Can you tell us how did the strip AMAZING FACTS AND BEYOND WITH LEON BEYOND came about?

Dan Zettwoch and I were asked to do a strip for the local weekly newspaper, and we brainstormed the idea of doing fake facts, kind of inspired by the writer John Hodgman and by the cartoonist Ben Katchor. Dan and I figured we could do a weekly strip if we alternated weeks. The character of Leon came from an old forgotten Disney movie named MIDNITE MADNESS. He’s an uber-nerd, the kind of guy who thinks everyone is interested and amazed by “fun facts.”

You seem to frequently present some widely unknown facts through many of your works, from OR ELSE to AMAZING FACTS. Is this related to a kind of hobby of yours or do you have to research for new facts and information?

Learning about weird new things is probably my favorite thing to do. It’s like exploring. When writing I like to twist or distort the facts a bit to try to amplify the strangeness of things, and also, I admit, to save myself from the requirements of in-depth research and verifying everything. Just today I was reading about Mexican beliefs about the “evil eye” and about plastic in the ocean food chain (a hot topic these days).

Your stories always utilize many of the medium’s storytelling tools and cannot be described as linear or simple. Do you struggle for this kind of approach or is it something that comes naturally?

A lot of my ideas are first ideas about forms of stories. Like how a musician might have an idea for a kind of bright, upbeat song, or a slow, repetitive one. That kind of thinking is not a struggle at all. It’s more of a struggle to take those ideas and make comics that are readable and friendly. I want my stories to seem approachable, but once you’re in it to seem stranger than you expected. Most of the time I’m just trying something out. Each time it’s like “let’s see what this combination of things does. If it harmonizes. Let’s see if I can make this mix work.” If it doesn’t work, hopefully it’s kind of interesting anyways, and I move on to the next one.

In what ways do the tensions that occur with philosophy, theology and science (some of the themes often recurring in your work) play an important part in your comics?

In the first part of my life I was more religious, and was educated in theology and religion. More recently I’ve tried to balance out my education and learn about scientific ways of thinking about the world. I’m not working through these philosophical ideas systematically in my comics, it’s more like they’re in the mix of things I plug into the recipes. Maybe in the future I’ll write more directly about these things.

You have collaborated with other alternative cartoonists. Are there any (artistic) profits from such collaborations?

Yes, and I’d like to do more of that. It can also be frustrating, obviously. But cartooning can be a lonely job. The advantages of collaborating is that you get out of your own head, and there’s always something you can learn from great artists. You also get a better sense of your own tastes in comparison.

In the last couple of years, we’ve seen many of your peers from the “alt-comics” world working for mainstream publishers doing superhero comics, or similar “genre” work. Would you consider doing any work of the kind, if you were asked? Do you have any “affection” for any of the major established characters, like Superman, Batman, or Spider-Man?

I have more hostility than affection for those superhero properties. I don’t want to be part of that world at all. That’s not my kind of thing. In the right situation, though, I might work on something, who knows. It’s hard to turn down a job if someone gives you $600 a page or something. But like I said at the beginning of the interview, I never wanted to be that kind of cartoonist. I’d rather do comics about the Muppets, or adaptations of the Bible, or history or whatever, if someone was paying me. The world of superhero comics is the place I want to keep traveling far away from.

Do you have any other plans for the immediate future?

I’m working on a story for KRAMERS ERGOT #8, and a book of my “Gloriana” stories for Drawn and Quarterly. Then I hope to finish up the GANGES material for a collection.

[Translated by Alexandros Tsantilas]