Sergio Aragones
Με αφορμή το FUNNIES που μέχρι στιγμής δικαιολογεί τον τίτλο του, είπα να τιμήσω – τρόπον τινά – το μεγάλο καλλιτέχνη. Η σχέση μου με το έργο του είναι… τρυφερή. Η μητέρα μου λατρεύει το έργο του και στο σπίτι υπήρχαν πάντα τα τεύχη του GROO καθώς και BUZZ & BELL. Σαν παιδί λάτρευα να χαζεύω τις ιστορίες του και διασκέδαζα τόσο που τα κουβαλούσα μαζί μου στο χωριό και τα διάβαζα ξανά και ξανά.
BUZZ & BELL! Μπορεί και να είναι από τα πρώτα comics που διάβασα πέρα από τα κλασικά (ξέρετε τώρα ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ, ΑΣΤΕΡΙΞ, ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ κτλ). Τα μπλεξίματα του αστροναύτη με την μαϊμού που τον συνοδεύει μου άρεσαν και εξακολουθούν να μου αρέσουν. Οι μονοσέλιδες, βωβές ιστορίες του Aragones είναι απλές και αστείες. Μπερδέματα στο διάστημα, ατυχήματα και πολλές, πολλές γκάφες.
Η σειρά GROO είναι από τα πιο ξεκαρδιστικά πράγματα που έχω διαβάσει. Το χιούμορ της σειράς είναι λίγο παρωχημένο για τις μέρες μας, αλλά έχει την απλότητα ενός δημιουργού που δεν πάει να αποδείξει τίποτα περισσότερο από αυτό που είναι. Μια αθώα, αγνή και απλή διασκέδαση. Αν δεν έχετε διαβάσει τις απίθανες γκάφες του εντελώς ηλίθιου Groo, την εξαιρετική ικανότητα του στο σπαθί και την ακόμα πιο εξαιρετική ικανότητα να σκορπάει το χάος γύρω του, κάντε το! Είναι μια φανταστική παρωδία του CONAN και όλων των epic-fantasy-sword and sorcery με το χαρακτηριστικό καρτουνίστικο σχέδιο του Aragones.
Στην ίδια φιλοσοφία κινείται και το υπόλοιπο έργο του, όπως και το FUNNIES. Απλό σχέδιο με εντελώς προσωπικό στιλ, χιούμορ καταστάσεων, απλότητα και έμφαση στις γκάφες. Η αλήθεια είναι ότι οι γκάφες είναι μια από τις βασικές εμπνεύσεις του Aragones. Αυτές οι γκάφες που μπορούν να συμβούν σε όλους μας ή τις έχουμε δει και που δε μπορούμε παρά να γελάσουμε βλέποντάς τις. Ακόμα και όταν οι ιστορίες αφορούν έναν γκαφατζή βάρβαρο, έναν πυροσβέστη ή έναν αστροναύτη, η αναμφισβήτητη απλότητα της γκάφας κάνει το κοινό να ταυτίζεται με μεγάλη ευκολία. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό της τέχνης του είναι το γεγονός ότι ο Aragones χρησιμοποιεί με τον πιο απίθανο τρόπο τα βωβά comics. Ίσως, μάλιστα, να είναι και καλύτερος στα βωβά, όπως περίτρανα απέδειξε και στο LOUDER THAN WORDS. Εκεί οι μονοσέλιδες εικόνες χωρίς λόγια είναι πιο γεμάτες – και θα ήταν ακόμα και αν μιλούσαμε για ολόκληρα τεύχη.
Δεν ξέρω αν θα μπορέσει το έργο του Aragones να σας συγκινήσει όσο και εμένα. Ίσως έχει να κάνει με ένα ανόητο παιδικό κόλλημα, μια γλυκιά ανάμνηση. Αλλά δε νομίζω ότι αρκούν αυτά για να γίνεις ένας από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς καλλιτέχνες του χώρου.