Top 50 Manga: 40-31

40. TWIN SPICA
Writer/Artist: Kou Yaginuma
Vertical Inc.

Το TWIN SPICA είναι, κατά την γνώμη μου, ένα από τα πιο υποτιμημένα comics αυτής της λίστας (όχι, δεν εννοώ στην παρούσα κατάταξη, αλλά συμπαντικά, καταλαβαίνεις ελπίζω). Αποτελεί για μένα ένα εξαιρετικό all ages comic για τα όνειρα, τα αστέρια, την φιλία και την απώλεια.

Η Asumi ονειρεύεται να γίνει αστροναύτης, παρότι η μητέρα της σκοτώθηκε ως αποτέλεσμα της βλάβης που υπέστη το πρώτο επανδρωμένο Ιαπωνικό διαστημόπλοιο. Η επιθυμία της, όμως, να δείξει τα αστέρια στον πατέρα της και τον Mr. Lion (έναν περίεργο τύπο που κυκλοφορεί με ολόσωμο κοστούμι λιονταριού) είναι μεγαλύτερη από οποιονδήποτε ανασταλτικό παράγοντα, είτε αυτός είναι η αναμενόμενη δυσαρέσκεια του πατέρα της για αυτήν της την απόφαση είτε είναι το μικρό ύψος της που κάνει τις πιθανότητές της να μπει σε ένα τέτοιο πρόγραμμα ελάχιστες.

Το TWIN SPICA είναι ένα παράξενο υβρίδιο μεταξύ επιστημονικής φαντασίας, σχολικού δράματος και περιπετειώδους παραμυθιού. Σε πολλά του σημεία είναι οικείο για τον αναγνώστη ως προς αυτά τα στοιχεία του, ενώ σε άλλα είναι κάτι εντελώς ξεχωριστό και δικό του. Αποτελεί σίγουρα έναν τίτλο που θα πρότεινα άφοβα τόσο για κάθε παιδάκι στον κοινωνικό σας περίγυρο όσο και για εσάς που ο χαρακτηρισμός “ενήλικο” δεν είναι ταυτόσημο της βίας και του σεξ.

(Μυρτώ Τσελέντη)

Διαβάστε περισσότερα για το TWIN SPICA εδώ.

39. GHOST IN THE SHELL
Writer/Artist: Masamune Shirow
Dark Horse Comics

Το GHOST IN THE SHELL ήταν ένα από τα πρώτα anime που είδα ποτέ. Ξέρεις, τότε που τα anime κυκλοφορούσαν σε πέτρινες πλάκες και για να τα δεις έπρεπε να τις γυρνάς γρήγορα. Βλέπεις, όταν πρωτομπαίνεις στο άθλημα πάντα υπάρχει εκείνος που θα σου πει “Τι; Δεν έχεις δει το GHOST IN THE SHELL; Σοβαρά; Τράβα δες το πρώτα και μετά έλα να μου μιλήσεις για anime”. Αργότερα, συνειδητοποίησα ότι οι περισσότεροι από αυτούς που μου είχαν πει κάτι τέτοιο, αγνοούσαν την ύπαρξη του manga, ενώ το όνομα Masamuse Shirow δεν τους έλεγε απολύτως τίποτα.

Ακόμα και όταν το προτείνουν κρετίνοι που νομίζουν ότι επιδεικνύοντας τις ατελείωτες γνώσεις τους, όλες οι γκόμ… γυναίκες του πλανήτη θα πέσουν στα πόδια τους, το GHOST IN THE SHELL δεν παύει να είναι αυτό που θα λέγαμε κλασικό. Ο Shirow εξερευνά τις πιο σκοτεινές, αν θέλεις, πτυχές της επιστημονικής φαντασίας, όπου ακόμα και το ανθρώπινο σώμα μπορεί να “χακαριστεί”. Κατά δήλωση, μάλιστα, των αδερφών Watchowski, το GHOST IN THE SHELL αποτέλεσε βασική έμπνευση για το MATRIX.

Αυτό που προσωπικά βρήκα υπέροχο στο GHOST IN THE SHELL είναι οι εκτενείς υποσημειώσεις και επεξηγήσεις του Shirow.

(Κώστας Λαμπρόπουλος)

38. ABANDON THE OLD IN TOKYO
Writer/Artist: Yoshihiro Tatsumi
Drawn and Quarterly

Στο αυτοβιογραφικό Α DRIFTING LIFE, ο Yoshihiro Tatsumi και ο αδελφός του έκαναν πολλές συζητήσεις σχετικά με το τι είναι manga και τους πειραματισμούς του Yoshihirο. Η κριτική του αδελφού του λειτουυργεί προβληματίζοντάς τον και αυτό φαίνεται σε αυτή την συλλογή. Στο ΤΗΕ PUSH MAN πολλές ιστορίες είχαν 8 σελίδες, αλλά σχεδόν κάθε πάνελ ήταν φορτωμένο.

Εδώ, ο Tatsumi αφήνει τις μεγαλύτερες ιστορίες να αναπνεύσουν. Ίσως η ανάγκη του να είναι πιο κινηματογραφικός να τον δυσχεραίνει, μιας και οι ιστορίες δεν φαίνονται τόσο σφικτές, ή μεστές νοήματος. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι καλές. Καταφέρνει να αποτυπώσει πολύ καλά την ζωή των κατώτερων και κατώτατων τάξεων που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με την μοναξιά και την απόγνωσή τους, καθώς σπρώχνονται όλο και πιο κοντά στο χείλος του γκρεμού κάθε μέρα σε μια σκοτεινή Ιαπωνία που παλεύει να ορθοποδήσει μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

(Έλλη Asaph Μόκα)

Διαβάστε περισσότερα για το ABANDON THE OLD IN TOKYO εδώ.

37. CANDY-CANDY
Writer: Kyoko Mizuki
Artist: Yumiko Igarashi
Εκδόσεις Τάταρη ΑΕΒΕ*

Τι να πρωτοπεί κανείς για το CANDY-CANDY δίχως να το αδικήσει και δίχως να θεωρηθεί γραφικός; Ας δούμε αρχικά μερικά αναντίρρητα δεδομένα: θεωρείται το πρώτο shoujo με τη διηνεκή σημασία της λέξης, με μοναδικό πιθανό ανταγωνιστή το RIBBON NO KISHI (PRINCESS KNIGHT) του Osamu Tezuka. Πρωτοδημοσιεύτηκε το 1975 και συνεχίζει να έχει ανά τον κόσμο θαυμαστές που ψάχνουν ακόμα κάθε ψήγμα νέων πληροφοριών, μεταφράζουν ό,τι βρίσκουν, έστω και ατελώς, και διαρκώς βγάζουν νέα fansubs του σχετικού anime σε όλο και καλύτερη ποιότητα.

Η πραγματικότητα είναι ότι τίποτα στον κόσμο των manga και των anime δεν με έχει σημαδέψει και συγκινήσει όσο η ιστορία της Candice White, η οποία ξεκίνησε το ταξίδι της ζωής της ως εγκαταλειμμένο μωρό σε ένα ορφανοτροφείο της Λίμνης Michigan στις αρχές του 1900, μεγάλωσε, έζησε χαρές και μεγάλες πίκρες μέχρι το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και πια στα 25 της βρήκε αληθινά τον ένα άνθρωπο που προοριζόταν για εκείνη.

Ίσως είναι το βαθιά ανθρώπινο στοιχείο της ηρωίδας, όσο και η περιπετειώδης, απίστευτα θαρραλέα (πλην όχι ατρόμητη) φύση της, ίσως γιατί γνωρίζοντας την Candy ως παιδιά (τη δεκαετία του ’80) θα θέλαμε να είχαμε μια τέτοια φίλη, ή ίσως πάλι διότι μεγαλώνοντας θέλαμε να μοιάσουμε στον Albert, έναν από τους πιο εικονικούς “από μηχανής θεούς” χαρακτήρες. Το CANDY-CANDY δεν είναι το καλύτερο manga που γράφτηκε ποτέ, αλλά δεν παύει να είναι κάτι που δεν έχει όμοιο.

*(δεν κάνω πλάκα – το έβγαλαν όλο στα ελληνικά μεταφράζοντας την ιταλική έκδοση. Για περισσότερα, εδώ.

(Ανδρέας Μιχαηλίδης)

36. A DISTANT NEIGHBORHOOD
Writer/Artist: Jiro Taniguchi
Fanfare/Ponent Mon

Ένας από τους αγαπημένους μου mangaka, ο Jiro Taniguchi, παρότι αναγνωρισμένος από την δυτική κριτική και πολυβραβευμένος, εξακολουθεί να υποτιμάται από το ευρύ αναγνωστικό κοινό. Λίγο η συνεργασία με το Moebius, λίγο το ότι πρώτη του δουλειά που εκδόθηκε στα αγγλικά ήταν το ιδιοσυγκρασιακό WALKING MAN, μάλλον τον έχουν λανθασμένα κατατάξει στην κατηγορία του “κουλτουροπερίεργου” και είναι πολύ κρίμα, γιατί το εύρος του έργου του έχει να επιδείξει πολύ περισσότερα από ευρωπαϊκές επιρροές και ρεαλισμό στο σενάριο και στο σχέδιο.

Για παράδειγμα, το A DISTANT NEIGHBORHOOD έχει έναν αρκετά κλισέ κορμό: μεσήλικας γυρνάει στο σπίτι του από την δουλειά, όταν άθελά του βρίσκεται σε λάθος τρένο, το οποίο πάει στο πατρικό του. Φτάνοντας εκεί, επισκέπτεται τον τάφο την μητέρας του, όπου ως δια μαγείας επιστρέφει στην εφηβεία. Έτσι τίθεται το κλασικό ερώτημα: τι θα άλλαζες από την ζωή σου, αν μπορούσες να γυρίσεις πίσω; Γνωρίζοντας όσα ξέρεις σήμερα, θα έπραττες διαφορετικά; Οι απαντήσεις, όμως, που δίνει και η διαχείριση της πλοκής από τον Taniguchi, κάθε άλλο παρά συνηθισμένες είναι. Έχει γυριστεί και ταινία, της οποίας, αν και δεν την έχω δει ακόμα, το trailer μοιάζει αρκετά κοντά στην υπόθεση του manga:

[dailymotion]http://www.dailymotion.com/video/xl1mny_a-distant-neighborhood-teaser-1080p_shortfilms[/dailymotion]

(Μυρτώ Τσελέντη)

35. MPD PSYCHO
Writer: Eiji Ōtsuka
Artist: Shou Tajima
Dark Horse Comics

Ο Yousuke Kobayashi είναι ντετέκτιβ, ο οποίος ερευνά υποθέσεις διαμελισμένων πτωμάτων για την αστυνομία. Κάποια στιγμή η ζωή του αλλάζει δραματικά. Κάποιος στέλνει στο γραφείο του ένα κιβώτιο, το οποίο περιέχει ζωντανή την κοπέλα του ελαφρότερη κατά 4 άκρα (2 χέρια και 2 πόδια). Κάπου εκεί, ο Yousuke εξαφανίζεται και τη θέση του παίρνει ο Kazuhiko Amamiya, μια καινούρια προσωπικότητα, μιας και ο Yousuke πάσχει από σύνδρομο πολλαπλών προσωπικοτήτων. Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα ακόμα.

Σκοτώνει την κοπέλα του, κλείνοντας τα μηχανήματα που την κρατούν στη ζωή και μια άλλη προσωπικότητα του εμφανίζεται και σκοτώνει το βασανιστή της. Μπαίνει στην φυλακή, και, όταν βγαίνει, πιάνει δουλειά ως profiler και εσωτερικός γραμματέας στο ιδιωτικό γραφείο ερευνών μιας παλιάς γνωστής του.

Εάν όλα αυτά σας φαίνονται ενδιαφέροντα, 9 τόμοι και μπόλικες έξτρα προσωπικότητες και χαρακτήρες εγγυώνται την διασκέδασή σας.

(Έλλη Asaph Μόκα)

Διαβάστε περισσότερα για το MPD PSYCHO εδώ.

34. GYO
Writer/Artis: Junji Ito
Viz Media

– Ρε συ, πες μου κανένα καλό μάνγκα να διαβάσω. Να είναι όμως τρομαχτεροό.
– Εμ, το Γκιο ήταν καλό.
– Τι βλάκας είναι αυτός ρε παιδιά. Μάνγκα του ζητάω, άνιμε μου λέει και δεν ξέρει και πώς το λένε. Και μας το παίζει και ειδικός μετά…
– Μα τι λές; Ποιο άνιμε;
– Το Γιουγκιό ντε. Που το έπαιζε και η τηλεόραση. Δεν σε έχουν απολύσει ακόμα από το Κόμικντομ;

Σημείωσις πρώτη: Χρησιμοποιώ ελληνικούς χαρακτήρες για να προσομοιώσω τον προφορικό λόγο. Σημείωσις δεύτερη: Όποιος πεταχτεί τώρα και πει ότι είμαι υπερβολικός, θα έχει την χαρά να δοκιμάσει το ολοκαίνουριο αμόνι μου, του οποίου ο προμηθευτής με διαβεβαίωσε ότι κάνει θαύματα για την ξηροδερμία.

Οποιοσδήποτε έχει ασχοληθεί έστω και επιφανειακά με τον Ιαπωνικό τρόμο, σίγουρα θα έχει συναντήσει το όνομα Junji Ito. Στο GYO, ο Ito παίζει με τα μεταπολεμικά σύνδρομα και τους θρύλους που έχουμε όλοι ακούσει για μυστικά πειράματα με φρικαλέα αποτελέσματα. Δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι το να βγαίνουν ψάρια στη στεριά πάνω σε μεταλλικά πόδια και να επιτίθενται στους ανθρώπους είναι φρικαλέο, πόσο μάλλον δε, όταν ανακαλύπτεις τι είναι αυτά και τι σκοπό έχουν.

Αν και ο Junji Ito είναι πιο γνωστός για το UZUMAKI (λόγω της ταινίας φαντάζομαι), νομίζω ότι και το GYO αξίζει την θέση του σε αυτή τη λίστα.

(Κώστας Λαμπρόπουλος)

33. NARUTO
Writer/Artist: Masashi Kishimoto
Viz Media

Πώς; NARUTO είπατε; Αυτή την ανοησία που διαβάζουν όλοι; Αυτό που δεν μας αρέσει και το βρίζουμε χωρίς να έχουμε διαβάσει γιατί μας φαίνεται για νιάνιαρα και emo παιδιά με φράντζες; Ναι. Ακριβώς αυτό.

Από όταν ήμουν παιδί μισούσα τον Superman. Δεν μου άρεσε, με ανακάτευε, αηδίαζα και μόνο με την ιδέα. Σε όλους άρεσε, όλοι έλεγαν μπράβο. “This is so mainstream!”, φώναζε τότε ο μικρός hipster μέσα μου. Αλλά διάβασα. Και ξέρετε τι; Δεν με πείραξε καθόλου. Μπορεί ακόμα να τον μισώ, αλλά δεν θα πω ποτέ ότι δεν αξίζει να είναι mainstream.

Έτσι και το NARUTO. Είναι ένα manga για ένα ορφανό νιντζάκι που δεν είναι και ιδιαίτερα καλό σε τίποτα, αλλά δεν θέλει να μείνει έτσι για πάντα. Θέλει να μεγαλώσει και να γίνει κάτι, κάτι καλό. Ακούγεται απλοϊκό, ναι, αλλά έτσι ξεκινούν όλα τα shounen manga, τα αγορίστικα. Όλοι μας θέλουμε να γίνουμε κάτι, όμως.

Και αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που θα σας αρέσει, όταν βάλετε στην άκρη τις γκρίνιες.

(Έλλη Asaph Μόκα)

32. MUSEUM OF TERROR
Writer/Artist : Junji Ito
Dark Horse

Τα horror manga αποτελούν μια μεγάλη μου συμπάθεια. Είναι μια πολύ μεγάλη και ενδιαφέρουσα κατηγορία και ο τρόπος με τον οποίο οι Ιάπωνες αντιλαμβάνονται το στοιχείο του τρόμου είναι ξεχωριστός. O Junji Ito είναι ένας από τους χαρακτηριστικούς και ενδιαφέροντες δημιουργούς και το MUSEUM OF TERROR είναι μια τρίτομη συλλογή από horror stories, ιδανική για να ξεκινήσει κανείς.

Οι περισσότερες από τις ιστορίες αφορούν την Tomie. Μια πανέμορφη μαθήτρια που κάνει τους άντρες να την ερωτεύονται τρελά και τελικά να την σκοτώνουν. Και αυτή επιστρέφει ξανά και ξανά… Πάνω σε αυτό το επαναλαμβανόμενο μοτίβο, ο Ito δημιουργεί μικρά σκοτεινά αριστουργήματα και βρίσκει συνεχώς νέους τρόπους για να “ενοχλεί” και να κρατά τεντωμένα τα νεύρα του αναγνώστη του.

(Αριστείδης Κώτσης)

31. SOLANIN
Writer/Artist: Inio Asano
Viz Media

H Meiko έχει αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο και δουλεύει σε ένα γραφείο μέχρι που θα συνειδητοποιήσει πως η ζωή στην οποία νιώθει να συμβιβάζεται δεν είναι αυτή που είχε ονειρευτεί. Μαζί με τον φίλο της, αλλά και τους παλιούς συμφοιτητές της, θα προσπαθήσουν να κυνηγήσουν τα όνειρα τους και θα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν τις εκπλήξεις που η ζωή τους επιφυλλάσει.

Ελάχιστα comics διακρίνονται από την ευαισθησία του SOLANIN. Υπέροχο artwork σε μια ιστορία για ανθρώπους που βρίσκονται στο ξεκίνημα της ενήλικης ζωής τους. Όνειρα που θυσιάζουμε, μα και άλλα που με κόπο κάνουμε πραγματικότητα. Μικρές νίκες, αλλά και μια ζωή που μας βρίσκει πάντα απροετοίμαστους στις πιο μεγάλες αλλαγές της.

(Αριστείδης Κώτσης)