BEST OF #23: Pre-Code Horror Covers

Μια από τις αγαπημένες μου περιόδους στην ιστορία των Αμερικανικών comics είναι αναμφισβήτητα αυτή που οριοθετείται ανάμεσα στα τέλη της δεκαετίας του ’40 (μετά την ολοκλήρωση αυτού που ονομάζουμε Golden Age) και των μέσων αυτής του ’50, όταν και η αμερικανική comics σκηνή άλλαξε ριζικά, εν μία νυκτί.

Αιτία για αυτή την αλλαγή ήταν, φυσικά, η θέσπιση του Comics Code, φυσική συνέπεια των αντιδράσεων που είχαν προκληθεί τα προηγούμενα χρόνια, μετά την κυκλοφορία του βιβλίου SEDUCTION OF THE INNOCENT του Fredric Wertham (καθώς και κάποιων άλλων) και, εν συνεχεία, των ακροάσεων της υποεπιτροπής του Estes Kefauver, η οποία ερευνούσε τη σχέση των comics με την παιδική εγκληματικότητα.

Σε αυτή την περίοδο, από το 1947 έως το 1955, την οποία αρκετοί comics aficionados ονομάζουν, πλέον, Atomic Age, υπήρχε πολύ μεγάλη άνθηση σε μια ποικιλία από διαφορετικά genres, που όμοια της δεν έχουμε συναντήσει ξανά έκτοτε – τουλάχιστον όχι με αυτή την ένταση. Στα ράφια του μέσου newsstand μπορούσε κανείς να συναντήσει μια οπτική και θεματική πανδαισία, αποτελούμενη από comics διαφόρων κατηγοριών, από υπερήρωες, adventure και science fiction, μέχρι western, romance και horror.

Για αυτήν, ακριβώς, την τελευταία κατηγορία θα μιλήσουμε σήμερα, καθώς θα δούμε μαζί τα είκοσι κορυφαία (κατά τη γνώμη μου, πάντα) εξώφυλλα ενός είδους, το οποίο οι συλλέκτες και μελετητές του Μέσου χαρακτηρίζουν ως “Pre-Code Horror”.

Be afraid… Be very afraid…

20. EERIE #1 (Bob Fujitani ???, Avon, Ιανουάριος 1947)

Το συγκεκριμένο εξώφυλλο κερδίζει, σίγουρα, κάποιους πόντους, για ιστορικούς λόγους, καθώς θεωρείται, από το σύνολο της comics κοινότητας, ως το πρώτο (ή έστω, ένα από τα 2-3 πρώτα) horror comic, αλλά πέραν αυτού είναι σίγουρα ένα πολύ εντυπωσιακό (και αρκετά σέξι) image. Κρίμα που δεν είμαστε 100% σίγουροι σε ποιόν καλλιτέχνη ανήκει…

19. GHOST COMICS #4 (Maurice Whitman, Fiction House, Φθινόπωρο 1952)

Ο τεράστιος Maurice Whitman είναι υπεύθυνος για μια σειρά εντυπωσιακών εξωφύλλων για λογαριασμό της Fiction House, με τα κορυφαία να ανήκουν στο sci-fi genre. Το συγκεκριμένο είναι το καλύτερο horror cover του.

18. BLACK CAT MYSTERY #50 (Lee Elias, Harvey Comics, Ιούνιος 1954)

Ο φόβος της ατομικής απειλής και της πυρηνικής ενέργειας, ως όπλο καταστροφής, ήταν τεράστιος κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’50. Το παρόν εξώφυλλο του τρομερά υποτιμημένου σχεδιαστή Lee Elias αντικατοπτρίζει εξαιρετικά την παράνοια της εποχής.

17. STARTLING TERROR TALES #9 (L.B. Cole, Star Publications, Μάιος 1954)

Προσωπικά, έχω μεγαλύτερη προτίμηση στα superhero εξώφυλλα του L.B. Cole και ακόμη περισσότερο στα εξωφρενικά art pieces που έκανε για τη σειρά MASK COMICS. Παρ’ όλα αυτά, δεν θα μπορούσα να μην συμπεριλάβω τουλάχιστον ένα από τα horror covers του…

16. DARK MYSTERIES #13 (Hy Fleishman, Master Comics, Αύγουστος 1953)

Μα, τι μπορεί να μην αρέσει σε κάποιον σε αυτό το εξώφυλλο; Έντρομοι φυλακισμένοι, ένας σκελετός πίσω από τα κάγκελα και ένα κομμένο πόδι, με την αλυσίδα ακόμη δεμένη στον αστράγαλο. That’s a dark mystery, all right!

15. WEIRD MYSTERIES #4 (Bernard Baily, Key Publications, Απρίλιος 1953)

Και από το “dark” mystery, περνάμε στο “weird”. Αλλά πολύ weird, λέμε! Σοβαρά, κοιτάξτε λίγο αυτό το εξώφυλλο και πείτε μου τι συμπέρασμα βγάζετε…

14. BLACK CAT MYSTERY #45 (Howard Nostrand, Harvey Comics, Αύγουστος 1953)

Το συγκεκριμένο εξώφυλλο μπορεί να μην είναι τόσο “τρομακτικό” όσο τα υπόλοιπα της λίστας, αλλά είναι σίγουρα εντυπωσιακό, τόσο για το παραμορφωμένο πρόσωπο, όσο και για την εξαιρετική χρήση των χρωμάτων. Επίσης εξαιρετική είναι και η ιστορία με τίτλο “Colorama”, που δημοσιεύεται σε αυτό το τεύχος. Αναζητήστε την (υπάρχει δημοσιευμένη online) και θα με θυμηθείτε!

13. THE THING #12 (Steve Ditko, Charlton Comics, Φεβρουάριος 1954)

Ο κορυφαίος δημιουργός Steve Ditko, στα πρώτα του βήματα. Disturbing images, εξαιρετικά χρώματα και αγωνία για να μάθεις τι ακριβώς συμβαίνει στην ιστορία. Good stuff.

12. WEIRD TALES OF THE FUTURE #3 (Basil Wolverton, Key Publications, Σεπτέμβριος 1952)

Ο Basil Wolverton είχε την μοναδική ικανότητα να συνδυάζει άριστα τον τρόμο και τις φρικιαστικές εικόνες με ένα πιο καρτουνίστικο στιλ, γεγονός που έκανε το artwork του να ξεχωρίζει μεταξύ των καλλιτεχνών της εποχής.

11. SPELLBOUND #3 (Russ Heath, Atlas Comics, Μάιος 1952)

Ένας από τους λίγους καλλιτέχνες των 50s που βρίσκονται ακόμη εν ζωή (και παραμένει ενεργός, ακόμη και τώρα που κοντεύει τα 90!), ο Russ Heath είχε πάντα το ταλέντο να δημιουργεί μοναδικά images τρόμου, βασιζόμενος στη ζωηρή φαντασία, την εξαιρετική γνώση ανατομίας και, κυρίως, στα εκπληκτικά μελάνια του.

10. BEWARE #10 (Frank Frazetta, Trojan Magazines, Ιούλιος 1954)

Ναι, είναι ο γνωστός Frank Frazetta, όταν ήταν κάπως λιγότερο γνωστός.  Η σέξι γυναικεία φιγούρα υπάρχει, όπως έχει επικρατήσει στο σύνολο της δουλειάς του καλλιτέχνη, αλλά εδώ συνοδεύεται από δύο αρκούντως φρικιαστικά ζόμπι.

9. VENUS #19 (Bill Everett, Atlas Comics, Απρίλιος 1952)

Είμαι βέβαιος πως υπάρχουν εξώφυλλα του Bill Everett με πιο ωραίο artwork από αυτό, αλλά το συγκεκριμένο image έχει τόση δύναμη, που έχει γίνει κλασικό και μένει χαραγμένο στη μνήμη όποιου το δει, από την πρώτη στιγμή!

8. CHAMBER OF CHILLS #19 (Lee Elias, Harvey Comics, Σεπτέμβριος 1953)

Να ‘τος πάλι ο Lee Elias. Λιγότερο φρικιαστικός από την προηγούμενη φορά που τον συναντήσαμε στη λίστα, αλλά αρκετά πιο creepy. Δεν μπορώ να τονίσω αρκετά το πόσο λατρεύω την ποικιλία του πάχους γραμμής στα μελάνια του!

7. AMAZING GHOST STORIES #14 (Matt Baker, St. John Publishing, Οκτώβριος 1954)

Ο Matt Baker δεν είναι απλά ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης, αλλά ένας από τους 4-5 κορυφαίους cover artists στην Ιστορία του Μέσου. Επίσης σχεδιάζει τις ίσως ωραιότερες γυναίκες που έχουμε δει ποτέ στα comics. Περιμένετε να δείτε τα εξώφυλλα του όταν ασχοληθώ με τα romance comics και θα καταλάβετε τι εννοώ…

6. CRIME SUSPENSTORIES #22 (Johnny Craig, EC Comics, Απρίλιος-Μάιος 1954)

Αχ… Johnny Craig… Κατά την άποψη μου, ο κορυφαίος EC artist (ναι, πάνω ακόμη και από τον Wally Wood!).  Απίστευτες γνώσεις ανατομίας και προοπτικής, εξαιρετικό figure drawing και μοναδική ικανότητα να δημιουργεί σασπένς και τρόμο με τα σκίτσα του. Θεός!

5. WEIRD TALES OF THE FUTURE #7 (Bernard Baily, Key Publications, Μάιος 1953)

Δεύτερη παρουσία και για τον Bernard Baily, με ένα λιγότερο weird, αλλά εξίσου disturbing εξώφυλλο, με αυτό του WEIRD MYSTERIES #4. Οι φρικιαστικές φιγούρες, που “γεννιούνται” από το στόμα του διαβόλου, κυριολεκτικά φωνάζουν “hell on earth”!

4. LAWBREAKERS SUSPENSE STORIES #11 (Lou Morales, Charlton Comics, Μάρτιος 1953)

Και μια και μιλάμε για disturbing, σας παρουσίαζω το πιθανώς πιο creepy εξώφυλλο στην ιστορία των comics. Το εντυπωσιακό είναι πως, στην πραγματικότητα, τίποτα φρικιαστικό δεν απεικονίζεται, αλλά η νοσηρή φιγούρα του επίδοξου βασανιστή μπορεί να μας κάνει να σκεφτόμαστε τα χειρότερα για το άμεσο μέλλον της δυστυχούς κοπέλας.

3. STRANGE TERRORS #4 (William Ekgren, St. John Publishing, Νοέμβριος 1952)

Ο William Ekgren ήταν ένας fine artist που εμφανίστηκε ξαφνικά στο χώρο των comics, έμεινε λίγο και αποχώρησε εξίσου απότομα και απροειδοποίητα, για να ακολουθήσει καριέρα στο χώρο της “real” art. Πριν φύγει, μας άφησε ορισμένα (ελάχιστα, δυστυχώς) πολύ εντυπωσιακά εξώφυλλα, με κορυφαίο το συγκεκριμένο, το οποίο κερδίζει extra horror points, επειδή είναι απλά αδύνατο να καταλάβει κανείς τι ακριβώς απεικονίζει…

2. VAULT OF HORROR #35 (Johnny Craig, EC Comics, Φεβρουάριος-Μάρτιος 1954)

Η μαγεία στα περισσότερα εξώφυλλα της EC (και κυρίως σε αυτά του αγαπημένου μου, Johnny Craig) είναι πως πολύ σπάνια απεικόνιζαν την ίδια την εγκληματική/τρομακτική πράξη, αλλά επικεντρώνονταν συνήθως είτε λίγα δευτερόλεπτα πριν από αυτή είτε αμέσως μετά. Στο συγκεκριμένο image, η “κάμερα” πιάνει τον δράστη κλάσματα του δευτερολέπτου πριν προβεί στο φρικτό έγκλημα. Η έκφραση στο προσώπου του θύματος, που βλέπει το ανατριχιαστικό χριστουγεννιάτικο δώρο και συνειδητοποιεί ποιά θα είναι η κατάληξη της, είναι όλα τα λεφτά.

1. WEB OF EVIL #5 (Jack Cole, Quality Comics, Ιούλιος 1953)

Όσο περισσότερο κοιτάζω αυτό το εξώφυλλο, τόσο πιο πολύ θαυμάζω τις ικανότητες του τρισμέγιστου Jack Cole. Δεν έχω να πω πολλά για αυτή την εικόνα. Είναι ένας άριστα σχεδιασμένος τύπος, δεμένος στην ηλεκτρική καρέκλα, ο οποίος γελάει σατανικά την ώρα που χιλιάδες βολτ διαπερνούν το κορμί του. Τι άλλο θέλετε, δηλαδή;