THE WARP #14: Everything You Always Wanted Τo Know About Milo Manara But Were Afraid Τo Ask!

Εντάξει, το παραδέχομαι πως ο τίτλος αυτής της εβδομάδας είναι λίγο αβανταδόρικος, με σκοπό να στρέψει την προσοχή σας στο κείμενο που ακολουθεί.

Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι και η πρώτη φορά που η στήλη δεν γράφτηκε μέσα από πολλές ώρες έρευνας και αναζήτησης, αλλά από κάποια μικρά γεγονότα που ο πρωταγωνιστής αυτής της εβδομάδας διηγήθηκε σε εμένα (και αργότερα, σε μερικές εκατοντάδες ακόμη άτομα, που έδωσαν το παρόν στο Q&A που είχε οργανωθεί για το Comicdom Con Athens 2012). Όπως και στο περασμένο Warp, με τον Stan Lee, έτσι και αυτή την εβδομάδα, δε νομίζω ότι χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για το ποιος είναι ο Milo Manara.

Ιδιαίτερα δημοφιλής και αγαπητός στο Ελληνικό κοινό, εδώ και περίπου 30 χρόνια, με άλμπουμ όπως ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ ΤΗΣ και ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΑΟΡΑΤΟΥ, από τις εκδόσεις Βαβέλ, και μέχρι τις μέρες μας, με τη συνεργασία του με τον θρυλικό Chris Claremont, στο X-MEN: ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΟ ΣΚΑΣΑΝ, από την Jemma Press.

Ας δούμε, λοιπόν, μερικά παράδοξα και διασκεδαστικά γεγονότα απο τη ζωή του μεγάλου αυτού καλλιτέχνη. Ας ξεκινήσουμε με τον νεαρό Milo Manara, στο Καλλιτεχνικό Λύκειο. Εκεί όπου, στην τάξη της ζωγραφικής, μοναδικός άνδρας ήταν αυτός μαζί με 14 κορίτσια. Αυτό πιθανόν και να ήταν ένα είδος οιωνού για τη μετέπειτα καλλιτεχνική του εξέλιξη. Κάποια στιγμή, λοιπόν, μια συμμαθήτρια του αρρώστησε και αποφάσισαν να την επισκεφθεί όλη η τάξη, για να της ευχηθεί περαστικά (μπορεί αυτό να φαίνεται παράξενο στους νεότερους, αλλά ήταν κάτι που συνηθιζόταν στα σχολεία, μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ’70). Βέβαια, υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα. Το συγκεκριμένο κορίτσι ήταν καλόγρια και έτσι, στη μονή, δεν μπορούσαν να το επισκεφθούν άνδρες.

Αλλά, απ’ ότι φαίνεται, όπως και στην Τέχνη έτσι και στη ζωή, υπάρχει τουλάχιστον μια λύση για κάθε πρόβλημα. Τα υπόλοιπα κορίτσια θα μεταμφιέσουν τον Milo σε συμμαθήτρια τους, φορώντας του γυναικεία ρούχα, και η επίσκεψη θα πραγματοποιηθεί, τελικά, από όλη την τάξη, έστω και λίγο ανορθόδοξα. Η νεαρή καλόγρια θα ξεσπάσει σε γέλια, όταν θα δει τον Milo και καταλάβει τι ακριβώς έχει συμβεί.

Άλλη μια ιστορία φανερώνει πως οι δημιουργοί από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, δεν είναι μόνο απλά ενήμεροι για το τι συμβαίνει στην Ευρώπη, αλλά είναι και φανατικοί θαυμαστές ορισμένων καλλιτεχνών. Βέβαια, το συγκεκριμένο γεγονός δεν θα μπορούσα να το πιστέψω αν δεν μου το διηγούνταν ο Maestro προσωπικά. Σε κάποιο Comic Convention, λοιπόν, προσκλήθηκε για να συμμετάσχει και το κακό παιδί των Αμερικανικών comics, o Frank Miller.

O Miller δέχθηκε, υπο έναν όρο: Οι διοργανωτές θα έπρεπε να κανονίσουν ένα γεύμα για δύο με τον Milo Manara. Πράγματι,το γεύμα έγινε και ο Miller εξέφρασε το θαυμασμό του για την δουλειά του Ιταλού συναδέλφου του. Έκτοτε, μάλιστα, επικοινωνούν αρκετά συχνά, και αυτό εξηγεί και το λόγο που ο Miller υπογράφει την εισαγωγή στην πρόσφατη έκδοση της Dark Horse, THE MANARA LIBRARY. (Άντε, πάλι το έβγαλα το αποκλειστικό!)

Η τελευταία ιστορία στην οποία ήμουν παρών, είναι αρκετά διασκεδαστική και δείχνει πραγματικά πόσο ακομπλεξάριστος και σεμνός είναι ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης.

Βρισκόμασταν στο καφέ της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, σε ένα από τα διαλείμματα για ξεκούραση. Ενώ, λοιπόν, είχε ολοκληρώσει ένα 4ωρο(!!!) signing session (όσοι ήσασταν εκεί, καταλαβαίνετε για τι ακριβώς μιλάω), μας πλησιάζει μία κυρία με το παιδάκι της (περίπου 9-10 ετών) και ζητά να της υπογράψει ένα comic. Το παράξενο ήταν ότι το comic ήταν ένα τεύχος από την Ελληνική έκδοση του Asterix.Όταν της εξήγησα, ευγενικά, ότι είθισται οι δημιουργοί να υπογράφουν τις δικές τους δουλειές, μου απάντησε πως το ξέρει, αλλά το παιδάκι ήθελε να του υπογράψει. (Ποιός μπορεί να αντικρούσει ένα τέτοιο επιχείρημα;)

Ο Milo, αν και δεν ξέρει καθόλου Ελληνικά, κατάλαβε περί τίνος επρόκειτο και δεν χάλασε χατήρι στον πιτσιρικά. Ευτυχώς που ήμουν σε εγρήγορση με τη φωτογραφική του κινητού μου και έτσι μπορείτε να απολαύσετε και εσείς ένα μικρό history in the making!