COMICDOM RESURRECTED #39: Learning To Live

Αρκετά εξειδικευμένη η στήλη αυτής της εβδομάδας, καθώς στο προσκήνιο έρχονται comics που δεν είναι προϊόντα μυθοπλασίας, αλλά είναι βασισμένα στην πραγματική ζωή, και συγκεκριμένα σε αυτή του ίδιου του δημιουργού! Μάλιστα, κυρίες και κύριοι, αυτοβιογραφικά comics έχω για εσάς, και όσοι τα θεωρείτε πληκτικά, ανιαρά και αιτία για να πέσει ο οργανισμός σας σε βαθύ λήθαργο, δυστυχώς, ατυχήσατε!

Η αναφορά στο όνομα του Harvey Pekar είναι απαραίτητη, αν θέλω να έχω καλό ξεκίνημα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν αρκετά παραγωγικά και περιελάμβαναν καινούριο AMERICAN SPLENDOR, όπως και το graphic novel QUITTER. Σε περίπτωση που δεν τον γνωρίζετε, τα δυο αυτά reviews θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε την προσφορά του στη σκηνή.

O Joe Matt είναι ένας περίεργος τύπος. Αν άνηκε στον κύκλο γνωριμιών μου, σίγουρα θα πρόσθετε χρώμα στη ζωή μου, αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρος ότι θα τον ήθελα εκεί. Διαβάστε τα THE POOR BASTARD, FAIR WEATHER και PEEPSHOW, για να καταλάβετε τι εννοώ. Ενδεχομένως, η αντίδραση σας να ποικίλει, ανάλογα με την ηλικίας σας.

Ο Chester Brown είναι φίλος του προαναφερθέντος δημιουργού, αλλά ακολουθεί έναν άλλο δρόμο, καταλήγοντας, όμως, και αυτός στο ξεγύμνωμα των προσωπικών του σκέψεων και αδυναμιών. Τα THE PLAYBOY και I NEVER LIKED YOU, πιστοποιούν ότι είναι ένας άνθρωπος που των βασανίζουν οι εμπειρίες της ζωής, και ευτυχώς που έχει βρει το κατάλληλο Μέσο για να εκφραστεί.

Όταν η αυτοέκφραση και η εσωτερική αναζήτηση φτάνει στα άκρα, εκεί συναντάμε τον Ivan Brunetti. Το MISERY LOVES COMEDY χώνει βαθιά το μαχαίρι στην σάρκα και δεν διστάζει να το στρίψει ξανά και ξανά. Δεν είναι για όλους, δύσκολα όμως θα αφήσει κάποιον αδιάφορο.

Λιγότερο γνωστό, αλλά καθόλου αμελητέο, είναι το BINKY BROWN MEETS THE HOLY VIRGIN MARY. Σίγουρα, όπως και το έργο του Brunetti, δεν είναι για κάθε γούστο, ειδικά όταν αυτό είναι λίγο πιο ευαίσθητο.

Στον αντίποδα, το LUCKY της Gabrielle Bell είναι μάλλον λίγο βαρετό, ενώ πρόσφατα διαπίστωσα ότι είχα αδικήσει το RED EYE, BLACK EYE του K. Thor Jensen, μιας και μετά από μια δεύτερη ανάγνωση, κατέληξα ότι είναι πολύ καλύτερο από ότι πίστευα.

Τέλος, μπορεί στα MAUS και LITTLE NOTHINGS, οι πρωταγωνιστές να είναι ανθρωπόμορφα ζώα, αλλά οι ιστορίες που διηγούνται είναι βαθιά ριζωμένες στην πραγματικότητα, και αυτή η ιδιαιτερότητα είναι ίσως το μοναδικό κοινό σημείο μεταξύ τους.

Όσο για την έλλειψη του Robert Crumb, θα μας συγχωρήσετε, αλλά πέρα από μερικές μικρές αναφορές στο έργο του, δεν είχαμε φιλοτιμήσει για μια πιο λεπτομερή παρουσίαση.

Κλοπή τίτλου αυτή την εβδομάδα από: DREAM THEATER – Learning To Live