THE MOVEMENT #1-5
Writer: Gail Simone
Artists: Freddie Williams II
DC Comics
Σας έχει απασχολήσει ποτέ η σκέψη πώς τα υπερηρωικά comics μπορούν, και θα έπρεπε, να θίγουν θέματα της επικαιρότητας, ή έστω να κάνουν κάποιου είδους σχόλιο σχετικά με τη σύγχρονη κοινωνία; Σας δημιουργήθηκε ποτέ η εντύπωση ότι τα mainstream comics των τελευταίων ετών, είναι, στην ουσία, ιστορίες για τύπους με στολές που ανταλλάσουν γροθιές, χωρίς ιδιαίτερο λόγο; Λοιπόν, η DC υποσχέθηκε πως αυτό πρόκειται να αλλάξει. Από την άλλη, βέβαια, όπου ακούς πολλά κεράσια…
Στις αρχές του έτους, μέσω της HUFFINGTON POST, η DC έκανε την εξής ανακοίνωση. Περιληπτικά, μας λέει πως, με αφορμή τα κοινωνικά ζητήματα που ήρθαν πρόσφατα στην επιφάνεια, μέσω του κινήματος Occupy Wall Street (και όχι, δε θα σχολιάσουμε το πόσο γελοία είναι αυτή η δήλωση), θα ξεκινήσουν να εκδίδονται δύο νέοι τίτλοι, το GREEN TEAM, με πρωταγωνιστές δισεκατομμυριούχους εφήβους, που αγοράζουν υπερδυνάμεις (και με το οποίο θα ασχοληθούμε σε μελλοντικό review) και το THE MOVEMENT, που αφορά σε μια ομάδα υπερηρώων “του λαού”. Η αλήθεια είναι πως η ανακοίνωση δε με ενθουσίασε. Γενικότερα, δεν είμαι fan της γκρίνιας περί “παλιού καλού καιρού”, αλλά στο συγκεκριμένο θέμα, θα κάνω μια εξαίρεση. Θεωρώ πως η εποχή των επίκαιρων, πολιτικών comics, έχει περάσει ανεπιστρεπτί για τη mainstream βιομηχανία και πως η DC θα ήταν καλύτερο να επικεντρωθεί στους κλασικούς superhero τίτλους, κάνοντας αυτό που ξέρει καλύτερα.
Μια που, λοιπόν, ξεκίνησα να διαβάζω το THE MOVEMENT προκατειλημμένος, το μάτι μου έπεσε πρώτα στα αρνητικά. Συνοπτικά, η ιστορία αφορά στο εν λόγω Κίνημα, μια οργάνωση εμπνευσμένη, όπως είπαμε, από το Occupy Wall Street, αλλά και από τους Anonymous, και εστιάζει κυρίως στους υπερήρωες που αποτελούν τον ηγετικό της πυρήνα. Η πλοκή περιστρέφεται γύρω από τις – ενίοτε βίαιες – αντιπαραθέσεις των πρωταγωνιστών με την αστυνομία της Coral City, της πόλης όπου εκτυλίσσεται η ιστορία, και θίγει ζητήματα όπως η αστυνομική βία, η κατάχρηση εξουσίας και η λαθρομετανάστευση. Το πρόβλημα είναι πως, αντί να “δέσει” όλα αυτά τα στοιχεία στην ιστορία της, η Simone επιλέγει, τις περισσότερες φορές, να μας τα πετάξει στα μούτρα σαν απλή υπενθύμιση ότι διαβάζουμε κάτι “διαφορετικό” και “πέρα από τα συνηθισμένα” (παράδειγμα, το παραπάνω panel). Το cast αποτελείται, κατά κύριο λόγο, από κλισέ χαρακτήρες, όπως “καλούς” και “κακούς” αστυνομικούς και διεφθαρμένους εκατομμυριούχους. Επίσης, ο Freddie Williams φαίνεται να προσπαθεί υπερβολικά σκληρά να κάνει την εικονογράφηση όσο γίνεται πιο σκοτεινή και gritty, με αμφίβολα αποτελέσματα.
Αν εξαιρέσουμε τα παραπάνω, όμως, το THE MOVEMENT είναι ένα αρκετά αξιοπρεπές comic. Η πλοκή παρουσιάζει ενδιαφέρον και ξετυλίγεται ομαλά, όσο προχωρά η σειρά, οι διάλογοι είναι, ως επί το πλείστον, καλογραμμένοι και οι χαρακτήρες, παρά την έλλειψη πρωτοτυπίας, καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα διαφορετικών απόψεων, ώστε να υπάρχει μια σχετική πολυφωνία.
Μπορεί τελικά το THE MOVEMENT να μην προσφέρει όσα υπόσχεται, αλλά μέσα στο απογοητευτικό New 52, καταφέρνει όντως να ξεχωρίσει, έστω και αν το βασικό του προσόν είναι απλά η παρουσία νέων χαρακτήρων.
