CITY OF GLASS
Writers: Paul Auster, Paul Karasik (adaptation)
Artist: David Mazzucchelli
Faber
Πάντα μου άρεσαν τα βιβλία που μου πρότεινε ο βιβλιοφάγος πατέρας μου, ακόμη κι αν αρχικά τσίναγα, επειδή μου φαίνονταν πολύ κουλτουριάρικα για την ηλικία μου. Μεγαλώνοντας σε ένα σπίτι που τα βιβλία ήταν ο θησαυρός μας, γρήγορα έγινα και εγώ avid reader, αρχικά βιβλίων και μετά comics. Να που, όμως, μια από τις προτάσεις του έτυχε να πέσει στα χέρια μου σε μορφή comic, γεγονός που με ενθουσίασε και με έκανε να αναθεωρήσω. Πρόκειται για το adaptation του πολύ γνωστού μυθιστορήματος του Paul Auster, CITY OF GLASS, που αποτελεί το πρώτο βιβλίο της τριλογίας THE NEW YORK TRILOGY. Ακολουθούν το GHOSTS και το THE LOCKED ROOM. Διχάστηκα ανάμεσα στο comic και το μυθιστόρημα, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να αποφασίσω ποιο να διαβάσω πρώτο! Η πρώτη σκέψη που μου πέρασε από το μυαλό ήταν, γιατί να βγει στην αγορά ένα graphic novel βασισμένο σε ένα τόσο δημοφιλές μυθιστόρημα, όπως το CITY OF GLASS; Κατά παράδοση, όλες αυτές οι μεταφορές αποτυγχάνουν παταγωδώς… Μπορεί άραγε να υπάρξει μέτρο σύγκρισης ανάμεσα στο μυθιστόρημα και το comic; Ακολουθώντας, λοιπόν, μια αντίστροφη διαδικασία, ξεκίνησα από το comic και συνέχισα με το μυθιστόρημα!
Λίγα λόγια για την ιστορία… Ο πρωταγωνιστής μας, Daniel Quinn, είναι ένας 35άρης και πολλά υποσχόμενος χτυπημένος από τη μοίρα συγγραφέας (αφού έχασε τη σύζυγο και το παιδί του), που πλέον ζει μόνος του σε ένα διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη και γράφει αστυνομικά διηγήματα, χρησιμοποιώντας ένα ψευδώνυμο. Μία ωραία πρωία, λαμβάνει ένα μυστηριώδες τηλεφώνημα, το οποίο προοριζόταν για τον ντετέκτιβ Paul Auster… Ο Quinn αποφασίζει να οικειοποιηθεί το όνομα αυτό και να αναλάβει την υπόθεση, η οποία είναι να βρει τα ίχνη ενός ξεπεσμένου διάσημου συγγραφέα που απειλεί τη ζωή του γιου του… Ο Quinn κυνηγά τον Stillman, συναντά έναν συγγραφέα με το όνομα Paul Auster και χάνει τον εαυτό του στη προσπάθειά του να εξιχνιάσει την υπόθεση.
Ο Auster έγραψε μια δαιδαλώδη ιστορία πάνω στο ζήτημα της ταυτότητας και του υπαρξιστικού προβληματισμού, με μια noir διάθεση, βασιζόμενος σε μια κατά τα φαινόμενα αστυνομική ιστορία. Aυτό που με κέρδισε ήταν ότι και το βιβλίο, αλλά και το comic, επικεντρώνονται στο ψυχογράφημα του πρωταγωνιστή, διεισδύοντας βαθία στην ψυχοσύνθεσή του, δίνοντάς μας μια ανθρώπινη, ειλικρινή φυσιογνωμία, με την οποία ίσως και θα μπορούσαμε να ταυτιστούμε!
Η ευρυματικότητα είναι στοιχείο του Auster, με αποτέλεσμα ο Mazzucchelli να δημιουργεί μια καινούρια “γλώσσα” οπτικής επικοινωνίας, η οποία θα εξυπηρετήσει την ιστορία με το βέλτιστο τρόπο, μιας και το σχέδιο εναρμονίζεται με την ψυχολογική διακύμανση του πρωταγωνιστή. Ξεκινά δυναμικό, όπως και η έρευνά του για την εξιχνίαση του μυστηρίου, και καταλήγει rough και ανέμελο όσο καταρρακώνεται συναισθηματικά, οδεύοντας προς την παράνοια με ένα fade to black. Tο γεγονός ότι τη μεταφορά του μυθιστορήματος σε comic “υπογράφουν” μεγάλα ονόματα στο χώρο. όπως ο Paul Karasik και ο David Mazzucchelli, σε συνδυασμό με το ότι προλογίζει ο Art Spiegelman (MAUS) ήταν αρκετά για να με ιντριγκάρουν!Ο Mazzucchelli, γνωστός από τις δουλειές του στα DAREDEVIL, BATMAN: YEAR ONE και το δικό μου λατρεμένο ASTERIOS POLYP, έχει το χάρισμα να μεταμορφώνει το σχεδιαστικό του στιλ, ανά περίπτωση, όπως ένας χαμαιλέοντας. Επομένως, δεν εξεπλάγην όταν αντίκρισα το εκπληκτικό του σχέδιο που το χαρακτηρίζει η τρομερή δύναμη. Σχεδιαστικά, μπορώ να πω ότι ήταν η καλύτερή μου, γιατί ο Mazzucchelli χρησιμοποιεί, ανά περίπτωση, ποικιλία εκφραστικών μέσων: από γκραβούρες και μαύρα περιγράμματα μέχρι και μορφές που παραπέμπουν σε θέατρο σκιών, Michel Ocelot και Lotte Reiniger.
Σε τελική ανάλυση, έχω να πω ότι μέτρο σύγκρισης δεν υπάρχει ανάμεσα στο βιβλίο και το comic, μιας και τα δυο ήταν εξαιρετικά. Επομένως, σπεύσατε!