MARKET WATCH: War Stories Και Σεξιστικά Παραμύθια

Μετά από μία αρκετά μεγάλη παύση λόγω μετακινήσεων και μεταφοράς μου στα Παρίσια, επιστρέφουμε στην αγαπημένη μας στήλη για να ασχοληθούμε με πολύ και συνήθως εντελώς αχρείαστο controversy, το οποίο ορισμένες φορές, όπως θα δούμε παρακάτω, δεν υπάρχει καν!

WTF? News

Κάτι σεξιστικές ειδήσεις, όπως το όλο θέμα που προέκυψε τις προάλλες με το variant cover του POWERPUFF GIRLS, μ’ενοχλούν αφάνταστα. Ο πουριτανισμός (ανάμεσα σ’ άλλα) δε χωράει στις Τέχνες και δη στα comics.

Η όλη ιστορία έχει ως εξής: το POWERPUFF GIRLS #6 της IDW ανακοινώθηκε πως θα έχει ένα variant εξώφυλλο από την Mimi Yoon, αποκλειστικά για συνδρομητές της σειράς, το οποίο αμέσως θεωρήθηκε “sexualised” – δεν ξέρω πως θα μπορούσα να μεταφράσω τη λέξη, “σεξιστικοποιημένο” ίσως; – αρχικά από τον ιδιοκτήτη του κομιξάδικου Wonderworld Comics στο Ντιτρόιτ.

Το θέμα πήρε διαστάσεις, φυσικά, και εν τέλει ανακοινώθηκε πως οι retailers θα λάβουν ένα εξώφυλλο-αντικατάσταση του previous-perverted one.

Το γαϊτανάκι όμως είναι περισσότερο μπλεγμένο. Το εν λόγω cover ζητήθηκε ως “υποχρεωτικό” από το ίδιο το Cartoon Network, το οποίο και επέλεξε την artist Yoon, της οποίας η δουλειά κινείται σε αυτό ακριβώς το ύφος, και συνήθως είναι αρκετά πιο “επιθετική”. Αρχικά, λοιπόν, το κανάλι προόριζε αυτό ως collector’s item, που μετά τις αρχικές αντιδράσεις έγινε ένα subscriptions only variant και, μάλιστα, με αποκλεισμό του direct market, και τελικά κι εφόσον δεν καθησυχάστηκαν τα πνεύματα των purifiers, ακυρώθηκε και από τις παραγγελίες των comic shops. Κατά τ’άλλα, δε βλέπω κανέναν να ενίσταται για το πώς εξελίσσονται τα μικρά κοριτσάκια των παιδικών σειρών της Disney.

Θα κλείσω αυτό το εντελώς ηλίθιο θέμα με την απάντηση της Mimi Yoon, με την οποία συμφωνώ απόλυτα:

“I find all of the accusations for my Powerpuff Girls image sexualizing minors not only ridiculous but also embarrassing (for the accusers) and disturbing especially since it’s started by a person of such value as seen in the pictures below. A person argued that i’ve gained popularity from the situation, but I’VE NEVER ASKED FOR ANY OF THIS, ESPECIALLY IN THIS MANNER. and i’m curious to know why are all the arguments about trying to keep the image away from the girls? what about the boys?

Βy the way, it’s too late now…. the image has spread wider now than it would ever have as a comic book cover in stores. Computer savvy children are seeing it and will see it for a long long time easily too on their computer monitors, even the ones who would never have if this nonsense has not started by that one perverted mind who conjured up the nonsense in his dirty mind. how is he going to stop the kids from seeing the image on the internet now?”

Simon Said

Ας μεταφερθούμε σε κάτι πιο… χαλαρό, κι ας ονομάσουμε Simon τον Stan Lee, ο οποίος απέκλεισε για πρώτη φορά το ενδεχόμενο να κάνει cameo σε ταινία του Marvel Universe και συγκεκριμένα στο GUARDIANS OF THE GALAXY, με τη δικαιολογία πως:

“That’s the one group I didn’t create. I didn’t write Guardians of the Galaxy. I’m not even sure who they all are. I can’t wait to see the movie”

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=hbFPyMOHcHQ[/youtube]

Όχι πως σε όλες τις υπόλοιπες κινηματογραφικές μεταφορές ήταν ο δημιουργός του πρωτογενούς υλικού-comic, αλλά αυτό δεν τον σταμάτησε να εμφανιστεί στο CAPTAIN AMERICA, για παράδειγμα. Δείτε όλη τη συνέντευξή του στο Dweebcast.

The Question, Bi-Weekly

Με ποιά λογική οι συγγραφείς της DC δεν έχουν καμία απολύτως ανάμειξη στη δημιουργία και το concept των εξωφύλλων των τευχών που γράφουν; Σε επίπεδο, μάλιστα, που ούτε καν τα βλέπουν πολλές φορές, πριν αυτά ανακοινωθούν στο αναγνωστικό κοινό (βλέπε solicitations);

Αυτή η απορία προέκυψε, διαβάζοντας τη συνέντευξη του Scott Lobdell στο Newsarama για το τέλος του TEEN TITANS. Έχουμε περάσει τόσο πολύ σε μια καθαρά eye candy εποχή, όπου τα εξώφυλλα δεν έχουν καμία ουσιαστική σχέση με το περιεχόμενο της ιστορίας; Ή πρόκειται για μία ακόμα γραμμή ελέγχου των βιομηχανοποιημένων πλέον licensed ηρώων που αλυσοδένει ακόμη περισσότερο τους δημιουργούς στη μεγάλη φάμπρικα των μεγάλων εκδοτικών;

Art-O-Matic

Η γνωστή “φυλλάδα” ονόματι Bleeding Cool ήρθε ξανά να ταράξει τα ήσυχα νερά του καλλιτεχνικού στερεώματος, με ένα controversial – κατά τη γνώμη της – θέμα που ίσως – πάλι κατά τη γνώμη της – αποτελεί τη ρίζα ενός πολέμου ανάμεσα στις διαφορετικές τάξεις ειδίκευσης των δημιουργών comics.

“Colourist-Owned Comics? Letterer-Owned Comics? Is This The New Creator-Owned War Waiting To Happen?” …διαβάζω εγώ στον τίτλο, και λέω από μέσα μου “ώπα, πάλι της πουτάνας θα έγινε”!

Τίτλος άρθρου που βασίζεται σε ανταλλαγή tweets γνωστών σεναριογράφων, όπως οι Rick Remender, Steve Niles και Mark Millar to name a few, όπου ΟΛΟΙ συμφωνούν πως, όταν πρόκειται για creator-owned δουλειές, είναι απολύτως λογικό να μοιράζονται τα creator rights (ownership) με τους artists. Και, πηγαίνοντας λίγο πιο μακριά, βρίσκουν επίσης legitimate να κόβουν ποσοστό κερδών στον colorist και τον letterer. Κανείς δε διαφώνησε, κανένας δεν έβρισε κανέναν, κανείς δεν είχε να αντιπαραβάλει μία αντίθετη άποψη. Αυτό το “War Waiting To Happen” πού στα κομμάτια βρίσκεται, εγώ μια φορά δεν το κατάλαβα.

Υποθέτω, βέβαια, πως το υπο-θέμα των colorist/letterers αφορά δικαιώματα αναπαραγωγής σε έντυπα μέσα και όχι σε περιπτώσεις τηλεοπτικών-κινηματογραφικών μεταφορών, γιατί κάτι τέτοιο είναι απλά άτοπο.

And Now…Something Completely Different

Αυτό το “όταν θέλεις κάτι πολύ” που παίζει με το σύμπαν και καλά και το πείθει να σε βοηθήσει ή τουλάχιστον να μη σου βάζει εμπόδια, μπορεί να γίνεται λίιιιγο πιο γρήγορα παρακαλώ; Όχι πως δεν περνάω καλά με τις ενδιαφέρουσες λοξοδρομήσεις που εμφανίζονται κατά καιρούς, άλλα ο στόχος είναι πάντοτε στόχος. Κι όταν η περάτωση του στόχου είναι δυνητικά Μία και συγκεκριμένη, ε, είναι Μία. Και συγκεκριμένη. Got me? Good.