THE WITCHER #1

Writer: Paul Tobinwitcher
Artist: Joe Querio
Dark Horse

Μετά από την πνευματική κούραση που πέρασα, σκέφτηκα πως τίποτε δεν είναι καλύτερο από το να διαβάσω κάτι ευχάριστο. Δεν κατέληξα σε κάτι χαρωπό, αλλά η παραμυθένια αίσθηση που έχει αυτή η σειρά πραγματικά με ξεκούρασε – μετά από τον λήθαργο στον οποίο είχα πέσει. Με πιο λίγα λόγια, λοιπόν, σας δίνω το THE WITCHER!

Η αρχή φαίνεται “κανονική”. Απλή υπόθεση – ένας κυριούλης ψαρεύει και συναντάει έναν καβαλάρη. Όμως, δεν είναι τόσο απλά τα πράματα, αφού ο κύριος στο άλογο έχει ταμπέλα που γράφει “Witcher” και ο “ψαράς” είναι ένας κυνηγός (αυτό είναι κάπως άσχετο). Και όλα αυτά, επειδή ο Witcher σκότωσε ένα τέρας του νερού που ήθελε να σκοτώσει κόσμο (κλασικά). Αν και οι χαρακτήρες έχουν ονόματα, θεωρώ πως είναι πολύ cool να τους ονοματίζω Witcher και Hunter. Σαν να ζω και εγώ στο παραμύθι, ή στο Mεσαίωνα, και σκοτώνουμε κανένα δράκο, ή κυνηγάμε κάποιο κακοποιό witcher4στοιχείο. Ή μάγισσα, μπορεί και κανένα vampire. Τα συνηθισμένα.

Υπάρχουν ακόμα και εδώ οι πολυαγαπημένοι bloodsuckers. Μάλιστα, η μία είναι η γυναίκα του hunter, τον οποίο θα έλεγε κανείς παράφρονα, αλλά επί πολλά χρόνια δεν έχει αφήσει τη θέση του δίπλα στο ποτάμι για χάρη της καλής του, που τον παρακολουθεί από μακριά. Τα χρόνια, όμως, που περνάνε, και ο καινούριος “φίλος” που έκανε, του δημιουργούν την επιθυμία να πάρει ένα δρόμο που είχε ξαναδοκιμάσει στο παρελθόν. Ο Witcher έχει κάτι υποθέσεις να τελειώσει και πλέον έχει παρέα στο ταξίδι του, ενώ, φυσικά, ο δρόμος του είναι μέσα στο “Black Forest”. Δε νομίζω πως χρειάζεται κάποια εξήγηση περί τίνος πρόκειται.

Περιπέτεια εδώ, περιπέτεια εκεί… Πουλάκια που τραγουδούν, νεκροταφεία, ζωντανά δάση, και όλα τα συναφή. Ένα ολοκληρωμένο παραμύθι. Όχι, όμως, για να το διαβάσουμε στα παιδάκια που ετοιμάζονται να πέσουν για ύπνο. Και σε αυτό δεν παίζει ρόλο μόνο η, γενικά, σκοτεινή ιστορία, αλλά και το σχέδιο, που είναι τόσο αηδιαστικό και τρομακτικό (αν και το τι θεωρεί κανείς τρομακτικό είναι σχετικό) όσο πρέπει. Όπως είπα, ένας μύθος για τους μεγάλους, με καρδιά μικρού παιδιού. Κάπως…