WE STAND ON GUARD #1

westandonguard1-jpgWriter: Brian K. Vaughan
Artist: Steve Skroce
Image Comics

Όταν ένας Αμερικανός και ένας Καναδός συνεργάζονται για τη δημιουργία ενός comic, μπορεί το κοινό να αναμένει κάτι επικών διαστάσεων. Τουλάχιστον αυτό φαίνεται να λένε ο (Αμερικάνος) Brian K. Vaughan και ο (Καναδός) Steve Skroce, στο καινούριο τους comic, WE STAND ON GUARD. Πολλοί, φυσικά, από τους σταθερούς αναγνώστες comics δεν χρειάζονται την – όχι και τόσο – διακριτική προτροπή του Vaughan, αλλά αρκούνται και μόνο στα ονόματα των δημιουργών για να επιλέξουν το εν λόγω τεύχος ανάμεσα σε πολλά άλλα, και δικαίως, αφού πέρα από ένα κομμάτι ελαφρώς shameless αν και παιχνιδιάρικης αυτόπροβολής, το συγκεκριμένο comic έχει πολλά ακόμα να προσφέρει.

Το 2112, μια οικογένεια στο Οντάριο του Καναδά, παρακολουθεί ανήσυχη τις εξελίξεις στη γειτονα χώρα, μετά από κάποια τρομοκρατική επίθεση στον Λευκό Οίκο, με θύμα την πρόεδρο των Η.Π.Α. και την οικογένειά της, διαφωνόντας για τους πιθανούς υπαίτιους (εγχώριες τρομοκρατικές οργανώσεις, οι Αλγερινοί, ή η Κούβα σε συνεργασία με την Ελλάδα – απορώ με αυτό το συνειρμό του Vaughan, αλλά OK τον βρίσκω) μέχρι που ο μεγάλος γιος της οικογένειας προτείνει το αδιανόητο: μήπως ή τρομοκρατική επίθεση ήταν καναδέζικης εμπνευσης; Δυστυχώς, για την οικογενεια, αυτό ακριβώς φαίνεται να πιστεύει και ο στρατός των Η.Π.Α., που φωταγωγεί τον ουρανό του Οντάριο με βόμβες. Το 2124, η Amber, η μικρή κόρη της οικογένειας που ξεκληρίστηκε από την πρώτη μεγάλη επίθεση του πολέμου μεταξύ Η.Π.Α. και Καναδά, περιφέρεται μόνη της στο δάσος, έχοντας χάσει τα ίχνη του αδερφού της, όταν σε μία στιγμή κινδύνου, από το πουθενά, εμφανίζεται μια ομάδα ανταρτών, ίσως ή τελευταία “ελπίδα” του νικημένου Καναδά.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να μπει κανείς στην διαδικασία να σκεφτεί το πολιτικό υπονοούμενο (ή και εννοούμενο) του WE STAND ON GUARD, ούτε τώρα ούτε μετά την ολοκλήρωση της ιστορίας αυτής. Ο Vaughan συχνά ασχολείται με εμπόλεμες καταστάσεις και πολιορκίες, αδικημένους και τρομοκράτες. Φυσικά, στην περίπτωση του WE STAND ON GUARD, ή συγκεκριμένη διακρατική διαμάχη και το γεγονός ότι τοποθετείται στο όχι τόσο μακρινό μέλλον και όχι σε κάποιον παράλληλο κόσμο, κάνει τον πειρασμό να ανιχνεύσει ο αναγνώστης πολιτική θέση, ακαταμάχητο. Πέραν, όμως, αυτού του πειρασμού, το πρώτο τεύχος του WE STAND ON GUARD δεν αφήνει φοβερά πράγματα. Σύμφωνοι, είναι μία καλογραμμένη ιστορία, μια ωραία εισαγωγή που μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πολύ καλό, αλλά εκεί που μάλλον χάνει πόντους είναι στο χτίσιμο των χαρακτήρων, οι οποίοι είναι cool (μάλλον υπερβολικά cool) αλλά μονόπλευροι.

westandonguard2Το artwork του Steve Skroce είναι όμορφο, αψεγάδιαστο αλλά σκληρό. Οι γραμμές του είναι καθαρές, χωρίς να αντιμετωπίζει όμως ιδιαίτερο πρόβλημα με την κίνηση, ενώ δοκιμάζει και πιό ρεαλιστική γραμμή σε κάποια σημεία, πράγμα που είναι, βέβαια, πολύ ριψοκίνδυνο, και χωρίς την εμπειρία του συγκεκριμένου δημιουργού θα αποτύγχανε εύκολα. Παρ’ όλα τα ρίσκα, το artwork βγαίνει μία χαρά και είναι πάνω και πέρα από το απλά αποδεκτό, στα επίπεδα του αξιοπρόσεκτου.

Γενικώς, το WE STAND ON GUARD #1, είναι ελκυστικό από πολλές απόψεις. Κάτι τα ονόματα των δημιουργών, κάτι τα cool robot μέσα στα cooler χιόνια, κάτι το πολιτικό σκηνικό, εύκολα βρίσκεις λόγο να το διαβάσεις. Το πρώτο τεύχος δίνει αρκετό λόγο και για να το συνεχίσεις, αλλά μάλλον δεν αφήνει και ιδιαίτερα περιθώρια για περιττούς ενθουσιασμούς. Το μέλλον θα δείξει.