Justice League: Rebirth #1

Όχι και η πιο επική αρχή για την ομάδα των υπερηρώων

Στα πρώτα panels, ξεκινά δυνατά. Χρησιμοποιώντας την πάντα ιντριγκαδόρικη ιδέα πως ίσως σε κάποιον άλλο κόσμο οι υπερήρωες να αποτελούν μόνο μέρος μιας ιστορίας, το comic συστήνει τόσο την εξωγήινη απειλή (που μοιάζει με πλάσμα που έχει βγει από τον κόσμο του Lovecraft και αποτελεί φόρο τιμής στη πρώτη εμφάνιση της Justice League από το μακρινό 1960!) όσο και την καινούργια Justice League, με τους Batman, Wonder Woman, Aquaman, Cyborg, Flash και εμφανή την απουσία του Superman και του Green Lantern όπως τους ξέρουμε από το team της New52. Έπειτα παρουσιάζει τον καινούργιο (ή μάλλον παλιό, pre-New 51) Superman, που γνωρίσαμε ξανά στο SUPERMAN: REBIRTH #1, μαζί με τη Lois και τον γιο τους, Jonathan, να συζητούν την ενδεχόμενη ένταξή του στην Justice League, και στα επόμενα panels, τους δύο νέους Green Lanterns, Simon Baz και Jessica Cruz . Και κάπου εκεί σταματά και το ενδιαφέρον για το JUSTICE LEAGUE: REBIRTH. Γιατί, μπορεί τα προσωπικά REBIRTH όλων των ηρώων της καινούργιας Justice League να αύξησαν τις προσδοκίες των αναγνωστών, αλλά το συγκεκριμένο one shot λειτουργεί μάλλον διεκπεραιωτικά, ώστε να μας δείξει τα καινούργια μέλη και τους εχθρούς που θα έχει να αντιμετωπίσει η ομάδα στο άμεσο μέλλον.

Δεν είναι μια κακή αρχή. Αλλά σίγουρα δεν είναι και η επική αρχή που όλοι περιμέναμε από ένα τίτλο όπως το JUSTICE LEAGUE. Oι αλληλεπιδράσεις των μελών της ομάδας μοιάζουν ρηχές σε σύγκριση με τον διάλογο του Clark με τη Lois. Οι δύο Lanterns κάνουν δυναμική είσοδο, σίγουρα έχουν καλή χημεία μεταξύ τους, και αφήνουν τον αναγνώστη με ένα αίσθημα αναμονής για την εξέλιξη τους στα επόμενα τεύχη, αλλά το ίδιο δεν συμβαίνει με τους υπόλοιπους ήρωες. Εκτός από του Cyborg, ο διάλογος μεταξύ των μελών της Justice League δεν φαίνεται φυσικός. Στα πρώτα panels, έχουμε απολαυστική δράση, αλλά το τέλος είναι μάλλον απογοητευτικό. Και η απειλή που ονομάζεται Reapers εν τέλει δεν καταφέρνει να πείσει, τουλάχιστον σε αυτό το εισαγωγικό τεύχος.

Άλλωστε, με τον Batman να μουρμουρίζει πως “everything is connected” και ότι δεν υπάρχουν συμπτώσεις, μάλλον υπάρχουν ακόμα μεγαλύτερα μυστήρια που θα κληθεί να λύσει η ομάδα στο μέλλον.

justice-league-rebirth-1

Στα θετικά είναι ότι δεν υπάρχουν τα προβλήματα με το characterization των ηρώων που είχαμε στα πρώτα τεύχη της Justice League του New52 μέχρι να στρώσει, δεδομένου ότι το JUSTICE LEAGUE: REBIRTH συνεχίζει από εκεί που άφησε το Νew 52. Αν το μεγαλύτερο πρόβλημα της New 52 Justice League ήταν το πώς απεικονίζονταν ο χαρακτήρας του Superman (και το ρομάντζο του με τη Wonder Woman), τότε το γεγονός ότι ο Bryan Hitch αναπαράγει ικανοποιητικά τον μέχρι στιγμής εξαιρετικό Superman του Peter J. Tomasi είναι ένα από τα μεγαλύτερα ατού του τεύχους.

Κάποια από τα σκίτσα του Hitch είναι εντυπωσιακά, ιδιαίτερα η πανοραμική άποψη της πόλης, καθώς επιτίθεται το τέρας. Αλλά, με εξαίρεση τον Superman που επιστέφει σε ένα πιο κλασικό look, μια μεγάλη αναβάθμιση από αυτόν της Νew52, οι εκφράσεις των υπόλοιπων χαρακτήρων, και ιδιαίτερα της Wonder Woman, φαίνονται αφύσικες σε αρκετές στιγμές μέσα στο comic. Ο Alex Sinclair κάνει ωραία δουλειά με το χρώμα, αλλά δεν είναι αρκετό, ώστε να καλύψει κάποια από τα προβλήματα που έχει το artwork του Hitch, όσον αφορά sτα πρόσωπα.

Γενικά, το τεύχος είναι κατώτερο των προσδοκιών, με τις καλύτερες στιγμές του να εστιάζονται στην απόφαση του Clark να βοηθήσει την Justice League, παρακινημένος από την Lois και τους δύο καινούργιους Green Lanterns. Αλλά, λαμβάνοντας υπόψh ότι αποτελεί μόνο την εισαγωγή, περιμένω ότι η Justice League θα στρώσει σύντομα.