Hal Jordan And The Green Lantern Corps: Rebirth #1

Αν υπάρχει ένας ήρωας της DC που έχει τη μεγαλύτερη σχέση με την λέξη “rebirth”, είναι ο Hal Jordan, ο οποίος έχει σταματήσει πολλές φορές να φέρει τον τίτλο του Green Lantern, αλλά έχει επιστρέψει σε αυτόν άλλες τόσες. Αν δεν το γνωρίζετε, υπάρχει και άλλο comic με πρωταγωνιστή τον Hal, που φέρει τον τίτλο REBIRTH, και μάλιστα τα δύο comics έχουν τον ίδιο σκιτσογράφο. Πολλοί περίμεναν να πάρει μέρος στο event αυτό ο Hal Jordan και τώρα που τελικά πήρε, τίθεται ένα ερώτημα: Είναι καλό το HAL JORDAN & THE GREEN LANTERN CORPS: REBIRTH;

Ξεκινώντας από το artwork, πρέπει να πω πως ο Ethan Van Sciver κάνει, όπως πάντα, πολύ καλή δουλειά. Έχει εμπειρία με τον χαρακτήρα και αυτό το δείχνει πολύ εδώ. Τα σκίτσα του μεταφέρουν την αίσθηση του ατελείωτου διαστήματος και γενικά δίνουν μία κοσμική αίσθηση στον αναγνώστη, ενώ ο Hal Jordan είναι ακριβώς όπως έπρεπε να είναι. Ο Sinestro, αν και γερασμένος, είναι πολύ παραστατικά σχεδιασμένος και ο αναγνώστης νιώθει το πόσο έχει γεράσει. Γενικά, το artwork του Van Sciver δίνει μία επική αίσθηση στην ιστορία, που κάνει τον αναγνώστη να ενδιαφέρεται ακόμη περισσότερο για το τί θα δει στην επόμενη σελίδα.

Σε αυτό το τεύχος δεν γίνονται πολλά. Το σενάριο δουλεύει περισσότερο ως εισαγωγή στην ιστορία που θα λάβει χώρα στις σελίδες των τευχών που θα ακολουθήσουν, αλλά αυτό που κρατάει τον αναγνώστη, είναι η ατμόσφαιρα. Ο μονόλογος του Hal χτίζει από μόνος του την ατμόσφαιρα της μοναξιάς και της απόγνωσης που νιώθει. Εκτός από ατμοσφαιρικός, ο μονόλογος είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να κάνει exposition, θυμίζοντας στους αναγνώστες τί έχει γίνει μέχρι εκείνο το σημείο, ώστε να μπορεί ακόμη και ένας καινούργιος να απολαύσει τη σειρά, χωρίς να αισθάνεται πως έχει χάσει επεισόδια. Δεν είναι, όμως, πιεσμένο exposition, είναι αρκετά καλογραμμένο και δεν τραβάει την προσοχή του αναγνώστη. Γενικά, πάντως, ο Robert Venditti ξέρει να κρατά το ενδιαφέρον του κοινού, χωρίς να χρησιμοποιεί μεγάλες μάχες και τεράστιες εξελίξεις.

Οι χαρακτήρες δεν αναπτύσσονται αρκετά, ειδικά από την ώρα που υπάρχουν μόνο δύο βασικοί. Ο Hal Jordan, απελπισμένος από την καταστροφή των Green Lanterns και την άγνοια για το πού βρίσκονται οι επιζώντες, έχοντας χάσει το δαχτυλίδι και τους φίλους του, προσπαθεί να κάνει το αδύνατο με αυτό που του έμεινε: τη θέλησή του και το πρωτότυπο αντικείμενο που χρησιμοποιούσαν οι Green Lanterns αντί για το δαχτυλίδι, το γάντι. Με αυτά καταφέρνει να κάνει αυτό που, μέχρι τότε, έλεγαν πως μόνο ένας Guardian μπορεί να κάνει – να φτιάξει ένα power ring. Είναι πολύ ενδιαφέρον το ότι η θέλησή, χαρακτηριστικό γνώρισμα των Green Lantern Corps, είναι αυτό που τους σώζει, και το τεύχος κάνει πολύ καλή δουλειά με την παρουσία του στοιχείου αυτού.

Για τον Sinestro το μόνο που μπορώ να πω είναι πως ανυπομονώ να δω τί θα κάνει για να αντιμετωπίσει την επιστροφή των χειρότερών του εχθρών. Ο Venditti, αλλά και τα σκίτσα του Van Sciver, τον παρουσιάζουν πολύ επικίνδυνο και ικανό αντίπαλο, ακόμη και στα γηρατειά του. Ειδικά τώρα που έχει το Warworld, που θυμίζει απόστευτα το Death Star από το STAR WARS – όπως καταλαβαίνετε, ένα Death Star γεμάτο Yellow Lanterns είναι άσχημα νέα για τον Hal και τους απομείναντες Green Lanterns.

Το μόνο πράγμα το οποίο με ενόχλησε σε αυτό το τεύχος είναι πως, όπως προανέφερα, δεν γίνονται πολλά. Ναι, η ατμόσφαιρα, τα σκίτσα και το ελπιδοφόρο τέλος είναι πολύ καλά, αλλά περίμενα περισσότερα από έναν τίτλο REBIRTH. Το τεύχος με άφησε όντως να θέλω περισσότερα, αλλά αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι δεν έδωσε αρκετά. Ειδικά με τόσο καλά σκίτσα και τόσο καλό γράψιμο, είναι κρίμα που πήραμε τόσα λίγα από αυτήν τη νέα πολύ καλή ομάδα των Venditti και Van Sciver.

Το HAL JORDAN AND THE GREEN LANTERN CORPS δεν είναι αυτό που θα περιμένατε από έναν τίτλο REBIRTH. Χτίζει ένταση και δίνει μία γεύση στον αναγνώστη για το τί έχει να περιμένει στη συνέχεια της σειράς, και παρ’ όλο που γίνονται λίγα πράγματα, η ατμόσφαιρα και το artwork σε κάνουν να το ξεχνάς. Αξίζει την προσοχή σας και είναι must-read αν είστε fan του GREEN LANTERN. Το μόνο που μένει είναι να πούμε τον όρκο των Green Lantern Corps και να ελπίζουμε για το καλύτερο!