Millarworld Annual 2016

Εκκολαπτήριο νέων ταλέντων και "ταλέντων"
Snapshot Reviews: Σύντομα reviews για πρόσφατα comics που τράβηξαν την προσοχή μας. Πρώτα τεύχη, σειρές που βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά και λιγότερο προβεβλημένες δουλειές που αξίζει να προσέξετε.

Millarworld Annual 2016

WritersMark Abnett, Shaun Brill, Cliff Bumgardner, Deniz Camp, Philip Huxley, Ricardo MoArtistsPracheta Banerjee, Steve Beach, Conor Hughes, Myron Macklin, Ifesinachi Orjiekwe, Ozgur YildirimPublisherImage Comics (Millarworld)

Κυκλοφόρησε η ανθολογία του imprint του Mark Millar, η οποία έχει στόχο την ανάδειξη νέων ταλέντων, μέσα από σύντομες ιστορίες βασισμένες σε τίτλους του MILLARWORLD. Και το αποτέλεσμα είναι ακριβώς ίδιο με κάθε ανθολογία που έχει κυκλοφορήσει ποτέ: ή του ύψους, ή του βάθους.

Η ανθολογία ξεκινά με CHRONONAUTS, σε μέτριο σχέδιο Conor Hughes και αφασία σενάριο Shaun Brill, με τον πρωταγωνιστή να προσπαθεί να αλλάξει το παρελθόν, προς όφελός του, αποτυγχάνοντας οικτρά. Συνεχίζουμε με KICK-ASS, σε συμπαθητικά δυναμικό σχέδιο από Ifesinachi Orijekwe και αδιάφορο σενάριο του Ricardo Mo, όπου ο Kick-Ass κυνηγάει ένα παιδί που το παίζει villain. Μετά, είναι η ιστορία του AMERICAN JESUS, που δεν το παρακολουθώ και δεν κατάλαβα Χριστό (χεχε), σε σενάριο Cliff Bumgardner και όμορφο, σκοτεινό και ατμοσφαιρικότατο σχέδιο του Steve Beach.

Συνέχεια έχει το KINGSMAN: THE SECRET SERVICE, με το χειρότερο κι επιεικώς απαράδεκτο σχέδιο της ανθολογίας, δια χειρός Myron Macklin, αλλά ευτυχώς σπιρτόζικο σενάριο του Philip Huxley, με τον Eggsy να κάνει μία φαινομενικά ήρεμη επίσκεψη στη μανούλα του. Ακολουθεί το πανέμορφο εικαστικά, STARLIGHT, σε σχέδιο Pracheta Banerjee και σενάριο Deniz Camp, με τον Duke McQueen να διηγείται στα εγγονάκια του τη σπουδαιότερη περιπέτειά του.

Για το τέλος, έχουμε την καλύτερη ιστορία της ανθολογίας, με τη HIT-GIRL να θέτει σε εφαρμογή το αλφαβητάριο του καλύτερου ασασίνου, όπως της το είχε μάθει ο πατέρας της. Το σενάριο είναι μία brutal παραλλαγή του alphabet song, δια χειρός Mark Abnett, και το σχέδιο είναι απίστευτα δυναμικό, με τον Özgür Yildirim να δίνει ρεσιτάλ. Θέλω πολύ να τον δω και σε κανονική σειρά HIT-GIRL!

Overall, μία συμπαθητική ανθολογία, με τις καλές και τις κακές της στιγμές, που δίνει, παρ’ όλα αυτά, βήμα σε νέους δημιουργούς, προσελκύοντας το ενδιαφέρον μας για τη συνέχεια.