The Walking Dead S07E06

Swear
Snapshot Reviews: Για να μη χάνετε τις εξελίξεις των comic-related και animated τηλεοπτικών σειρών, φροντίζουμε να σας κρατάμε ενήμερους με σύντομα reviews κατά τη διάρκεια της σεζόν.

The Walking Dead

Season/EpisodeS07E06 WriterDavid Leslie Johnson DirectorMichael E. Satrazemis CastAlana Masterson, Josh McDermitt, Christian Serratos NetworkAMC

Μία κουκλίτσα ζωγραφιστή, παρέα με ένα αντιπαθέστατο κακομαθημένο (στα επίπεδα του Carl – και λίγα λέω) βρίσκουν την Tara λιπόθυμη στην ακτή. Το βρωμόπαιδο θέλει να τη σκοτώσει, η κουκλίτσα, όμως, είναι ψυχοπονιάρα και όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει στους ψυχοπονιάρηδες, οπότε λίγο ανησυχούμε για την τύχη της. Κατόπιν, γίνεται αναδρομή στο παρελθόν και η πλοκή εκτυλίσσεται μπρος-πίσω, σε αυτό το ολιγοήμερο διάστημα που η Tara παρέα με τον Heath λείπουν προς αναζήτηση προμηθειών από την Alexandria, αγνοώντας τι έχει συμβεί στο μεταξύ.

Το επεισόδιο μας εισαγάγει τη Cindy – ωραίος χαρακτήρας που θα πάει στράφι αν παραμείνει δευτερεύουσα – και την ομάδα της, μία κοινότητα φαινομενικά χίπισσων, μέχρις ότου αντιληφθούν ξένη παρουσία στο χώρο τους, οπότε και μετατρέπονται σε γιάφκα του Escobar.

Έχουμε πήξει στα ιντερμέδια επεισόδια, σε σημείο που αντί να αποτελούν ευχάριστες ή με νόημα αυτοτελείς ιστορίες, μοιάζουν να κωλυσιεργούν την πλοκή. Το συγκεκριμένο, όμως, έχει ενδιαφέρον, καθώς αναγάγει τη διάδραση του ατόμου με τον υπόλοιπο κόσμο, σε αλληλεπίδραση του καθενός με τον εαυτό του. Τα ζόμπι έχουν πλέουν φθαρεί τόσο, ώστε να είναι λιγότερο επικίνδυνα καθεαυτά, από τα τερατάκια στους Power Rangers για παράδειγμα. Οι άνθρωποι αποτελούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο και το πως διαχειρίζεται την κατάσταση ένα καλοπροαίρετο άτομο είναι θέμα που θίγεται εκτενέστερα.

Ευτυχώς, στο επόμενο θα έχουμε Rick και Negan με τα τσιράκια τους, τη λατρεμένη Michonne με το κατάνα της, και το έτερο κακομαθημένο, τον Carl, που συνήθως τους βάζει όλους σε μπελάδες. Δεν ξέρω αν φανεί αντάξιο του τρίτου επεισοδίου, το οποίο θεωρώ το δυνατότερο της σεζόν μέχρι στιγμής – πολύ ενδιαφέρουσα η περιφρονητική αδιαλλαξία του Daryl και ακόμη λιγουρεύομαι το σάντουιτς του Dwight…