Πού Είναι Το The Warp;

Η αλήθεια πίσω από την απουσία της αγαπημένης στήλης!

Προσοχή!!! Αυτό που θα διαβάσετε είναι πραγματική ιστορία! (χμφμχχχ)*

Πριν λίγο καιρό και ενώ στοχαζόμουν πάνω στο μάταιο της ύπαρξης και στο ποιός πρέπει να είναι βασικός τερματοφύλακας στον Ολυμπιακό, συνειδητοποίησα πως χρειαζόμουν μια καλή δικαιολογία για να καθυστερήσω τη στήλη μου (The Warp), μιας και το είχα ρίξει λίγο έξω στις γιορτές. Τότε, σαν από κάποιο αόρατο θέλημα της μοίρας (κάτι σαν τη νυχτερίδα που σωριάστηκε μπροστά στα πόδια του νεαρού Bruce Wayne), πέρασε από το news feed μου στο Facebook o διαγωνισμός coloring του ARSENIC LULLABY του καταπληκτικού Douglas Paskiewicz. “Χμμμ”, σκέφτηκα (καλά, μπορεί και να μην σκέφτηκα “χμμμ”. Ήταν και δύο τα ξημερώματα και είμαι και μεγάλος άνθρωπος. Πού να θυμάμαι τώρα…). Η συμμετοχή θα μου εξαγόραζε αρκετό χρόνο και μια καλή δικαιολογία για να αργήσω τη στήλη κανένα τρίμηνο (τουλάχιστον).

Επιστράτευσα τον vintage υπολογιστή μου (μοντέλο 2001) και το Photoshop και σε χρόνο ρεκόρ (5-6 ωρίτσες) είχα χρωματίσει την κάρτα που είχα επιλέξει. Με το mouse πάντα, έτσι; Όχι με αυτά τα καινούρια ουάκοπωσταλένε και παουερπόιτζ, γιατί πάνω απ’ όλα σεβόμαστε την παράδοση. Κάποιες δουλειές ήταν παααάρα πολύ καλές, αλλά ήλπιζα ότι τουλάχιστον θα μπορούσα να είμαι μέσα στους 4-5 πρώτους. Στα αυτιά μου, ήχησαν τα λόγια που κάποιος από το κοινό φώναξε στον Στέλιο Κυριακίδη, στον ιστορικό Μαραθώνιο της Βοστώνης το 1946 (να το γκουγκλάρετε): “Καλά πας, Στέλιο! Έστω δεύτερος!”. Δεν ξέρω πώς μου ήρθε, βέβαια, μιας και εγώ λέγομαι Γαβριήλ. Τέλος πάντων, φανταστείτε την έκπληξή μου, όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα και ήμουν ο νικητής του διαγωνισμού!!!

Με αφορμή αυτό το γεγονός, να ευχηθώ και καλή χρονιά και παγκόσμια ειρήνη.

Μπείτε και στο www.arseniclullabies.com, για να δείτε ένα σωρό cool πράγματα!

* Πνιχτό γέλιο